ایران و ایرانی با دو باور متعالی شناخته می‌شوند که در هر دو مورد، ظلم پذیری و خواری در آن جای ندارد؛ اولین باور در دیدگاه‌های دینی و مذهبی جلوه‌گر است و بنا به برخورداری از اندیشه والای شیعی به تاسی از حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و خاندان معزز عصمت و طهارت، باور کرده که جان را بر طبقی از فرهنگ با شکوه شهادت تقدیم دارد ولی گردن به یوغ زیاده‌خواهی و استکبار نسپارد و در اعتقادی دیگر، ایرانی صاحب فخر و ابهت ملی باشکوهی است که از دیرزمان تا به امروز چه در واقعیت مطلب و چه در اسطوره‌های برآمده از باورهای ملی، ملتی است که ظلم را نمی‌پذیرد و در مقابل آن مردانه می‌ایستد و می‌ستیزد که در هر دو باور به تعبیر قران کریم چه بکشد و چه کشته شود به یکی از دو حسن عالم وجود به مقصد قرب الهی رسیده است.
تاریخ رویارویی حق و باطل به آغاز خلقت پسران آدم برمی‌گردد و در تمام ادوار گزارش می‌شود که اتفاقا این رویکرد می‌تواند شاخصه ابتلای الهی برای دسترسی انسان به عیار حقیقت‌خواهی باشد که البته وابسته به طبیعت زشت و نیک و حضور عقل و غریزه در آدمی، امری طبیعی تلقی می‌شود که حسین بن علی(ع) باید در برابر یزید قرار گیرد تا شاخصه‌ی حق و باطل ارائه شود و مردم فرصت داشته باشند تا با محوریت عقل به شکوه دینداری و عزت راه یابند و یا در پیروی از مادیات و جهالت، دل در گرو ظلم بدارند و خسر الدنیا و العقبی شوند.
در مطالعه تاریخی صهیونیسم نیز کاملا مشهود است که جمعی زیاده‌خواه پای از گلیم خویش درازتر کرده‌اند و حقوق ملت‌ها را با کمال بی‌شرمی تضییع می‌کنند و با برگردان حقایق، خود را در جایگاه مظلوم نیز به جهانیان معرفی کرده‌اند و این خبط و خطا زاییده تفکرات دورزمان صهیونیسم است که در روزگار ما به جلوه‌ای دیگر نمایان است.
آمریکا علی‌رغم سن کم از ضرباهنگ زیاده‌خواهی بسیاری برخوردار است و دولتمردان این کشور باور کرده‌اند که می‌توانند برای جامعه جهانی خط و مشی تعیین کنند لذا با مطالعه تاریخ معاصر به روشنی می‌بینیم که شاید در روزگاری داعیه صلح و دوستی را مطرح کرده‌اند ولی همان زمان هم سفارت‌خانه خود را در قالب فرصت جاسوسی در اختیار داشته‌اند و با شیوه‌های کذب سیاسی و با تعیین دولت‌های سبک‌سر منطقه‌ای تلاش کرده‌اند؛ سرمایه‌ها و حتی برجستگان علمی را تصاحب کنند.
و اما باوری که در ایران اسلامی همواره مطرح بوده اگر با وقوف به مجموعه آگاهی‌های تاریخی بررسی شود شعار مرگ بر آمریکا یک حق و یک حقیقت است که نباید در باور نفرین صرف تلقی شود که البته اگر چنین باشد نیز به اعتبار لعن‌های برجسته در بعضی از ادعیه و زیارات می‌تواند مجوز شرعی داشته باشد ولی استفاده از واژه مرگ در بدو امر ریشه در اعلام انزجار دارد و اینکه خواستار خاتمه عصیان و اندیشه تباه دشمنان هستیم پس مرگ بر آمریکا یک باور ارزشمند است که بخشی از حقیقت اعتقادی خود را به بروز برسانیم و در برابر مفهوم دشمنی، فریاد برائت از دشمن را به جهانیان اعلام کنیم.
