توسط معاون علمی رئیس جمهور؛
بررسی طرح استیضاح وزیر آموزش‌و‌پرورش در گفت‌و‌گوی آنا با شیرزاد عبدالهی؛
استیضاح فانی برای بهره‌برداری انتخاباتی است/ مطالبه فرهنگیان در اولویت مجلس نیست
یک کارشناس حوزه آموزش و پرورش، اصرار نمایندگان مجلس بر استیضاح وزیر آموزش‌و‌پرورش را به نوعی اعمال فشار بر بدنه این وزارتخانه ارزیابی کرد و گفت: مجلس با مطرح کردن استیضاح فانی به شکل مطلوبی برای پیشبرد اهداف سیاسی خود قدم برمی‌دارد.
گروه اجتماعی- طی دو سالی که از عمر دولت یازدهم و وزارت علی اصغر فانی می‌گذرد، این چندمین بار است که طرح استیضاح وزیر آموزش‌و‌پرورش در مجلس مطرح شده است. با این حال پس از چند سال محدودیت و بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم و وعده‌های ایجاد فضای امنیتی به فضای سیاسی، فرهنگیان توانستند نسبت به برخی از مطالباتشان تجمع‌های خیابانی برگزار و در مقابل مجلس شورای اسلامی اجتماع کنند.
شیرزاد عبداللهی کارشناس امور آموزشی معتقد است؛ اصرار برخی نمایندگان مجلس بر استیضاح وزیر آموزش‌و‌پرورش به نوعی اعمال فشار بر بدنه این وزارتخانه است. او حتی یک قدم بلند‌تر برمی‌دارد و مدعی می‌شود که برخی از مجلس نشینان با مطرح کردن استیضاح وزیر آموزش و پرورش به شکل مطلوبی برای پیشبرد اهداف سیاسی خود گام برمی‌دارند چرا که آنها در دولت‌های نهم و دهم هرگز حمایتی از فرهنگیان صورت ندادند و به نوعی بدون اینکه اعتقادی به مطالبات فرهنگیان داشته باشند، تلاش کرده در پشت پرده بر اعتراضات فرهنگیان نیز نفوذ داشته باشند. او در این گفت‌وگو طرح استیضاح وزیر آموزش‌و پرورش را از ابعاد مختلف مورد ارزیابی قرار داده است.
* پس از گذشت یک سال چرا مجددا طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش در مجلس شورای اسلامی مطرح شده است؟
- فانی ضعیف‌ترین حلقه کابینه روحانی است، فرهنگیان هم به دلایل مختلف از او راضی نیستند. نمایندگان با فشار بر فانی اولا در تلاش هستند تا در حوزه مدیریتی از وی امتیاز بگیرند و نگذارند اصولگرایانی که هنوز اکثر پست‌ها را در این وزارتخانه و حتی در مدیریت استانها در اختیار دارند، تعویض شوند و ثانیا می‌خواهند بر موج نارضایتی معیشتی معلمان سوار شوند و در ماه‌های منتهی به انتخابات جامعه معلمان را به سوی خود جلب کنند. آنها مسلما سرمایه استیضاح را خرج فانی نمی‌کنند اما تا می‌توانند او را ضعیف و بی‌اراده جلوه می‌دهند.
