کلاس ایستادگی در قطعه‌ای از خاک کربلا

سال ها پیش در ایام نوروز داشتیم با حسین در میدان صبحگاه پادگان دوکوهه قدم می زدیم، حسین داشت از خاطره های خودش برایم تعریف می کرد، 13 سالش که بود با جعل اثر انگشت پدرش راهی جبهه و عضو لشگر مخصوص 10 سید الشهدا (علیه السلام) شد. پدرش تا اندیمشک دنبال او آمده و در پادگان دوکوهه پیدایش کرده بود. وقتی به دوکوهه رسیده بود زمان برگزاری صبحگاه نظامی بوده ولی او بدون توجه وارد صبحگاه شده و حسین را از صف خارج کرده و جلوی چشم تمام نیروها یک سیلی محکم به او زده بود و او را رها کرده و به تهران بازگشته بود.

حسین از شرارتهای نظامی خودش تعریف می کرد که با سن و سال کم توانسته بود به خوبی فنون نظامی‌گری را بیاموزد و بجنگد. از همه چیز هم در جنگ یک بهره ای برده بود، هم ترکش داشت، هم موجی بود و این اواخر هم فهمیدم که حسین شیمیایی هم بوده است.

او به هر گوشه پادگان دوکوهه که می رسید یک خاطره می گفت یا یاد یکی از شهدا می افتاد، خلاصه سیراب نمی شدم. می گفت غروب دو جا خیلی برایش دلگیر است یکی پادگان دوکوهه و دیگری منطقه فکه؛ چون در دوکوهه منتظر بوده تا به خط مقدم اعزام شود و در فکه هم منتظر عملیات بوده و خیلی وقت غروب این دو مکان برایش مقدس بود. یادم هست وقتی با هم به فکه رفتیم رو به آفتاب در حال غروب چنان خیره شده بود که گویی جان در بدن ندارد.

بازدید از مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس اینقدر درس و عبرت داشته و دارد که هر سال اگر تکرار هم شود باز هم محتوای معنوی سرزمین نور تمام شدنی نیست؛ درس فداکاری ها، اخلاص ها، ایمان ها و روحیه های مالامال از امواج صفا و صمیمیت که وقتی غرق در خاطره هایشان هم شوی دیگر نمی خواهی به شهر و خانه خودت بازگردی.

رهبر فرزانه انقلاب اسلامی با چندین بار حضور در مناطق عملیاتی از جمله دوکوهه، فتح المبین و شلمچه بر ادامه این بازدید ها برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و زنده ماندن خاطرات 8 سال دفاع مقدس تاکید داشتند.

بازدید کنندگان این مناطق می آیند تا از نزدیک با حال و هوای جنگ، با فضایی که شهدا در آن نفس می کشیدند و با خاکی که شهدا در آن گام بر می داشتند، مانوس شوند و بتوانند با روحیه دلاورمردی به شهر بازگردند؛ راهیان نور کلاس ایستادگی است و پادگان دوکوهه به قول سید شهیدان اهل قلم (سید مرتضی آوینی) قطعه‌ای از خاک کربلاست.

آخر این که حسین چند سال پیش به علت ابتلابه سرطان به حال وخیمی افتاد، همان جا بود که فهمیدم حسین از شیمیایی شدن هم بی نصیب نبوده است و حالابا داشتن یک دختر نوجوان به خاطر عوارض شیمیایی داشت با مرگ دست و پنجه نرم می کرد، جالب این که هیچ سندی هم نداشت که ثابت کند جانباز است و بعد از این که به شهادت رسید با پیگیری دوستان تنها توانستند برای او حکم جانباز متوفی بگیرند و مقلدان خمینی(ره) اگر برای بازدید از مناطق عملیاتی می روند برای این است که حسین ها فراموش نشوند و نباید اجازه داد گرفتار چنین فراموشی شویم.

*دبیر سیاسی خبرگزاری آنا