مرگ بر آمریکا پاسخی اندک به یاری یکسویه صدام در دفاع مقدس است که می‌تواند از سینه سوخته هزاران مادر و پدر شهید درآید و امروز اعلام انزجار از آمریکا و اسرائیل، فریادی در دفاع از ایثار مدافعان حرم است که با مولود حرامزاده صهیونیسم یعنی داعش مبارزه می‌کنند که البته زاییده تفکرات احمقانه آمریکا در منطقه است.
نگاه رمانتیک به شعار ریشه‌ای مرگ بر آمریکا و داعیه حذف آن از ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی در مقابل یک تاریخ بزرگ و پرپیمان از دشمنی‌های رنگارنگ آمریکا علیه مردم و دولتمردان ایران هیچ توجیهی نخواهد داشت و آمریکا ثابت کرده در دشمنی ثابت قدم است و دوره ریاست جمهوری ترامپ و اوباما برایش تفاوتی ندارد و او باید فقط به مقاصد زیاده‌خواهانه خود برسد لذا وفق کلام رهبری به مصداق‌ها هم راضی نمی‌شوند و مطلق تمام مزایا و سرمایه‌ها را یکجا مطالبه می‌کنند.
از کاپیتالیسیون و غارت منابع تا کمک بی‌دریغ به صدام و صدها توطئه به منظور چپاول داشته‌های منطقه و ایران و دخالت‌های بسیار در ساختار سیاسی خاورمیانه برای بهانه‌آفرینی در فروش تسلیحات و تحریم‌ها و تهدیدها و ... مجموعه‌ای از هررنگ کج‌خلقی آمریکاست که باید به باور متقن رسید که این گرگ بنا به غریزه، بدمستی می‌کند و هیچ گاه باور دوستی او درست نیست بلکه بهانه‌ای برای طراحی توطئه‌های بعدی خواهد بود و این اندک که تقریر شد خود توجیه مناسب و باوری برجسته است تا در قالب امری عبادی در پس تکبیرهای نهایی هر فریضه نیز دستی بر آسمان دراز کنیم واز حضرت رب الارباب بخواهیم خانه ظلم جهانی ویران شود.
مرگ بر آمریکا تقاضای قلبی یک ملت بر پایان خباثت‌های جهانی آمریکاست که در باور قرآنی نیز مصداق دارد که "تبت یدا ابی لهب و تب ..." ببریده باد دستان ابولهب و قرآن چه صادقانه و بی‌پرده دستان عموی پیامبر را بریده می‌خواهد و هیچ مصلحت‌اندیشی در مبارزه با ظلم مطرح نمی‌شود لذا ما ایرانی هستیم و همانطور که گفته شد در باور دینی راهپوی عاشوراییم و در بعد اسطوره‌ای از نسلی سخن می‌گوییم که هرگز اهل مصالحه به نفع ستم و ستمگر نبوده است و این دو باور متعالی دلیل کافی است تا از اعماق وجود بر بیگانگان زیاده خواه و نه مردمان بی گناه کشورها که از قضا خود آنان نیز هر روز در قالب تجمع‌های ملی خواستار حذف دولت احمقی چون ترامپ هستند؛ فریاد مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل را به آسمان اندیشه جهانیان چون خورشید می‌نشانیم و با یاری حق و حمایت از مظلوم، منتظر می‌مانیم تا وعده الهی جاری شود که بی‌گمان مستضعفان، حاکمان جهان خواهند بود.
13 آبان امسال با رویت زیاده‌خواهی‌های رئیس جمهور ابله آمریکا و دخالت‌های بی‌جا و تحریم‌های ناجوانمردانه، فرصت بهتری است تا تنفر جامعه جهانی را در قالب شعار سیاسی مذهبی مرگ بر آمریکا به گوش جهانیان برسانیم تا هر دو سوی نامعادله سیاسی جهانی یعنی مظلومان جهان و مستکبران بی‌شرم بدانند که ایران در حمایت از حق و حقیقت مدافع مظلوم است و بر هیمنه باطل آمریکا همواره می‌تازد.
*مدیر روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی دامغان
انتهای پیام/
