عباس حاجی‌نجاری*
ریشه فتنه همین بود!
از علل اصلی شکل‌گیری حماسه ۹ دی، ایستادگی ملت ایران در برابر کسانی بود که به ساز و کار قانونی کشور که اتفاقاً خود از تصویب‌کنندگان و یا مجریان آن بودند، تمکین نکرده و با ایجاد آن فتنه تلخ، خسارات عظیمی را بر کشور تحمیل کردند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، از علل اصلی شکل‌گیری حماسه 9 دی، ایستادگی ملت ایران در برابر کسانی بود که به ساز و کار قانونی کشور که اتفاقاً خود از تصویب‌کنندگان و یا مجریان آن بودند، تمکین نکرده و با ایجاد آن فتنه تلخ، خسارات عظیمی را بر کشور تحمیل کردند که به‌رغم گذشت بیش از هشت سال از آن، ملت ایران هنوز در حال تحمل پیامدهای آن است که تنها یکی از آنها تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی دشمنان نظام اسلامی است.
چند روز پیش سایت کلمه وابسته به گردانندگان فتنه در خارج از کشور که در طول دوران فتنه نقش اصلی را در تحریک و دامن زدن به آشوب‌‌ها داشته و هنوز هم نقش اصلی را در حمایت از بقایای فتنه دارد، به استقبال سخنان علی مطهری رفت و آن را بازتاب داده بود. علی مطهری گفته بود «اینکه موسوی و کروبی را منتسب به امریکا و اسرائیل و فلان جا کنیم، کار صحیحی نیست، موسوی و کروبی نمی‌خواستند رئیس‌جمهوری احمدی‌نژاد که خسارت زیادی به کشور زده بود، ادامه پیدا کند.»
مشابه همین سخنان را آقای هاشمی رفسنجانی در دی ماه سال 1387 در گفت‌وگو با سایت آقای زادسر گفته بود که در عین اینکه خودش نمی‌خواهد در انتخابات شرکت کند، اما برنامه‌اش هم این است که احمدی‌نژاد رأی نیاورد. این سخنان علی مطهری که با استقبال سایت کلمه مواجه شده، ریشه اصلی فتنه 88 است و دیگر نیازی نیست که به ادله دیگری استناد شود، چراکه سران و عاملان فتنه از ماه‌‌ها قبل همه روش‌های ممکن را برای تغییر نتیجه انتخابات به نفع خود به کار گرفته بودند، روش‌‌هایی نظیر تشکیل کمیته صیانت از آرا، طرح موضوع تقلب در انتخابات، دوقطبی‌سازی فضای انتخابات و در نهایت هم عدم پذیرش نتیجه انتخابات که در ادامه خود چالش‌‌ها و درگیری‌های خیابانی را به دنبال داشت. با این ایده و انگیزه، عدم رأی‌آوری رقیب و عدم تمکین به نتیجه انتخابات طبیعی به نظر می‌رسد این راهبرد، قبل از انتخابات بر تخریب و آشفته‌سازی فضای انتخابات معطوف است و بعد از انتخابات نیز به عدم پذیرش نتیجه انتخابات و نهایتاً عدم تمکین به ساز و کارهای قانونی رسیدگی به اعتراضات که در نهایت به تقابل مستقیم با نظام انجامید.
