با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
در نشست خبری «فصل شکار بادبادک‌ها»
بهنوش طباطبایی: در کار با جلال تهرانی باید تجربیات گذشته را کنار گذاشت/ دلیل رد همکاری در پروژه بادیگارد
نشست خبری نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها» امروز 22 تیرماه با حضور جلال تهرانی نویسنده و کارگردان، بهنوش طباطبایی بازیگر اثر، طه ذاکر تهیه کننده و مازیار تهرانی طراحی پوستر این نمایش در مکتب تهران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا جلال تهرانی در نشست خبری «فصل شکار بادبادک‌ها» درباره نگارش این اثر گفت: «مرحله نوشتن چندین سال به طول انجامید، البته به طور مستمر مشغول آن نبودم و هر از گاهی به این متن سر می‌زدم و آن را جلو می‌بردم، امسال از آنجا که مشغله‌های مکتب تهران اجازه مدیریت پروژه پرپرسوناژ را از من گرفته بود، تصمیم گرفتم تا این متن را روی صحنه ببرم.»
نویسنده و کارگردان نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها» تشریح کرد: «اواخر سال گذشته تمرینات این نمایش آغاز شد و طبق معمول نمی‌دانستیم که قرار است کجا نمایش را روی صحنه ببریم تا اینکه دو ماه پیش مشخص شد که سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برای این اجرا اختصاص داده شده است.»
سالن اصلی عمق میدانی لازم برای نمایش را به‌وجود آورد
وی که قرار است «فصل شکار بادبادک‌ها» را از امشب 22 تیر ماه در سالن اصلی روی صحنه ببرد بیان کرد: «اینکه بتوانیم با یک بازیگر در چنین سالنی کار را به نتیجه برسانیم چالش جالبی برای من است. البته فکر می‌کنم برای بازیگر بیشتر کار سختی است. متن ما چون به بادبادک‌ها مربوط است من عمق میدانی را لازم داشتم که فضای انتزاعی از آسمان را بتوانم روی صحنه نشان دهم که سالن اصلی تئاتر شهر این امکان را برایم به وجود آورد.»
وی اشاره کرد: «با وجود اینکه می‌شود این متن را در سالن کوچک روی صحنه برد، من فکر می‌کنم با اجرا در سالن بزرگ شاید به نتایج متفاوتی دست پیدا کنیم بنابراین آن را به تئاترشهر بردم.»
وی درباره پیش‌بینی بازخورد مخاطب عنوان کرد: «چند سالی است وقتی آدمها می‌خواهند تئاتر ببینند اولین سوالی که می‌پرسند مدت زمان اجرای آن است که گویا خیلی حوصله ندارند. اگرچه تجربه به من ثابت کرده اگر تئاتری نتواند مخاطب خود را جذب کند یک ربع هم برای مخاطب زیاد به نظر می‌رسد.»
تهرانی تاکید کرد: «اینکه مخاطب به مدت 90 دقیقه اجرا را تماشا کند به کیفیت تئاتر و البته راحتی صندلی‌ها بستگی دارد، من کیفیت را صرفا با جذابیت و ارتباطی که تئاتر می‌تواند با مخاطب بر قرار کند می‌سنجم.»
وی درباره حضور بهنوش طباطبایی تشریح کرد: «انتخاب بازیگر طبعا دلایل متعددی دارد و من هر وقت می‌خواهم بازیگر انتخاب کنم، از زوایای متفاوتی موضوع را بررسی می‌کنم. یکی از مهم‌ترین دلایلی که طباطبایی را انتخاب کردم این بود که پیش از این با وی یک بار همکاری داشتیم و این امر می‌تواند ریسک پروژه را پایین آورد.»
وی خاطر نشان کرد: «من در پروژه «سیندرلا» قابلیت بهنوش طباطبایی را دیده بودم، وی روی صحنه استایل خوبی دارد، انضباط کاری دارد و احساس مسئولیت نسبت به کارش می کند.»
طباطبایی نیز درباره نقشی که در این اثر بر عهده دارد گفت: «چندان اعتقاد به این ندارم که درباره نقش توضیح دهم، امروز در موقعیتی قرار گرفتم که خیلی سخت است و چالش خیلی بزرگی است و مطمئن هستم بازیگران زیادی دوست دارند در این موقعیت قرار گیرند. این موقعیت قابل قیاس با دیگر کارها نیست و من خوش شانس هستم که جلال تهرانی مرا برای این اثر انتخاب کرده است.»
کار با جلال تهرانی اصلا ساده نیست
بازیگر نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها» افزود: «از روز اول که متن را به دست من دادند با تک تک سلول‌هایم با این کار درگیر شدم. کار با تهرانی اصلا ساده نیست و اصولا نمی‌توان در همکاری با او از تجربیات استفاده کرد و من این کار را می‌کنم و خود را همه جوره به فضای کار وی می‌سپارم و یک حرکت، نگاه و یا جمله بدون اجازه وی انجام نداده و نمی‌دهم. و تا آخرین روز هر شب و روز سعی می کنم تا آن را درست کنم تا آن چیزی شود که تهرانی می‌خواهد.»
