وصیت‌نامه شهید ناصر صفاری؛
امیدوارم برادران و خواهرانم همیشه و در همه حال پشتیبان خط امام (ره) باشند
امیدوارم که برادران و خواهرانم همیشه و در همه حال در سختی‌ها و مشقت‌ها پشتیبان خط امام(ره) باشند و از آن‌ها خواستارم که در زندگی روزمره خودشان به یاد خدا باشند؛ که خدا همیشه نظاره‌گر اعمالشان است.
به گزارش گروه گروه رسانه های دیگر آنا، شهید «ناصر صفاری» در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۴۸ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۲۱ دی ۱۳۶۵ در منطقه شلمچه، عملیات کربلای ۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
پس از عرض سلام خدمت امام امت و امت شهیدپرور امام و با سلام به امام که توانست با رهبری کامل خود اجتماعی نوین برای مملکت ما بسازد. امامی که با رهنمود‌های خود توانست ما را با خط حسین گونه خود آشنا سازد و با سلام و درودی بی‌پایان بر پدر و مادر مهربانم که با کار‌های خودشان و نگهداری از این بنده حقیر توانستند من را به راه سعادت و نیکبختی رسانیده و امیدوارم که پدر و مادر گرامیم من را ببخشند و مرا حلال نمایند تا در تنهایی قبر کمک و یار من گردد و من از زحمات پدر مهربانم که با کار کردنش در دوران سخت زندگی برای من و برادران و خواهرانم کار کرد تا بتوانیم ما در تمام اوقات زندگی در آسایش نگهدارد.
همچنین از زحمات مادر گرامیم که با شیر پاکش مرا به این سن و سال رسانید تا من بتوانم از آن به بعد در کارهایم موفق گردم و بعد از این مسائل صحبتی برای خواهرانم و برادرانم دارم امیدوارم که برادران و خواهرانم همیشه و در همه حال در سختی‌ها و مشقت‌ها پشتیبان خط امام(ره) باشند و از آن‌ها خواستارم که در زندگی روزمره خودشان به یاد خدا باشند؛ که خدا همیشه نظاره‌گر اعمالشان است. و از دوستان و آشنایان به خصوص برادران مسجد محل سخنی دارم، سخنم بر این مبناست که به این زندگی بی‌ارزش دل نبندید، چون این زندگی زودگذر انسان را همیشه از راه بدر میکند پس چه بهتر همیشه در هر کاری با یاد و نام خدا روزگارتان را بگذارید و در آخر از پدر و مادر عزیزم خواستار این می‌باشم که اگر خداوند نظر لطفی به من نمود و این سعادت را نصیب این بنده حقیر گرداند که از این جهان فانی به درگاه خداوند احضار شدم پدر و مادرم گریه ننمایید، زیرا که با گریه ایشان دشمنان اسلام خوشحال میشوند و این برخلاف میل باطنی من می‌باشد ضمناً خواندن نماز قضا برای این بنده حقیر یادتان نرود و آخر سخنانم را با دعا به جان امام عزیزمان خاتمه می‌دهم.»
به امید پیروزی هر چه سریعتر رزمندگان
والسلام‌علیکم و رحمت‌الله و برکاته
۱۳۶۵/۰۹/۲۰»
انتهای پیام/
