توسط معاون علمی رئیس جمهور؛
سردار آزمون:
آرزویم زلاتان شدن است/ مثل مسی درون زمین نمی‌دوم
مهاجم تیم ملی ایران گفت: آرزوی من این است که روزی شبیه زلاتان ابراهیموویچ شوم و به سطح بازی او برسم.
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا، سردار آزمون که امید خط حمله ایران در جام جهانی روسیه است، گفت‌وگویی با شبکه تلویزیونی آر تی روسیه داشته و درباره مسائل گوناگونی از جمله موارد غیرفوتبالی صحبت کرده است.
ایران به عنوان یکی از اولین تیم‌ها صعودش را به جام جهانی قطعی کرد. احساس شما و خانواده‌تان از این که در روسیه در جام جهانی هستید چیست؟
ما می‌دانیم که جام جهانی رویداد بزرگی است و هر کسی نمی‌تواند در آن حاضر باشد. صعود به جام جهانی دستاورد بزرگی برای ما بود. خود من فقط به این فکر می‌کردم که به تیم ملی کمک کنم و به این هدف مهم برسم که خوشبختانه توانستیم به این مهم دست یابیم.
* شما سال‌هاست در روسیه زندگی می‌کنید. چه توصیه‌ای به هواداران ایرانی دارید که برای جام جهانی به این‌جا می‌آیند؟
من خیلی دوست دارم که آنها به این‌جا بیایند و کشور شما را ببینند. مطمئنم خیلی‌ها از آشنایی با کشور روسیه شگفت‌زده می‌شوند. خوشبختانه روسیه کشوری زیبا و متمدن است و مطمئن هستم هواداران از دیدن این کشور لذت می‌برند.
* به شما لیونل مسی ایرانی می‌گویند. این در حالی است که شما گفته‌اید که بازیکن مورد علاقه‌تان زلاتان ابراهیموویچ است. چرا ابراهیموویچ را الگوی خودتان معرفی کردید؟
من نمی‌دانم واقعا چه کسی و به چه دلیلی شروع به مقایسه من با مسی کرد. ما کلا سبک بازی متفاوتی داریم. کنترل توپ‌مان با هم فرق می‌کند. من مثل مسی درون زمین نمی‌دوم. درباره زلاتان هم که سوال کردید باید بگویم که بله او الگوی من است. آرزوی من این است که شبیه او بشوم. امیدوارم که روزی به سطح زلاتان برسم.
* شما در ۳۰ بازی ملی توانسته‌اید ۲۲ گل به ثمر برسانید. چرا این آمار خوب گلزنی‌تان را در سطح باشگاهی تکرار نمی‌کنید؟
بازی کردن برای باشگاه نسبت به بازی برای تیم ملی فرق می‌کند، خصوصا از نظر روانی. در تیم ملی ارتباط بین بازیکنان و اتحاد تیمی بیشتر است ولی این به این معنا نیست که بازی برای تیم ملی آسان‌تر است. فکر می‌کنم تنها دلیل این تفاوت گلزنی همین باشد.
* خیلی‌ها بر این باورند که شما به خاطر قربان بردیف از روبین به روستف رفتید و دوباره از آن‌جا به روبین برگشتید. به نظر می‌رسد شما به او بیش از یک فرد عادی اعتماد دارید، درست است؟
من نمی‌خواهم صحبت بیانیه گونه‌ای داشته باشم ولی می‌خواهم این را بگویم که او یکی از مربیانی است که به او اعتماد دارم. می‌پرسید چرا؟ چون وقتی در نظر بگیرید چه نتایج و چه پیشرفتی با او داشتم، برای او احترام قائل می‌شوید.
* آیا از کار با قربان بردیف راضی هستی؟
در حال حاضر قربان بردیف یکی از بهترین مربیان روس محسوب می‌شود. در کازان خیلی به او احترام می‌گذارند. او فردی فوق‌العاده و از جمله کسانی است که تلاش زیادی برای تیم می‌کند.
* وقتی به کازان آمدی چه چیزی را بیش از همه از دست دادی؟
دوستانم را. در ایران خیلی دوست داشتم که وقتی به کازان آمدم آنها را از دست دادم و دلم برایشان تنگ شد. البته این‌جا دوستان جدیدی پیدا کردم ولی دوستان این‌جا با دوستان ایران قابل مقایسه نیستند.
* بعضی مواقع شایعه می‌شود که ۲۵ تا ۳۰ نفر از دوستانت به ملاقات شما می‌آیند.
نه این طور نیست. این رقم خیلی بالا است. دوستانم خیلی کمتر از این هستند. من با یکسری از دوستانم چند سالی است که در ارتباط هستم و همیشه هم با آنها بوده‌ام و آنها را دوستان نزدیکم می‌دانم. متاسفانه بنا به دلایلی نمی‌توانم با همه آنها مداوم در ارتباط باشم. به همین خاطر بعضی مواقع دیدارهایمان طولانی می‌شود.
* شما تنها به روسیه نیامدید و خانواده‌تان کنارتان بود. حمایت خانواده‌تان را از خود چطور می‌بینید؟
خواهرم و والدینم این‌جا آمدند. آنها حمایت بسیار خوبی از من دارند و من به این حمایت می‌بالم. وقتی کنار آنها هستم از نظر روحی و روانی خیلی بهترم چون من آدم خانواده دوستی هستم. علاوه بر آن دوست دارم مداوم با بستگانم هم دیدار داشته باشم.
* مذهب چه جایگاهی در زندگی شما دارد؟
من خیلی مذهبی هستم و به تمام مذاهب احترام می‌گذارم. این همان چیزی است که مردم باید رفتار کنند. من از افرادی هستم که معتقدم به تمام نظرات و عقاید افراد باید احترام گذاشت. من با تمام وجود به اسلام احترام می‌گذارم و هر چیزی را که به آن مربوط باشد قبول دارم.
* کازان به این معروف است که به تمام مذاهب احترام می‌گذارد. احساس شما چیست؟
قبل از این که به این‌جا بیایم نمی‌دانستم که کازان یک شهر مسلمان است ولی کلان زیاد برای من این موضوع اهمیت ندارد. الان که این‌جا هستم خوشحالم. نمایندگان تمام مذاهب با من رفتار خوبی دارند.
* کدام نوع غذا برای شما خوشمزه‌تر است؟ ایرانی یا تاتاری؟
غذای خودم را ترجیح می‌دهم. مادر من همیشه غذا درست می‌کند و بعد از بازی‌هایی که دارم من را لوس می‌کند و غذاهای خوشمزه‌ای درست می‌کند. از غذاهای محلی ماکارونی را خیلی دوست دارم و غذای مورد علاقه من محسوب می‌شود ولی در کل هر غذایی را که مادرم درست کند در اولویت می‌گذارم.
* ولی ماکارونی غذای محلی نیست.
نمی‌دانستم (با خنده). به طور کل نه تنها من بلکه بقیه لژیونرها به چیزهای جدید خیلی سخت عادت می‌کنند.
انتهای پیام/