بدیهی است این عدم تمکین به نتیجه و القای تقلب وقتی که با تحریک هیجانات همراه شود نتیجه آن می‌شود که از ساعات اولیه بامداد روز 23 خرداد سال 1388 خیابان‌های تهران و به ویژه مناطق نزدیک وزارت کشور به عرصه تقابل عوامل میدانی تبدیل و در اوج خود به حوادثی نظیر حمله به حوزه بسیج در فلکه صادقیه منجر و با ریختن خون انسان‌هایی بی گناه، فتنه نهادینه شده و عملاً همان اتفاقی افتاد که میرحسین موسوی دو روز قبل از انتخابات در گفت‌وگو با نشریه تایم تأکید کرده بود، آنجایی که مؤکداً ابراز می‌دارد که تجمعات خیابانی چشمگیر هفته‌های گذشته احتمالاً ماهیت ساختار قدرت را به نحوی بنیادین دگرگون خواهد ساخت و در واقع این اتفاق با فشار بر رهبر نسبت به پذیرش افکار عمومی رخ خواهد داد. ما پرسیدیم اگر انتخابات را ببازد آن وقت چه می‌شود؟ او پاسخ داد که «تغییر از مدتی قبل آغاز شده است، تنها بخشی از آن به پیروزی در انتخابات مربوط می‌شود و بخش‌های دیگر ادامه خواهند یافت و هیچ عقبگردی در کار نخواهد بود.»
ایستادگی در برابر قانون در شرایطی بود که هم پیش و هم پس از حوادث با عاملان آن اتمام حجت شده بود. مقام معظم رهبری در دیدار میرحسین موسوی در بعد از ظهر روز 25 خرداد ماه با تأکید بر لزوم حفظ آرامش و متانت، خاطر نشان کردند که «در دوره‌های قبلی انتخابات نیز برخی افراد و نامزدها، مسائلی داشتند که از طریق شورای نگهبان به عنوان مرجع قانونی رسیدگی به شکایات انتخاباتی پیگیری کردند و طبعاً در این دوره نیز مسائل باید از طریق قانونی دنبال شود.» در این دیدار رهبر معظم انقلاب با اشاره به تحریک دشمن و برخی طرح‌های پشت صحنه برای به آشوب کشاندن خیابانها، خطاب به آقای موسوی افزودند: «جنس شما با اینگونه افراد متفاوت است و لازم است کار‌‌ها را با متانت و آرامش پیگیری کنید. به یاری پروردگار، انتخابات با اتقان، صحت و آرامش خوبی برگزار و شما هم مسائل موردنظر را از طریق قانونی پیگیری کنید.»
تصور اینکه اگر به توصیه‌های رهبر معظم انقلاب در این دیدار و دیداری که بعد از ظهر روز سه‌‌‌شنبه 26/3/88 با نمایندگان نامزدهای انتخابات داشتند، عمل می‌شد، چندان دشوار نیست. در آن صورت هم اعتراضات در مسیر قانونی رسیدگی می‌شد، هم اعتراضات خیابانی پایان می‌یافت و هم کسی کشته نمی‌شد، خیابانها، وسایل نقلیه و ساختمان‌‌ها به آتش کشیده نمی‌شدند، مراجعه مردم به رسانه‌های بیگانه کاهش می‌یافت، ماهواره‌‌ها و رسانه‌های بیگانه جایگاه مرجعیت سیاسی را برای بخشی از مردم ایران پیدا نمی‌کردند، به اعتبار بین المللی نظام اسلامی لطمه وارد نمی‌شد، دشمنان قسم خورده انقلاب، فرصت ترکتازی در فضای رسانه‌ای و اجتماعی و سیاسی کشور را پیدا نمی‌کردند، دشمنان فرصت مداخله مستقیم در امور داخلی کشور را نمی‌یافتند، تحریم فلج‌کننده اقتصادی تحمیل نمی‌شد و البته فرصت برای اقدامات انحرافی رئیس دولت دهم هم ایجاد نمی‌شد، همانگونه که در انتخابات‌های 92 و 96 اتفاق افتاد و تمکین رقبای شکست خورده در این دوره انتخابات عملاَ زمینه چالش‌های زیادی را از میان برد و این در حالی بود که بهانه‌های زیادی برای اعتراض وجود داشت که مهم‌‌ترین آن نه نقد نامزدها و... که وهن نظام اسلامی بود و ناجوانمردانه‌‌‌ترین تبلیغات منفی علیه نظام اسلامی و متهم کردن آن به 38 سال اعدام و گردن زدن و... صورت گرفته بود!
منبع: جوان
انتهای پیام/
