ریشه "حرکات طغیان‌گرانه اعتراض‌آمیز شهری" چیست؟

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، روانشناسان اجتماعی در تبیین ماهیت شدید و طغیان‌گرانه کنشهای جمعی اعتراض‌آمیز، به عواملی نظیر "گمنامی، سرایت، پخش مسئولیت و فردیت‌زدایی" اشاره کرده‌اند.

منظور از "گمنامی" آن است که فرد به سبب قرار گرفتن در جمع، احساس می‌کند که ناشناخته باقی می‌ماند به همین سبب ممکن است به اعمال شدید و خشنی دست بزند.

"سرایت" نیز اشاره به انتقال هیجانات شدید و مهار نشده معترضان به یکدیگر دارد.

"پخش مسئولیت" نیز موجب کاهش احساس خطر و تنزل ترس از مجازات می‌شود.

"فردیت‌زدایی" نیز فرآیندی فرضی است که در آن برخی عوامل موجب دگرگونی‌هایی در ادراک فرد از خود و دیگران می‌شود؛ این امر موجب می‌شود تا آستانه التزام افراد به هنجارهای اجتماعی، کاهش یابد و آنان مبادرت به انجام کنش‌های اعتراض‌آمیز و آشوبگرانه کنند.

در این بین، بسیاری از رسانه‌های معاند سعی می‌کنند تا از طریق "تحریک هیجانات" مردم را به پیاده‌نظام‌ خود تبدیل کنند که خواسته یا ناخواسته تامین‌کننده منافع صاحبان قدرت شوند و در نهایت چیزی که نصیب مردم معترض می‌شود، هیجانی زودگذر است که می‌تواند امنیت اجتماعی فرد و خانواده او را تا مدت‌ها به خطر بی‌اندازد.

در این میان در صورت موفقیت رسانه‌های معاند در تحریک هیجانات مردم در راستای اجرای اهداف پنهان آنها، آنچه بیش از هر چیز مورد غفلت قرار خواهد گرفت، تحقق و پیگیری "مطالبات به‌حق توده مردم" خواهد بود که با این شگرد رسانه‌های دشمن به انحراف کشیده خواهد شد.