* آیا دولت این وضعیت را پیش‌بینی نکرده است، واکنش دولت در مقابل این خواست مجلس چه خواهد بود. به تعبیر دیگر با توجه به اینکه آموزش و پرورش تاثیر شگرفی در بسیج و جهت دهی افکار عمومی در حوزه انتخابات دارد؛ آیا مجلس دنبال استفاده از چنین فرصتی برای بهره‌برداری سیاسی است؟
- نمی دانم دولت این وضعیت را پیش‌بینی کرده است یا نه! اما اصولگریان به آمدن وزیری قوی‌تر از فانی رضایت ندارند. دولت هم چاره‌ای جز معرفی فانی برای پست وزارت نداشت. به نظرم آقای روحانی از فانی حمایت می‌کند و درصدد تعویض او نیست. فانی را بردارد چه کسی را معرفی کند؟ گزینه‌ها محدود هستند و تازه مجلس به گزینه بهتر از فانی رای نمی‌دهد. یعنی می‌توان گفت؛ آموزش و پرورش و سرنوشت فرهنگیان در این شرایط مورد استفاده مجلس برای پیشبرد اهداف انتخاباتی قرار گرفته است. کاری از دست دولت ساخته نیست. آقای حاجی بابایی اخیرا مصاحبه‌ای با یک خبرگزاری اصولگرا انجام دادند و صحبت‌هایی را مطرح کرده‌اند که گویی تاریخ دوباره تکرار می‌شود. جناح اصولگرا برگشته‌اند به پشتیبانی از شعارهای معیشتی و ظاهرا معتقدند که معلمان حافظه تاریخی ندارند و فراموش کرده‌اند که آقایان 8 سال دولت و مجلس را در اختیار داشتند و گام مهمی برای معیشت معلمان بر نداشتند.
* در این میان تکلیف نارضایتی فرهنگیان چه خواهد شد. آیا مجلس جز اهداف سیاسی - انتخاباتی اهداف دیگری را دنبال نمی‌کند؟
- نارضایتی معلمان از وضع معیشتی موضوع امروز و دیروز نیست و سابقه ای 44 ساله دارد. بهبود وضع معیشتی معلمان منوط به گشایش در اوضاع اقتصادی کشور و بازگشت اقتصاد ایران به شرایط عادی است. البته وعده زیاد است اما واقعا کار مهمی انجام نمی‌شود. من حتی فکر می‌کنم ممکن است تحریکات غیر مستقیم افراطی‌ها و یا دستکم همدلی آنها پشت اعتراضات ماه‌های اخیر معلمان باشد. شرایط از بعضی جهات شبیه سال‌های 80 تا 84 شده است. مشکل اصلی معلمان تورم و بی‌ارزش شدن پول ملی و کاهش قدرت خرید است و دولت روحانی این روند را کند کرده است.
* در مورد تحریکات غیر مستقیم کمی بیشتر توضیح می‌دهید. آیا جریان مخالف پشت معلمان پنهان می‌شود تا به دولت ضربه بزند و به این بهانه آنها را به سمت خود ببرند؟
- آقای زاهدی رئیس کمیسیون آموزش که از وضع مالی دولت خبر دارد یک ماه پیش خواستار افزایش 20 درصدی حقوق معلمان شد؛ در حالی که دولت قبلا حقوق‌ها را افزایش داده و افزایش مجدد در توان دولت نبود. آقای حاجی بابایی مجددا فعال شده و شعارهای معیشتی می‌دهد. رابطه مستقیمی بین گردانندگان اعتراضات معلمان و افراطی‌های تندرو مشهود نیست اما در عمل برخی تشکل‌های چپگرا با کشاندن معلمان به خیابان‌ها به جناح راست کمک می‌کنند تا همان اتفاقی که در سال‌های 80 تا 84 افتاد؛ مجددا تکرار شود. تشکل‌های چپگرا شعار نافرمانی مدنی دادند اما معلمان استقبال نکردند. آنها می‌خواستند امتحانات آخر سال را مختل کنند. جریان اصولگرا و در راس آن مجلس دنبال بهره‌برداری از شرایط معلمان برای استفاده مطلوب خود است.
