بهترین بازیکنان جهان را هم داشتیم نتیجه نمی‌گرفتیم/ هندبال ایران سال ها در حسرت مسابقات جهانی

کیوان صادقی پیشکسوت هندبال ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، درباره شکست تیم‌ملی هندبال ایران مقابل کره‌جنوبی و ناکامی در کسب سهمیه جهانی گفت: «‌متاسفم سهم هندبال ایران همیشه در حسرت و افسوس است.لازمه موفقیت یک تیم اول از همه برنامه‌ریزی است چیزی که سال‌ها در هندبال ایران گمشده است و کسی به آن توجهی نمی‌کند. تیم ملی هندبال ایران یکی از بهترین تیم‌های آسیاست،‌ما لژیونرهایی داریم که در بهترین سطح اروپا کار می‌کنند و همیشه اخباری که از آنها می شنویم موفقیت و پیروزی است اما همین تیم وقتی استراتژی و برنامه‌ریزی نداشته باشد بهترین‌ها هم در ترکیب داشته باشد سودی ندارد.»

وی ادامه داد: «ما در هندبال ایران در این چندسال اخیر چه چیزی کاشتیم که حالا توقع درو کردن داریم. آیا تیم نونهالان و امید در هندبال داریم؟ همه از ملی‌پوشان توقع دارند چون لژیونر هستند و در بهترین سطح اروپا بازی می‌کنند تا بهترین عملکرد را هم داشته باشند در صورتی که یک ملی‌پوش هر چقدر هم که حرفه‌ای باشد به تمرین گروهی نیاز دارد و باید بر روی تاکتیک‌های دفاعی و سیستم‌های حمله‌ای کار کند. مگر می‌شود بدون تمرین و هماهنگی بازیکنان را به میدان بفرستیم و از آنها بخواهیم که باهم هماهنگ کار کنند! متاسفانه وقتی برنامه‌ای وجود ندارد نتیجه این می شود که تیم‌های همچون کره و عربستان تیم ما را با بهترین بازیکن له می‌کنند. در هندبال متاسفانه به دلیل وضعیت بد مالی تنها بر روی توانایی انفرادی کار می کنند که اتفاقا هم همگی موفق بودند همین موضوع هم باعث می شود تیم‌های دیگر تیم ما را آنالیز کنند و در این مسابقات گرفتار شویم.»

صادقی عنوان کرد: «متاسفم که دوباره حسرت بر دل هندبال ایران ماند و ما فقط حالا می‌توانیم بگوییم ای کاش بازیکنان تمرین بیشتری باهم داشتند تا الان شکست خورده و دست خالی به ایران برنمی گشتند.از زمانی که ماچک به تیم آمد تا زمان برگزاری این مسابقات بازیکنان ایران تنها یک ماه فرصت داشتند و واقعا این زمان برای آماده کردن تیم برای مسابقات قهرمانی آسیا خیلی کم است. اگر در این یک ماه فقط بر روی کار تاکتیکی کار می‌کردند از نظر بدنی کم می آوردند و اگر تنها بر روی تاکتیک‌ها و تکنیک‌ها کار می‌کردند از نظر بدنی کم می‌آوردند.‌بنابراین از هر طرف که به این موضوع نگاه کنیم فقط به این نتیجه می‌رسیم که تیم وقت و فرصت کافی برای برنامه‌ریزی و آمادگی نداشت. تیم ملی قبل از مسابقات قهرمانی آسیا به اسلوونی رفت که باید بررسی کرد چه تمریناتی داشت، شرایط آن کشور از نظر زمین و تمرینات چطور بوده، بعد از اسلوونی به قطر رفتند و در یک تورنمنت چهار جانبه شرکت کردند البته این برنامه‌ها خوب بود و ما منکر آن نمی‌شویم اما زمانی این برنامه‌ها جواب می‌دهد که حداقل تیم سه ماه یگدیگر کار می کردند.»

وی گفت: «کاش فدراسیون حداقل این برنامه‌ریزی را داشت که بازیکنان بدون لژیونرها با هم تمرین می‌کردند تا بعد از اضافه شدن آنها هماهنگی نسبی را باهم داشتند. همانطور که گفتم وضعیت فدراسیون هندبال به قدری بد است که ما فقط به کاش‌ها و حسرت‌ها می‌رسیم.در این چندسال اخیر فدراسیون یک دوره در زمان مهدوی شرایط خوبی داشت و باز هم اسیر حاشیه‌ها و خودزنی‌ها شد و در زمان رحیمی هم که ابتدا شرایط به قدری بد بود که رئیس فدراسیون به دلیل بدهی‌های سرسام آور این فدراسیون قصد جدایی داشت اما او را حفظ کردند و شرایط کمی بهتر شد اما در کل وضعیت خوبی نداریم. لیگ ما خوب برگزار نمی شود؛ هندبال را کسی نمی بیند و همین امر باعث می شود کسی در این لیگ سرمایه گذاری نکند.خیلی درد دارد که تداراکی یک تیم در دیگر رشته های ورزشی از مربیان و بازیکنان هندبال بیشتر حقوق می‌گیرند! وقتی این شرایط وجود دارد بازیکن هم یک زمانی محدودی برای عمر ورزشی‌اش دارد و برای اینکه آن را از دست ندهد راهی کشورهای دیگر می‌شوند و از تیم ملی خودش دور می شوند.»

صادقی تاکید کرد: «اگر هندبال ایران شرایط خوبی داشت و بازیکنان از نظر مالی تامین می شدند هیچ کدام راهی کشوری دیگر نمی شوند، البته لژیونر شدن خیلی خوب است و ما هم آن را می دانیم اما متاسفانه مشکل هندبال در همه مورد است،ما پیشتوانه سازی نکردیم. من بارها در جلسات فدراسیون گفتم فکر کنید تیم ملی بازیکنانی چون الله‌کرم استکی، سجاد استکی، میلاد مسائلی دیگر ندارد و آنها به هر دلیلی دیگر نمی‌خواهند بازی کنند ما باید درب هندبال را ببندیم؟! چرا نباید بازیکنان جوان و آینده‌دار بسازیم که آینده هندبال ایران را بسازند.»

وی در پایان گفت: «من باز هم می‌گویم ما بهترین نسل هندبال را در تیم‌ملی داریم و مقصر این ناکامی بازیکنان نیستند، شرایط هندبال بهترین‌های را به ورطه ناکامی می کشاند. تا کی ما باید حسرت بخوریم. بازی هندبال مانند شطرنج می‌ماند و باید ببینیم که طرف مقابل چه واکنشی نشان می دهد و چطور بازی می کند تا ما هم براساس آن کار کنیم. ما حتی اگر بهترین‌ها را هم در ترکیب تیم داشتیم به دلیل ناهماهنگی و عدم تمرین طولانی مدت از کسب نتیجه باز می ماندیم.»