ستون لرزان و نقش پلیس خوب!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، کمتر از یک هفته پس از سخنرانی ترامپ علیه مردم ایران و انتشار استراتژی آینده امریکا علیه ایران که در قالب گزارش برگ‌ یا «فکت‌شیت» کاخ سفید منتشر و در آن بر راهبردهای آینده امریکا علیه ایران تأکید شده بود، به گزارش رویترز مدیر عامل شرکت توتال اعلام کرد که اگر کنگره امریکا برجام را تأیید نکند از ایران می‌رویم. بنا به اظهارات او این موضع‌گیری می‌تواند سرمایه‌گذاری توتال برای پروژه گازی 5 میلیارد دلاری این شرکت با ایران را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.

اگر چه آقای زنگنه وزیر نفت ایران در هنگام تنظیم و امضای این قرارداد در تیر ماه گذشته از منافع بسیار آن برای ایران سخن به میان آورده وحتی به عاملی برای تأمین امنیت ایران از آن یاد می‌کند، اما هنوز سه‌ماه از تنظیم این قرارداد نگذشته و هنوز وارد فاز اجرا نشده است که تهدید ترامپ و پیش بینی احتمال تشدید تحریم‌ها پس از اعلام نظر کنگره و به تبع آن کنار کشیدن توتال، نشان داد که دل بستن به شرکت‌های غربی نه تنها تولید امنیت نمی‌کند، بلکه به دلیل تبعات وپیامدهای آن می‌تواند مخل امنیت و بعضاً از دست دادن فرصت‌ها و ظرفیت‌ها و نیروهای توانمند داخلی باشد که طی سال‌های اخیر و در اوج دوران فشار وتحریم دشمنان؛ صنایع اصلی کشور را سرپا نگه داشته و به ویژه در همین منطقه پارس جنوبی توانستند که با طراحی و اجرای چندین فاز، عملاً سناریوی دشمنان در تضعیف توان داخلی و توقف چرخ صنعت کشور از طریق تشدید تحریم‌ها را خنثی کنند وبا اثبات کارآمدی نسل جوان وانقلابی کشور در شکست استرا تژی؛ تحریم – تسلیم، دشمنان را به تعظیم در برابر مردم ایران وتمکین به مذاکره وادارند.

بدیهی است که هدف از بازکاوی این مسئله مخالفت با سرمایه‌گذاری خارجی ویا جذب فناوری‌های نوین که شاید سرمایه‌گذاری خارجی یکی از مجرا‌های آن باشد، نیست؛ بلکه توجه به این مسئله است که در ورود به این عرصه‌ها باید اهداف واغراض پنهان اطراف ماجرا را نیز در نظر داشت ومتناسب با آن گام در این وادی گذاشت وموضع گرفت. در این زمینه شاید بتوان ارزیابی روزنامه فرانسوی‌زبان، لالیبرته، از بازی نقش پلیس خوب در برابر نقش پلیس بد را که ترامپ در حال اجرای آن است مورد استناد قرار داد. این روزنامه در گزارشی درباره راهبرد جدید امریکا در قبال توافق هسته‌ای با ایران نوشت: ترامپ در این پرونده به دنبال کسی می‌گردد که نقش «پلیس خوب» را برایش ایفا کند. دونالد ترامپ چند سال پیش کتابی تحت عنوان «هنرمعامله» نوشت. وی در این کتاب گفته است که گاهی برای عقد قراردادهای چندین میلیون دلاری ناچار می‌شده تا نقش «آدم بد» را بازی کند. اگر قرار است ترامپ در معامله با ایران یک راهبرد معین داشته باشد، باید به نوشته‌های خود در آن کتاب رجوع کند. ترامپ روز جمعه راهبرد جدید خود را در قبال ایران اعلام کرد و گفت که نمی‌تواند پایبندی تهران را به توافق هسته‌ای وین تأیید کند. تهدیدات ترامپ علیه ایران شیوه‌ای برای دریافت امتیازات بیشتر از تهران است و هر پلیس بد، به یک پلیس خوب نیاز دارد. این روزنامه فرانسوی در ادامه می‌نویسد: درخصوص ایران نیز اروپا بهترین مهره شرط‌بندی ترامپ در این بازی برای ایفای نقش پلیس خوب خواهد بود، در حالی که ترامپ به ایرانی‌ها چماق نشان می‌دهد، اروپایی‌ها تطمیع می‌کنند. به عبارت دیگر نقش فزاینده اروپا در اقتصاد ایران بهترین اهرم قابل دسترس برای تغییر رفتار جمهوری اسلامی به شمار می‌رود. به رغم غرور ایران، اوضاع اقتصادی همچنان پاشنه آشیل این کشور محسوب می‌شود. کلید اصلی در دست دولت ترامپ این است که اروپایی‌ها را ترغیب و متقاعد سازد که تشدید فشار بر ایران به نفع آنها خواهد بود.

و اینها همه در حالی است که ترامپ در تفسیر حرکت اروپایی‌ها به نوعی با واژگانی که نشان دهنده فرصت طلبی و فزون خواهی اوست در گفت‌وگویی تلویزیونی با برنامه «ساندی مورنینگ فیوچرز» شبکه فاکس‌نیوز گفت: «به آنها گفتم به پول در آوردن از ایران ادامه دهید. نگران نباشید. فقط به پول در آوردن از ایران ادامه بدهید.»

مقام معظم رهبری در دیدار روز چهارشنبه 26مهر ماه خود با نخبگان ضمن بیان عناصر قدرت جمهوری اسلامی ایران قدرت اقتصادی را یکی از این مؤلفه‌ها دانسته یا‌دآور می‌شوند: قدرت اقتصادی هم با وابستگی به این و آن حاصل نمی‌شود. بنده از سابق، از قدیم، نه حالا، بارها گفته‌ام، من با سرمایه‌گذاری‌های خارجی‌ها در کشور موافقم، من هیچ مخالفتی ندارم؛ غربی یا اروپایی مشکلی نیست؛ منتها تکیه‌ اقتصاد کشور نباید به ستونی باشد که ممکن است با نعره‌ مثلاً یک ترامپی بلرزد؛ این[طور] نباید باشد. آن ستون مورد اعتماد در اقتصاد کشور بایستی مربوط به درون کشور و داخل کشور باشد، باید اقتصاد ما درون‌زا باشد؛ یعنی همان اقتصاد مقاومتی، که سیاست‌هایش اعلام شده و باید دنبال بشود.

با توجه به واقعیت‌های حاکم بر اقتصاد ایران، عدم تأمل در اتکای بیش از حد به بیگانگان، محصولی به غیراز تعطیلی بیشتر بنگاه‌ها و بیکار ماندن درصد بیشتری از عوامل تولید نخواهد داشت و علاوه بر آن، تبعات فرهنگی و مسئله نفوذ، نکاتی هستند که نمی‌توان از آنها چشم پوشی کرد. بی توجهی به این نکات اساسی موجب امید وارکردن دشمنان به اثرگذاری بر محیط داخلی، ایجاد امید کاذب در داخل، تضعیف توان و ظرفیت‌های داخلی و انزوای نیروها و شرکت‌های توانمند داخلی و غفلت از اقتصاد مقاومتی ودرون زا و مهمتر از آن بستر‌سازی برای نفوذ واثر‌گذاری دشمن در نظام محاسباتی، از جمله آسیب‌های اتکا به این ستون‌های لرزان است.

منبع: جوان