وی در سخنانش تاکید کرد: «نمایشنامه برای بازیگر به شدت ترسناک است و روز اول که آن را خواندم در تمام وجودم هم هیجان و شوق و هم ترس بود. اگر چه خیالم راحت بود که تهرانی می داند که چه کاری انجام می دهد.»
طباطبایی افزود: «مونولوگ اصولا کار خاصی است و هر بازیگر اگر بخواهد خود را محک بزند باید حتما یک منولوگ کار کند و این تنهایی، بی‌کسی و بی‌پناهی را تجربه کند. در کار جلال تهرانی این شکل اجرا فضا و کار کردن خیلی خیلی زیاد هم جذاب و هم ترسناک است.»
«فصل شکار بادبادک‌ها» دلیل رد همکاری در پروژه بادیگارد
بهنوش طباطبایی درباره رد پیشنهاد همکاری در فیلم «بادیگارد» عنوان کرد: «از آنجا که نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها» تمرکز زیادی لازم داشت ترجیح دادم که در پروژه «بادیگارد» همکاری نداشته باشم.»
مازیار تهرانی که طراحی پوستر این اثر را برعهده دارد گفت: «هر طراح با خواندن متن پس از استنباط از آن چیزی که مطالعه کرده و در نمایشنامه بوده به یک منظر دست پیدا می‌کند که مجموعه‌ای از داده‌ها او را به منظری واحد برای طراحی می‌رساند. در خصوص این طراحی نیز باید تشریح کنم که من هیچ گاه پوستری که ارتباط مستقیم با موضوع اثر داشته باشد برخورد نمی‌کنم.»
وی در ادامه سخنانش به اهمیت پوستر تئاتر و مغفول ماندن این بخش اشاره کرد و در ادامه اظهار کرد: «طراحی پوستر بخشی از پروژه تئاتری است و شاید بهشت باشد با حساسیت بیشتر به این مقوله به عنوان یک اثر نگریسته شود. پوستر تئاتر فاجعه است و هرکس که کمی از فتوشاپ سر رشته داشته باشد فکر می‌کند با چسباندن چند عکس به هم می‌تواند طراحی پوستر انجام دهد.»
نه شغلم تهیه کنندگی است و نه علاقه‌ای به آن دارم
طه ذاکر در این نشست ضمن تشکر از سهراب حسینی مدیر پروژه، بابک میرزاخانی سرپرست گروه موسیقی عنوان کرد: «من نه شغلم تهیه کنندگی است و نه علاقه‌ای به تهیه کنندگی دارم اما در این مجموعه تمامی افراد همچون چرخ دنده کنار هم می‌گیرند و هر کس به فراخور کاری که می‌تواند انجام دهد مسئولیتی را برعهده دارد.»
وی بیان کرد: «هزینه‌های این پروژه به صورت شخصی پرداخت شد، البته مکتب تهران مجموعه‌ای است که مسائل مالی پروژه به آن واگذار می‌شود و البته همه ما به نحوی در آن سهیم هستیم.»
جلال تهرانی درباره طراحی صحنه این اثر تصریح کرد: «همانطورکه می دانیم طراحی صحنه اگثر کارها را خود بر عهده می‌گیرم و فکر می‌کنم طراحی صحنه باید همچون بازیگر در طول کار حضور داشته باشد و کم کم صحنه را کشف کند. صحنه پردازی این اثر بخشی از بادبادک‌هایی است که من از بچگی می‌ساختم و شکلش به مرور زمان دفرمه شده و امروز به آن چیزی تبدیل شده که روی صحنه می‌بینیم وقتی بادبادک ها در صحنه قرار گرفت فکر کردم پس زمینه‌ای لازم است تا نمایش کامل شود بنابراین بخش‌هایی هم به این طراحی اضافه شد.»
ما فرصتی نداریم تا آنچه را که بلد هستیم تکرار کنیم
تهرانی در پایان این نشست درباره فضای جدیدترین اثر نمایشی‌اش تشریح کرد: «معمولا در تمام کارهایم گروتسک وجود دارد و فکر می‌کنم در این نمایش هم چنین لحظاتی باشد. آنچه برایم ایده‌آل است این است که فضای هیچ کاری به دیگری شبیه نباشد زیرا معتقدم ما فرصتی نداریم تا آنچه را که بلد هستیم تکرار کنیم به نظر من تکرار آنچه آموخته ایم تلف کردن عمر است بنابراین سعی می کنم کارهایی که تا به امروز انجام دادم شبیه هم نباشد اگر چه به دلیل برخی محدودیت ها در این امر صد در صد موفق نمی شوم و این مساله باعث مشابهت در برخی کارهای من است.»
این اثر نمایشی داستان زنی را روایت می‌کند که دختر عمویش را گم می‌شود و هنگامی که او را پیدا می‌کند خانواده اش گم می‌شوند. این اثر نمایشی از امشب 22 تیرماه هر شب ساعت 20:45 در سالن اصلی تئاترشهر روی صحنه می‌رود.
انتهای پیام/
