وقت ناز است!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، بیش از دو سال از اجرای برجام می گذرد. آمریکا و همپیمانان اروپایی اش همچنان بر طبل بدعهدی می کوبند و به هیچ یک از تعهدات خود عمل نمی کنند. بعد از آمریکا، انگلیس همچنان بر نقض عهد خود پابرجاست. به طوری که جمهوری اسلامی در لندن نمی تواند حقوق اعضای سفارت خود را به دلیل تحریم های بانکی از شبکه بانکی انگلیس پرداخت کند!

طی این دو سال از سنگ صدا درآمد اما از انگلیسی ها صدایی برنخاست. حتی یک مدیر دون پایه وزارت خارجه انگلیس به تهران نیامد تا توضیح دهد چرا نقض عهد می کنند و به تحریم ها پایان نمی دهند. یک دفعه سر و کله وزیر خارجه انگلیس در تهران پیدا می شود، آن هم با موهای آشفته و آشفته گویی! او به تهران آمد نه برای گشایشی جهت روابط دو کشور یا باز کردن افقی برای اجرای تعهدات هسته ای، بلکه به او گفته اند برو تهران، جاسوسان ملکه را آزاد کن و بیا!
او که از ظاهر شدن در برابر خبرنگاران پرهیز کرد، فقط دیدار خود با ظریف را سازنده توصیف کرد و گفت: «گفتگوی صریحی در باره آزادی نازنین زاغری انجام شد»! حال این «نازنین» کیست که موضوع آزادی او مهم تر از مناسبات سیاسی و اقتصادی ایران و انگلیس و مباحث پر چالش قرارداد برجام است؟ او یکی از دو جاسوس ملکه انگلیس است که اکنون در «بند» جمهوری اسلامی ایران است. وزیر خارجه انگلیس در یک گاف دیپلماتیک قبلاً گفته بود او برای آموزش خبرنگاران ایرانی به تهران آمده بود. اگر همین گزاره انحرافی را قبول کنیم، این سؤال پیش می آید که خبرنگارانی که تحت آموزش او بوده اند و اکنون در برخی رسانه های دیداری، شنیداری و دیجیتالی فعالیت می کنند چه مأموریتی از جانب ملکه انگلیس دارند که باید تحت لیسانس آموزش های نازنین زاغری قرار گیرند و الآن در رسانه های ایران چه می کنند؟
واقعیت آن است که زاغری تحت پوشش یک بنیاد خیریه انگلیسی به نام «تامسون رویترز»، مدیر یک پروژه جاسوسی در ایران بوده است و مأموریت وی «تجهیز شبکه اجتماعی» و نیز یارگیری از مسئولین ایرانی برای تأمین منافع دولت انگلیس بوده است. ارتباط با خبرنگاران ایرانی، کف کار جاسوسی او بوده است. دو سه روزنامه ای که روز شنبه برای سرپوش نهادن به جاسوسی وی تلاش های مذبوحانه ای داشتند، نشان می دهد که او کار خود را خوب بلد است و دست آموزان وی به وظایف خود آشنا هستند. اخبار 20:30 شمه ای از شیرین کاری های نازنین زاغری و کمال فروغی دیگر جاسوس انگلیسی را پخش کرد که موجب رنجش سفیر انگلیس در تهران شد و جیغ او را درآورد و در توئیت خود نوشت: «من از پخش این برنامه ناراضی هستم.» وزارت خارجه ما هم باید یک فکری برای نارضایتی سفیر بکند!
واقعیت این است که مسئله نازنین زاغری برای انگلیسی ها خیلی مهم و باارزش است و دستگاه دیپلماسی ما حد و اندازه آن را ظاهرا
نمی داند. کما اینکه ارزش کار دانشمندان هسته ای ما را ندانست و آن را با پیمان برجام، در تاراج بی رحمانه دشمن ترین دشمنان اسلام و ایران قرار داد.