* فرهنگیانی که پیگیر مطالبات خود هستند چطور باید از این وضعیت آگاه شوند و گرفتار چنین سوء استفاده‌هایی نشوند؟ وزیر آموزش و پرورش در چنین وضعیتی چه واکنشی باید نشان دهد و چه واکنشی می‌تواند نشان دهد؟
- بدنه آموزش و پرورش هر چند به دولت انتقاد دارند و واقعا احساس می‌کنند مدیریت فعلی آموزش و پرورش در شان دولت روحانی نیست اما مسایل کلی مملکت را هم می‌بینند و حاضر نیستند با تظاهرات خیابانی دولت را تضعیف کنند. معترضان خیابانی بخش کوچکی از معلمان هستند که اغلب با انگیزه‌های سیاسی به میدان آمده‌اند. خودشان در سایت‌هایشان می‌نویسند که هدفشان جلوگیری از موفقیت دولت روحانی است که با وام گرفتن از ادبیات مارکسیستی آن را دولت نئولیبرال سرمایه‌داری می‌دانند که قصد ادغام اقتصاد ایران در نظام سرمایه‌داری جهانی را دارد! در واقع اینها از مرحله پرت هستند و فقط آب به آسیاب اصولگرایان تندررو می‌ریزند. وزیر به نظرم مسلوب الاختیار است و توسط تیمی از اصولگرایان که در دولت سابق هم پست داشته‌اند و گوشه چشمی به جبهه پایداری دارند، محاصره شده است. معلمان به رغم انتقادهایی که از دولت دارند؛ در مسایل سیاسی طرفدار آقای روحانی هستند. اگر در سال 84 عده‌ای با شعار یکدست شدن حاکمیت و یکسره شدن کار حکومت، معلمان را تشویق به رای دادن به احمدی نژاد کردند امروز حنایشان دیگر رنگ ندارد. دیدیم که حاکمیت 8 سال یکدست شد اما نه مشکلات معیشتی حل شد و نه کار حکومت یکسره شد. تازه در این 8 سال معلمان کمتر اجازه صحبت کردن داشتند ولی الان معلمان در مدارس آزادانه حرف می‌زنند و از دولت و وزیر انتقاد می‌کنند.
به نظرم اکثریت قریب به اتفاق معلمان با توجه به تجربه 8 سال حاکمیت اصولگرایان آگاه شده اند. اگر زمانی حرف های حاجی بابایی به عنوان وکیل در بین معلمان و فعالان صنفی طرفدار داشت هم اکنون اگر جایی سخنرانی کند از او می پرسند شما که در دولت اصلاحات خواستار رفراندوم برای تعیین وزیر شدی چرا برای وزیر شدن خودت درخواست رفراندم نکردی؟ و یا شما که می گفتی باید از تشکل های صنفی نظرخواهی کرد چرا در دوره وزارت خودت یکبار با تشکل ها دیدار نکردی؟
* مهمترین مطالبات فرهنگیان از نظر شما چیست؟
- معلمان خواستار رفع تبعیض هستند؛ این مهمترین خواسته معلمان است. با اجرای دقیق قانون مدیریت خدمات کشوری بخش عمده مشکل تبعیض حل می‌شود. بدترین روش این است که مسئولان وزارتخانه دست روی دست بگذارند تا عده‌ای از معلمان فریاد بزنند و به آنها وعده‌های بی‌اساس بدهند. در واقع این سبک وعده‌ها معنایش تحریک معلمان برای ریختن به خیابان‌ها است و البته وظیفه معاونت پشتیبانی این است که این تبعیض‌ها را رفع کند. تورم به معلمان خیلی فشار می آورد اما فقط معلمان تحت فشار نیستند همه مردم کم و بیش فشار اقتصادی را تحمل می‌کنند. امیدوارم هر چه زودتر توافق هسته‌ای امضا شود و تحریم ها برداشته شوند و اوضاع اقتصادی به حالت طبیعی برگردد. ما باید با همه انتقادهایمان از وزیر و دولت پشتیبان استراتژیک دولت باشیم و کاری نکنیم که در موازنه قوای داخلی و جهانی دولت تضعیف شود. البته نباید این موضوع را فراموش کنیم که طرح درخواست مطالبات خوب است اما هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.
انتهای پیام/
