ساخت نانوحاملهای سرامیکی از سوی محققان واحد نجف‌آباد
پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد در طرحی تحقیقاتی اقدام به ساخت نانوحاملهای سرامیکی و بررسی عوامل تأثیرگذار بر عملکرد بهتر این نانوحامل‌ها کردند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از نجف آباد، این نانوحامل‌ها در مقیاس آزمایشگاهی ساخته شده و با تکمیل مطالعات و دستیابی به تولید انبوه می‌تواند در صنعت پزشکی و داروسازی مورد استفاده قرار گیرد.
دکتر سید علی حسین زاده تبریزی پژوهشگر دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد در این باره گفت: «در طول دهه‌های گذشته، تلاش‌های بسیاری برای توسعه سیستم‌های دارورسانی نوین با ویژگی‌ها و برتری‌هایی نظیر زیست‌سازگاری، ایمنی و اثرگذاری بالاتر نسبت به نمونه‌های متداول دارویی شده است.»
وی ادامه داد: «تاکنون مواد مختلفی همچون پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر، هیدروکسی آپاتیت، فسفات کلسیم و نانوذرات مغناطیسی برای دستیابی به این هدف مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. با این حال سامانه‌های دارورسانی مبتنی بر مواد سرامیکی مورد توجه بیشتری قرار گرفته‌اند.»
نانوحامل فورستریت تولیدی در این طرح دارای ساختار مزومتخلخل و به شکل نانولوله است. نتایج این پژوهش نشان داده که این ترکیب قابلیت بارگذاری و رهاسازی کنترل شده دارو را دارد و می‌تواند به عنوان یک سیستم جدید دارورسانی مورد استفاده قرار بگیرد
حسن زاده تبریزی افزود: «در این پژوهش، سامانه دارورسانی سرامیکی بر مبنای ماده‌ای سیلیکاتی با نام فورستریت طراحی و بررسی شده است.»
وی دلیل انتخاب این ترکیب را اینگونه توضیح داد: «فورستریت از خواص مناسبی از قبیل زیست سازگاری، خواص مکانیکی و پایداری شیمیایی بالا برخوردار است. این ترکیب سیلیکاتی در رشته زیست‌مواد، تا کنون بیشتر به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بسیار امیدبخشی را در برداشته است».
این محقق گفت: «نانوحامل فورستریت تولیدی در این طرح دارای ساختار مزومتخلخل و به شکل نانولوله است. نتایج این پژوهش نشان داده که این ترکیب قابلیت بارگذاری و رهاسازی کنترل شده دارو را دارد و می‌تواند به عنوان یک سیستم جدید دارورسانی مورد استفاده قرار بگیرد.»
حسن زاده تبریزی درباره مزایای این ترکیب افزود: «به نظر می‌رسد که ترکیب فورستریت سنتز شده به واسطه پایداری شیمیایی بالا و اندازه ذرات بین 10 تا 60 نانومتر بتواند زمان بیشتری را نسبت به ترکیبات دیگر در جریان خون سپری کرده و در زمان‌های طولانی‌تری رهاسازی دارو را انجام دهد. به واسطه شکل لوله‌ای نیز ممکن است قابلیت نفوذ بهتری به درون تومورهای سرطانی داشته باشد.»
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: «عوامل متعددی همچون طبیعت تعامل شیمیایی بین نانوحامل- بافت هدف و نیز اندازه منافذ موجود در نانوحامل بر میزان و نحوه رهاسازی دارو تأثیرگذار است. به همین دلیل در این طرح، نانوذرات مزومتخلخل فورستریت سنتز شده و اثر متغیرهای دما و غلظت عوامل فعال کننده سطحی (سورفکتانت) بر ساختار و امکان بارگذاری و رهاسازی کنترل شده داروی ایبوپروفن از این زمینه در محیط آزمایشگاهی بررسی شده است. در این آزمایش‌ها مزومتخلخل کردن ترکیب فورستریت به وسیله سورفکتانت انجام گرفته است. همچنین نانوذرات سنتز شده توسط آزمون‌ها XRD، TEM، FTIR و BET مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند.»
این تحقیقات حاصل همکاری دکتر سید علی حسن زاده تبریزی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، اشکان بی غم، دانشجوی کارشناسی ارشد این دانشگاه و دکتر محمد رفیعی نیا، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه اصفهان است.
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
