هفت جمله‌ای که هرگز نباید به همسرتان بگویید
امروزه استفاده از پیغام‌های متنی، یکی از گزینه‌ها برای بحث بین زوج‌ها است. چون طرف مقابل روبروی شما نیست، استفاده از هر لحنی آزاد است. اشکال این روش آن است که تغییرات چهره و صدای طرف مقابل دیگر درک نمی‌شود و به همین دلیل، ممکن است نوشته‌ها به شکل نادرست تعبیر شوند. بهتر است برای رسیدگی به موضوعات حساس به صورت حضوری بحث انجام شود.
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، برای آنکه یک بحث لفظی بین زوجین، تبدیل یک مبارزه بوکس نشود، برخی جملات و رفتارها را هرگز نباید به کار برد. در اینجا هفت جمله نامناسب که عموما بین زوج‌ها رد و بدل می‌شود را ارایه می‌کنیم که با کمی تغییر در نحوه بیان آنها می‌توانید باعث دوام زندگی عاشقانه خود شوید.
۱- تو شغلت را به خانواده ترجیح می‌دهی!
بین رایج‌ترین سرزنش‌ها بین زوج‌ها، عدم تعادل بین زمان صرف شده برای کار و زمان در نظر گرفته شده برای امور شخصی، معمولا موضوع بحث است. البته بحث در مورد این موضوع اصلا ممنوع نیست اما نه به هر شکلی. حتما باید لحن متهم کردن و سرزنش از جملات شما دور باشد. این نحوه رفتار اینطور القا می‌کند که حق کاملا با شماست و طرف مقابل اشتباه می‌کند. در حالی که شما و طرف مقابل چیزها را به شکل یکسان نمی‌بینید چون میزان حساسیت شما متفاوت است و شما نمی‌دانید این موقعیت توسط طرف مقابل چگونه درک می‌شود و معمولا متفاوت است.
۲- در خانه هیج کاری نمی‌کنی!
تقسیم کارهای خانه، دلیل دیگری برای کشاندن زوج‌ها به رینگ بوکس است. دوباره اینجا هم استفاده از "تو" با لحن تهاجمی، اصلا سازنده نیست، چون باز هم لحن سرزنش و متهم کردن را القا می‌کند، سرزنش مثل کود برای زمینی است که در آن بحث ریشه خواهد کرد. به جای استفاده از جملات متهم‌کننده مانند "تو هیچ وقت وقتی که باید باشی، نیستی" بهتر است خود را کنترل کنید و عصبانیت خود را با جملات حاوی "من" بیان کنید. مثلا، "من نیاز دارم که به من کمک کنی" یا "من از این رفتار تکراری تو خسته شدم."
۳- مادرت غیرقابل تحمله!
خانواده همسر، یک بحث کلاسیک دیگر بین زوج‌هاست. هرچند اغلب به آن می‌خندیم ولی از حساسیت آن کم نمی‌شود. این بحث، زوج‌ها را به خشونت‌آمیزترین اتهامات می‌کشاند، چون به باارزش‌ترین افراد زندگی‌شان مربوط می‌شود. به جای آنکه بگویید"مادر تو... است" چرا سعی نمی‌کنید بگویید: "من نیاز دارم به من بیشتر اهمیت بدهی تا به مادرت" همواره جملات خود را از حالت اتهام به حالت اطلاع‌رسانی تبدیل کنید. این روش کلیدی برای داشتن یک بحث سازنده است.
۴- تو به من گوش نمی‌کنی!
معمولا خشم منجر به رودخانه‌ای از سرزنش می‌شود. گاهی نیاز به تخلیه کردن خشم برای کسب آرامش اعصاب، اجتناب‌ناپذیر است، ولی این کار گاهی شرایط را به بن‌بست هدایت می‌کند. هیچ یک از طرفین، دیگر به طرف مقابل گوش نمی‌دهد. انگار هرکس با خودش حرف می‌زند و هیچ چیز بهتر نمی‌شود. بهتر است به جای این کار، به نوبت به صحبت طرف مقابل گوش فرا دهید و در بیشتر موارد، به طرف مقابل ۱۰ دقیقه فرصت بدهید تا پاسخ بدهد و سپس شما صحبت کنید.
۵- دیگر نمی‌توانم به تو اعتماد کنم!
این نوع جملات تاثیرگذار و شدید، قطعا بی‌خطر نیستند. متخصصین معتقدند افرادی که زیاد رنج کشیده‌اند، تمایل بیشتری به صدمه زدن به دیگران دارند و به تدریج به سمت آن می‌روند. جملاتی که پایه واساس زندگی مشترک را مورد حمله قرار می‌دهند و جملات توهین‌آمیز و بی‌ارزش‌کننده، که عشق میان زوجین را نابود می‌کنند. گفتگوهای اینچنین، که از حد می‌گذرند، نشانه‌ای قوی از خستگی و دلزدگی در رابطه هستند ولی به هیچ وجه جملاتی سازنده نیستند. در مبارزه‌ای که در پایان یک طرف برنده و یک طرف بازنده است، طرفین میدان را به طرز وحشتناکی ترک خواهند کرد.
۶- تو یک احمق هستی!
این جمله تهاجمی و بی‌ارزش‌کننده، مانند یک سیلی، مخرب است. هنگام بحث، کلمات و جملات خود را زیر نظر بگیرید. برخی عادت دارند از سخنان ملایم استفاده کنند و هرگز از الفاظ رکیک و زشت استفاده نکنند ولی برخی همواره لحن و سخنانی وحشیانه و بی‌رحمانه را به کار می‌برند. این افراد اصلا ارزیابی نمی‌کنند که شنیدن این جملات تا چه حد برای طرف مقابل سخت است. یک جمله و یک لحن همواره برای افراد مختلف یک مفهوم را ندارد و چگونگی تعبیر آن، کاملا بستگی به سابقه روابط بین دو فرد دارد.
۷- در پیغام متنی: "تو هیچ وقت هیچی نمی‌فهمی!"
امروزه استفاده از پیغام‌های متنی، یکی از گزینه‌ها برای بحث بین زوج‌ها است. چون طرف مقابل روبروی شما نیست، استفاده از هر لحنی آزاد است. اشکال این روش آن است که تغییرات چهره و صدای طرف مقابل دیگر درک نمی‌شود و به همین دلیل، ممکن است نوشته‌ها به شکل نادرست تعبیر شوند و اغلب ممکن است منجر به پاسخ‌های شدید شود. بحث از طریق پیغام‌های متنی، به روابط صدمه می‌زند، بهتر است برای رسیدگی به موضوعات حساس به صورت حضوری بحث انجام شود.
منبع: سلامتیسم
انتهای پیام/
