نارضایتی از زیرنویس «هملت» و روایت زندگی با حرکت

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری آنا، شب گذشته 1 بهمن ماه تقریبا اوج اجراهای بین‌المللی جشنواره تئاتر فجر بود که شامل نمایش «هملت» کاری از کریستوفرروپینگ از کشور آلمان، «پکیج» کاری از شوساکو تاکئوچی از آلمان، «رختشویی خانه مفاخر» به کارگردانی جاسم هیندی از فرانسه، «دهن گنده» کاری از والنتایت دایننساز بلژیک، «منزل به منزل» کاری از رامونا پونارو و گل شیلات از فرانسه، «مرگ قطعی‌ست» به کارگردانی آیرکلر از آلمان،«جزا» به کارگردانی مهربان علی‌اکبرزاده از کشور آذربایجان، «ریموت» اثر کمپانی ریمینی پروتکل از آلمان، «شهرهای نامرئی» کاری از پینودی بودوا از ایتالیا می‌شود.

هملت محصول کمپانی آلمانی کامرشپیله است که یکی از مهم ترین کمپانی‌های تئاتر جهان محسوب می‌شود. این کمپانی در سال ۱۹۰۶ تأسیس شده و از ابتدا تاکنون به دنبال جذب بهترین‌های تئاتر بوده و گروه‌هایی قوی را گرد هم آورده است. ایجاد تعامل و رویارویی با جهان امروز از اهداف کمپانی کامرشپیله است و در تئاتر شهری معاصر عنوان تئاتر زیبایی‌شناسانه و نوآور را با تمرکز بر موضوعات اجتماعی و سیاسی از آن خود کرده است.

این اثر نمایشی که طی شب گذشته 1 بهمن ماه اولین اجرای خود را پشت سر گذاشت، امشب و فردا شب نیز (2 و 3 بهمن ماه) نیز از ساعت 19 در سالن اصلی تئاترشهر میزبان علاقه‌مندان به هنر نمایش می‌شود.

نمایش «هملت» در حالی شب گذشته روی صحنه رفت که تمام صندلی‌های سالن اصلی تئاترشهر از انبوه تماشاگر پرشده بود. اجرا با تکنیک‌های صوتی و طراحی صحنه بسیار جالبی همراه بود اما به دلیل ترجمه نامطلوب دیالوگ‌ها و همچنین فونت ریز آن نتوانست برای مخاطبان قابل استفاده باشد. با توجه به این‌که در بخش‌هایی از اجرا صحنه نمایش را مه فرا میگرفت، خواندن کلمات برای مخاطبانی که نمایشنامه هملت را نخوانده بودند و یا تمایل داشتند بر اساس اتفاقاتی که روی صحنه رخ می‌داد دیالوگ‌ها را دنبال کنند، راهگشا نبود.

اجرا با طراحی صداهایی که وهم، خشم و انتقام را در هر تماشاگر ایجاد می‌کرد آغاز شد و برخلاف دیگر آثاری که از نمایشنامه «هملت» روی صحنه رفته است، بازیگران اثر با سطل‌هایی به دست، به صورت نمادین مایع قرمزی را که تداعی‌گر فضای داستان این نمایشنامه است را بر کف صحنه که به شکل مشبک طراحی شده، خالی می‌کردند.

پیش از آغاز اجرای این اثر نمایشی برگه‌هایی مبنی بر صحنه پایانی نمایش در میان تماشاگران توزیع شد که به صحنه «بودن یا نبودن» که هملت در آن جنگی مرگ‌آور را به زندگی مشقت بار ترجیح می‌دهد، اشاره داشت.

پکیجی از زندگی روزمره حرکت و بدن

با گذر از تئاترشهر و با نزدیک شدن به خیابان استاد شهریار شاهد جمع کثیری از تماشاگران تئاتر بودیم که از نزدیک شدن ساعت اجرای نمایش دیگری از بخش بین‌الملل جشنواره تئاتر فجر خبر می‌داد.

