توضیحات آیت‌الله حائری در مورد «طلب حلیت» از یکی از سران فتنه
من دو مورد مربوط به انتخابات دوم خرداد ۷۶ ذکر کردم و طلب حلیت نمودم. گناه در آن زمان واقع شد که «فتنه» واقع نشده بود و «طلب حلیت» آن زمان، مفهومش برائت طرف یا عدم مشارکت او و یا نفی تأثیر گذاری در بالاترین حد نیست.
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، آیت‌الله محمدصادق(محی‌الدین) حائری شیرازی استاد اخلاق در پیامی که امروز(شنبه شش آبان ماه جاری) منتشر کرده در خصوص پیام قبلی خویش در خصوص طلب حلیت از برخی افراد توضیحات ارائه کرد.
وی در این متن آورده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
چندی قبل گفتم همه باید «توبه» کنیم. اگر اشتباه انسان علنی بود، ابراز توبه در خصوص آن اشتباه نیز باید علنی باشد. (اگر موضوعی در کل کشور مطرح شده، به همان اندازه باید عیان ابراز توبه شود).
من دو مورد مربوط به انتخابات دوم خرداد 76 ذکر کردم و طلب حلیت نمودم. گناه در آن زمان واقع شد که «فتنه» واقع نشده بود و «طلب حلیت» آن زمان، مفهومش برائت طرف یا عدم مشارکت او و یا نفی تأثیر گذاری در بالاترین حد نیست. چون هر کس مؤثرتر بوده، جرمش بیشتر است.
خدا توفیق دهد خروج محبت دنیا و منفور شدن آن در قلب ما را که اگر به مردم اهمیت می‌دهیم، برای خدا باشد.
پیش از این، این استاد اخلاق پیامی در 22 مهر ماه گذشته منتشر کرده و نوشته بود:
عارضه اخیرم که تکلم در حد «سلام» و «والسلام» است نه نشان دهنده پایان عمرم است و نه چیز دیگر؛ ولی فرصتی است تا از همه کسانی که در وادی رقابت سیاسی و ... به آنها ستم کرده‌ام حلیّت بطلبم. مثلاً از شخصی پرسیدم، شما چرا می‌گویید: خاتمی رئیس جمهور شود؟ او گفت: چون خوشگل است. گفتم: یزید هم خوشگل بود. از دیگری پرسیدم: چرا به آقای ری شهری رأی می‌دهی؟ گفت: چون حافظ قرآن است. گفتم: حجاج ابن یوسف هم حافظ قرآن بود.
بالاخره اگر در این دنیا حلال نکنند، عاقبت روز بازخواستم، سیاه‌رویی است. از همه حلیت می‌طلبم. دعا فرمایید.
منبع: فارس
انتهای پیام/
