روزانه 42 هزار و 500 نفر در جهان پناهنده یا آواره می‌شوند

به گزارش گروه اجتماعی آنا به نقل از مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، در پیام بان کی مون، آمده است: بیایید در روز جهانی پناهنده، سرنوشت میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را به یاد آوریم که به دلیل مناقشات و ظلم و جور مجبور شدند خانه و کاشانه خود را رها کنند.

وی می‌افزاید: 59 میلیون و 500 هزار نفر در پایان سال 2014 به اجبار در سراسر جهان آواره شده‌اند که بالاترین تعداد ثبت شده است و این به آن معنا است که امروزه از هر 122 انسان، یک نفر پناهنده، آواره یا پناهجو است.
بان کی مون ادامه می‌دهد: منازعه جاری در سوریه و همچنین بحران در عراق، اوکراین، سودان جنوبی، جمهوری آفریقای مرکزی، شمال شرقی نیجریه و بخش‌هایی از پاکستان موجب رشد سرسام آور آوارگی اجباری جهانی شده است.

دبیرکل سازمان ملل متحد می‌افزاید: در سال 2014 هر روز 42 هزار و 500 نفر پناهنده، پناهجو یا آواره شدند و صرفا طی چهار سال این تعداد چهار برابر شده است، این درحالی است که مناقشات طولانی مدت حل نشده باقی مانده‌اند و تعداد پناهندگانی که توانستند به کشورشان بازگردند در طول سه دهه گذشته، کمترین مقدار بوده است. پناهندگی طولانی مدت برای 25 سال است که ادامه دارد.

بان کی مون ادامه می‌دهد: تعداد افراد بی‌خانمان که در برابر مناقشات و خشونت خواستار حمایت هستند رو به افزایش است. همانگونه که از افزایش چشمگیر جابه‌جایی غیرقانونی با قایق در مدیترانه، جنوب شرقی آسیا و نقاط دیگر مشخص است، بسیاری از آنان چاره‌ای ندارند جز آنکه برای رسیدن به امنیت از شیوه‌های خطرناک استفاده کنند.

وی می‌افزاید: در چنین مواقعی، تجدید میثاق دولت‌ها و جوامع در سراسر جهان ضروری است تا بتوانند برای آنانی که تمام زندگی خود را به دلیل مناقشات یا ظلم و جور از دست داده‌اند، سرپناه و امنیت را به ارمغان آورند.

دبیرکل سازمان ملل متحد ادامه می‌دهد: با در نظر گرفتن این موضوع که 86 درصد پناهندگان در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند و نظام پاسخگویی بشردوستانه روز به روز افزایش می‌یابد، همبستگی بین‌المللی و سهیم شدن در این مسئولیت، جهت تامین نیازهای جوامع آواره و همچنین میزبانان آنان حیاتی است.

بان کی مون می‌افزاید: پناهندگان افرادی مانند من و شما هستند. آنان پیش از آواره شدن، زندگی عادی داشته‌اند و بزرگ‌ترین رویای آنان این است که دوباره به زندگی معمولشان بازگردند؛ بیایید در این روز انسانیت مشترک خود را به یاد آوریم، بردباری و گوناگونی را جشن بگیریم و با آغوش باز پذیرای پناهندگان در هر کجای این زمین باشیم.