نمایش «پکیج» عنوان نمایشی بود که با کارگردانی شوساکوتاکئوچی از آلمان در تالار وحدت روی صحنه رفت. این اثر نمایشی که بیشتر مبتنی بر حرکت و بدن بود پکیجی از زندگی روزمره را نشان می داد.

این پرفورمنس همان‌­قدر که از تصاویر زیبایی‌شناسی و تاثیرگذار برای بیان زندگی روزمره اداری بی­رحمانه مابین یکنواختی، سلطه‌طلبی و کشمکش­‌های حرف‌ها استفاده می‌­کند، از کورئوگرافی زیبایی‌شناختی نیز بهره می‌­برد.

تاکئوچی هنرمند ژاپنی پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه اوزاکا در رشته‌های نقاشی،‌مجسمه‌سازی و گرافیک به اروپا رفت و در هلند مستقر شد. در آنجا با بسیاری چون بوتو ایکو و کما، جانگو ادواردز و... کار کرد و در سال 1974 گروه خودش را بنا نهاد. این گروه ترکیبی از عناصر هنرهای تجسمی، پانتومیم و حرکات موزون و تئاتر بیان است. تاکئوچی، دراماتورژ و کورئوگرافر، در آن سال‌ها تحت تأثیر هنر مدرن قرار گرفت و اجراهای بسیاری را در اروپا و به ویژه در کشورهای اروپای شرقی مثل لهستان، روسیه برگزار کرد؛ گروه او اولین گروهی است که مجوز اجرا در میدان سرخ مسکو را گرفت. در دهه1980 شروع به آزمایش با سایر هنرهای تجربی کرد؛‌ ترکیب تئاتر با دنیای کامپیوترها، اثرات زندگی و واقعیت مجازی. گروه تاکئوچی در جشنواره‌هایی چون فرایبورگ، جشنواره تابستانی کپنهاگ و جشنواره بین‌المللی تئاتر کمپنگل هامبورگ حضور داشته است.

شلوغی خیابان‌های پیرامون سالن‌های نمایشی

این روزها نمایش‌های محیطی در محوطه بیرونی سالن‌های نمایشی چون تئاترشهر، خانه هنرمندان ایران، باغ کتاب، عمارت روبرو، باغ موزه قصر، محوطه تالار وحدت و در فضاهایی چون مترو میدان ولیعصر و پارک شفق اجرا می‌شود که همین امر باعث آشنایی هرچه بیشتر رهگذارن با هنر نمایش شده است.

اگر طی این شب‌ها به محوطه‌های تالار‌های نمایشی سری بزنید حتما با حجم قابل توجهی از مردم مواجه می‌شوید که انتظار آغاز اجراهای محیطی را می‌کشند.

از نظر برخی از اهالی تئاتر، این میزان تنوع و تعدد آثار نمایشی که این روزها میزبان عموم مردم شده است، به مثابه سرمایه‌گذاری نسبت به جلب توجه مخاطب به تئاتر است به طوریکه با تماشای آثار با کیفیت و ایجاد رضایت در تماشاگرانی که بیشتر رهگذران از چهاراه ولیعصر، خانه هنرمندان و... بوده‌اند را ترغیب می‌کند تا برای دیدن تئاتر به سالن‌ها بیایند.

با توجه به نظر این دسته از هنرمندان، اجراهای محیطی شاید در گام نخست منافع مالی و فروش بلیت برای تئاتر به همراه نداشته باشد اما قطعا در گام بعد باعث خرید بلیت و قرار گرفتن تئاتر در سبد برنامه‌های فرهنگی خانواده‌ها می‌شود.

بازدید معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از «هفت عصر هفتم پاییز»

شب گذشته سید محمد مجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی به دیدن نمایش «هفت عصر هفتم پاییز» نوشته و کارگردانی ایوب آقاخانی نشستند.