وزیر خارجه انگلیس و دولت انگلیس در ماجرای جاسوسی کثیفشان در تهران، متهم هستند. قاعدتاً باید روابط دو کشور به خاطر این عمل کثیف، وخیم توصیف شود و با احضار سفیر به طور جدی به انگلیسی ها اعتراض شود. اما وجود «نازنین» چنین موجودات ناپاکی، ترجمه جدیدی از روابط دوستانه با انگلیس تلقی می شود به طوری که روزنامه ایران، ارگان دولت می نویسد: «گره هایی که در روابط ایران و انگلیس پیش می آید، از مسائل مستحدثه است که یک طرف ممکن است نقشی در آن نداشته باشد، اما بر اثر دخالت های دیگران این اتفاق پیش می آید. چنین مسائلی را باید با درایت حل کرد تا عامل منفی برای توسعه مناسبات دو کشور نشود. باید این مسائل را از مجاری ذی ربط قانونی خود جلو برد.»
معلوم نیست این موضع دربار انگلیس است یا موضع رسمی ارگان دولت جمهوری اسلامی ایران؟! منظور از «گره»، «دخالت های دیگران» و «عامل منفی برای توسعه مناسبات» چیست؟ و «مجاری امور» که «مسائل مستحدثه» را باید حل کنند، کدامند؟
دولت انگلیس در باره اعمال خلاف عرف دیپلماسی و عدم رعایت موازین و حقوق بین الملل و نیز مداخله در امور ایران از طریق جاسوسان خود باید بدهکار باشد نه طلبکار! دولت ما هم به ویژه ارگان آن، باید در مقام طلبکاری باشد نه بدهکاری!
دستگاه قضائی کشور باید استقلال خود را نشان دهد و از مجازات جاسوسان انگلیسی کوتاه نیاید. اگر مسئولین دیپلماسی کشور فهم دقیقی از ماجرا داشته باشند، باید در مقام «ناز» باشند، نه بیان «نیاز»! به قول مولانا؛
چون چنین نازنین در خانه ماست وقت ناز است، ناز باید کرد انگلیسی ها در زمان شاه، وجوه هنگفتی از دربار ایران گرفته اند تا به ما تانک چیفتن بدهند. طی چهل سال گذشته نه آن وجوه را داده اند نه تانک هایی را که تعهد کرده اند. بعد از چهل سال آمده اند برای تحویل گرفتن جاسوس نرخ تعیین کرده و گفته اند جاسوس ما را آزاد کنید، ما هم پولی را که چهل سال پیش از شما گرفته ایم، پس می دهیم. عجب معامله شیرینی! وقتی طرف انگلیسی نرخ تحویل گرفتن جاسوس خود در تهران را نیم میلیارد پوند اعلام می کند، معلوم می شود او برایشان بیش از اینها ارزش دارد. در یکی از همین جرایدی که به قول وزیر خارجه انگلیس، خبرنگارش تحت آموزش جاسوس آنها بوده است، نوشته شده: «نگذارید جانسون از تهران بی انگیزه برود.» در روزنامه دیگری از قول یک وکیل الدوله اصلاح طلب نیز نوشته شده است: «موضوع تابعیت یک حق بین المللی است. چنین نیست که فردی به صرف این مسئله در مظان اتهام جاسوسی قرار گیرد.» این روزنامه دستگیری نازنین زاغری را به یک تسویه حساب سیاسی تقلیل داده است!
مقام معظم رهبری دو سال پیش در مورد خطر نفوذ دشمن، به مسئولین هشدار دادند. مسئولین دیپلماسی کشور باید با بازخوانی این هشدار، مراقب باشند از یک سوراخ دو بار گزیده نشوند. آنها امین مردم در صیانت از منافع و مصالح ملی هستند. نباید طوری عمل کنند که مرتبت در ذهن مردم آسیب ببیند.

منبع: رسالت