تجمع معاندین ایرانی در سازمانی برای رهبری جهانی!

سازمان رهبران جوان جهانی با هدف تعیین چشم انداز سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تحت نظر مجمع جهانی اقتصاد فعالیت می‌کند که با دقت در عملکرد آن می‌توان به نفوذ نهان در آن پی برد.

کد خبر : 262708

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، سازمان رهبران جوان جهانی که تحت مجمع جهانی اقتصاد موسوم به گردهمایی داووس فعالیت می کند، در سال 2004 توسط کلاوس شوآب موسس مجمع اقتصاد و برنده ی جایزه ی یک میلیون دلاری سالانه دن دیوید،‌ راه اندازی شد.

فعالیت های این سازمان که نیل به اهدافی دارد که در ذیل خلاصه می شود.

پیدا کردن راه حل های مناسب برای چالش های جهانی و منطقه ای

ساخت یک جامعه جهانی مشترک ازهمسالان با استعدادها، تجارب، شبکه های مختلف برای نایٔل شدن به یک هدف به جای پیروی کردن از اهداف به صورت جداگانه

ساخت یک درک بهتر ازمسایٔل جهانی، منطقه ای و محلی در حوزه تجارب شخصی و جمعی رهبران جوان

شوآب که هدف از این امر را تاثیرگذاری جدی بر مسائل جهانی و اطمینان حاصل کردن از دنیای بهتر برای نسل آینده بیان کرده است، شرایط خاص و گزینش هایی ویژه را برای افراد متقاضی عضویت در سازمان در نظر گرفته است.

فردی که خواهان عضویت در سازمان رهبران جوان جهانی است، به عنوان پیش شرط و لازمه ی عضویت، می بایست از حسن شهرت و محبوبیت ممتازی در کشور خود برخوردار باشند.

دارای هوش و نبوغ در حوزه کسب وکار، دارای تعهد نسبت به جامعه جهانی و داشتن نگاه جهانی به مسایٔل، ثبت یک اختراع یا اکتشاف مهم جهانی، داشتن سمت در حد مدیر عاملی در شرکت های بزرگ بین المللی یا مسیٔولیت های سیاسی و همین طور به فعالیت هایی شاخص در امور بین المللی را در کارنامه ی خود داشته باشند.

از دیگر شروط مطروحه در الزامات سازمان رهبران جوان جهانی محدودیت سنی حداکثر 40 ساله است.

تا کنون 874 نفر از 110 ملیت جهان عضو این سازمان هستند که برای عضویت حداقل 6 سال در فرآیند گزینش دست و پنجه نرم می کنند.

از دیگر مواردی که از اهم قوانین افراد متقاضی برای عضویت این سازمان جهانی به شمار می آید، انجام ثبت نام وی توسط یک نهاد و دستگاه به عنوان حامی و معرف در سامانه سازمان می باشد.

در این سازمان رهبران جوان در گردهمایی داو‌س تابستانه ملزم به اجرای پروژه ای مشترک برای تحقق یک آرمان بزرگ در راستای اهداف مذکور با نیاتی عام المنفعه و بشر دوستانه هستند.

به عنوان مثال یکی از پروژه ها برنامه ی واکسیناسیون جلوگیری از ابتلا کودکان به کرم های انگلی بوده است. همچنین می توان از سر زدن هر کدام از رهبران جوان به مدارس انتخاب شده در کشور های مختلف تحت عنوان برنامه کرامت جهانی و صحبت برای آنها در باره ی حقوق بشر و برابری انسان ها و ... یاد کرد.

حال سوال اینجاست که تشکیل این بنیاد توسط فردی شناخته شده و موفق در حوزه های اقتصاد جهانی، متشکل از افرادی فاخر و سرشناس، با اهدافی بشردوستانه و بین المللی، چرا برای جمهوری اسلامی به عنوان یک نقشه نفوذ تلقی می شود.

با اندکی کنکاش در بنیان این سازمان می توان به سوال بالا پاسخ داد.

کلاوس شوآب بنیان گذار مجمع جهانی داووس و سازمان رهبران جوان جهانی، برنده ی جایزه ای یک میلیون دلاری است (دن دیوید) که سالانه دولت رژیم صهیونیستی به افراد پیشگام در حوزه علم و تکنولوژی و یا فرهنگ و اجتماع اهدا می کند.

این انجمن توسط شوآب با حمایت مالی صهیونیسم با قصد تعیین چشم انداز جهانی و به منظور کنترل و هدایت امور بین المللی تاسیس شده است. که اشاعه فرهنگ حکومت لیبرالی در امور اقتصادی و سیاسی از جمله ی آنها است.

همان طور که در بالا ذکر شد تمامی رهبران جوان با شرایط خاص و ویژه ای می توانند اقدام به ثبت نام جهت گزینش عضویت در سازمان نمایند.

افرادی که از کشور ایران به عضویت این سازمان درآمده اند جملگی افرادی هستند که از شهرت (بعضی در داخل کشور و بعضی در خارج) برخوردارند، اما قضاوت در محبوبیت آنها جای تامل دارد.

همچنین برخی از آنها فعالیت شاخص و یا پست سیاسی و اجرایی ویژه ای را در کارنامه خود ندارند.

علاوه بر آن از آنجایی که اهم آنان از زاویه داران با گفتمان حاکم بر ایران اند، این مساله نشان از انتخاب غرض ورزانه ی متولیان صهیونیستی و لیبرال انجمن در اعضا دارد.

در میان اسامی می توان به شادی صدر اشاره کرد.

وی که بعد از توهین به مقدسات به چهره ای منفورتر از پیش نزد ملت ایران بدل شد، از سوابق حداقلی برای عضویت در این سازمان برخوردار نیست.

همچنین فاطمه حقیقت جو، نماینده مستعفی مجلس شورای اسلامی که بعد از غائله های جبهه مشارکت مقیم خارج از کشور شد، فعالیت های ضد ایرانی را با رویکرد فمنیسمی را دنبال می کند که عضو سازمان رهبران جوان جهانی می باشد.

همینطور در این اسامی نام سیامک نمازی دلال بین المللی نیز به چشم می خورد.

از اهداف پشت پرده ی این سازمان می توان به:

1- شبکه سازی از گروه‌های غربگرا در داخل کشور

2- ایجاد پوششهای مدنی، علمی، فنی و بهداشتی برای فعالیتهای سیاسی-جاسوسی

3- ایجاد کانال دیپلماسی پنهان

4- توسعه اطاع رسانی و آگاه سازی عمومی از طریق رهبران فکری

5- سازماندهی و جلب مشارکت نخبگان به منظور دستیابی به اهداف خود

6- جذب سرمایه ها و منابع کوچک مردمی برای پیشرفت و توسعه درون سازمانی خود( فارغ از دریافت بودجه توسط سرویس های اطاعاتی و ....)

7- پرورش مدیرانی برای مسیٔولیت پذیری در نهادها و سازمان های وابسته به خود

8- ایجاد، گسترش و تقویت هماهنگی بین دولت های متخاصم با ایران و نخبگانکنشگر خارج نشین

9- توسعه نظارت و نفوذ خود در درون نهادها و افراد تاثیرگذار

10- حمایت از گروه های اپوزیسیون داخلی و حرکت های براندازانه(خصوصا در مورد مساله حجاب و زنان)