آیا واقعاً آمریکا در سوریه با تروریست‌ها می‌جنگد؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا به نقل از گلوبال ریسرچ، اکنون دو ائتلاف مهم برای مبارزه با سازمان‌های تروریستی در عراق و سوریه شکل گرفته است. یک ائتلاف شامل روسیه، ترکیه و ایران و ائتلاف دیگر شامل دولت‌ها و نیروهای متنوعی است که به رهبری آمریکا مشغول جنگیدن هستند.

هر دو ائتلاف دست کم یک هدف مشترک را دنبال می‌کنند: نابودی سازمان تروریستی داعش. روسیه و آمریکا هر دو شبیه هم نابودی داعش را به عنوان اولویت نخست خود در نظر گرفته‌اند. حتی ترامپ این موضوع را به صراحت در نخستین روزهای ریاست جمهوری خود بیان کرد.

البته قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید، باراک اوباما اولویت اول خود در سوریه را حذف رئیس‌جمهوری مشروع سوریه، بشار اسد قرار داده بود و نابودی داعش دومین اولویت او بود.

وقتی ترامپ خبر از تغییر اولویت‌های آمریکا درباره سوریه داد، بسیاری امیدوار بودند که به خاطر یکی‌شدن اولویت هر دو کشور در سوریه، به زودی شاهد همکاری عملی روسیه و آمریکا در سوریه باشند. اما این اتفاق هرگز در واقعیت محقق نشد.

واشنگتن اکنون برای همکاری نظامی با روسیه به‌شدت بی‌میل شده است. البته هرچند تاکنون همکاری نظامی خاصی وجود نداشته است ولی تاکنون تحرکاتی برای درگیری مستقیم بین نیروهای دو کشور هم وجود نداشته است. البته به جز یک استثنا که شلیک موشک‌های کروز به منطقه شعیرات بود و نیروهای بشار اسد را مورد هدف قرار داد. این اقدام هم هیچ تاثیر منفی بر اقدامات ارتش روسیه در سوریه نداشت. هشدار نتیجه‌بخش و گسترش سیستم دفاع هوایی روس‌ها، نتیجه‌اش برای آمریکایی‌ها این بود که اقدامات نابجای خود را تکرار نکنند.

در مقابل موفقیت‌های آشکار عملیات‌های مشترک نیروهای روسی و سوری در برابر تروریست‌ها، یک سوال مهم برای بسیاری از افراد به وجود آورده است: آیا آمریکا برای نابودی داعش به نیروهای روسیه و سوریه کمک می‌کند یا مانع آنها می‌شود؟

این یک سوال مهم است که اولین بار در جریان کشته‌شدن ژنرال سرشناس روسی، والری آساپوف در سوریه شکل گرفت. تروریست‌ها بدون کمک گرفتن از جای دیگر نمی‌توانستند او را از بین ببرند. در همان زمان وزیر دفاع روسیه درباره قتل آساپوف، پیرامون تحرکات مشکوک از سمت منطقه‌ای که مورد مصالحه نیروهای آمریکایی و داعش در نزدیکی محل قتل آساپوف قرار داشت، اشاره کرد.

آمریکایی‌ها درباره آن موضوع توضیحی ندادند اما پس از آن شروع به ارائه نظریه‌ای بی‌معنا درباره جایزه زدن ضربه آخر به داعش کردند. این جایزه حق کنترل بر مرزهای استراتژیک مهم سوریه و عراق است، که از قرار معلوم در اختیار آمریکا و مشتریان آمریکا که از نظر آنها مخالفان «میانه‌رو» سوریه هستند، قرار گرفت.

علاوه بر این موضوعات، سوالات دیگری هم درباره عملکرد آمریکا در سوریه وجود دارد: اینکه چطور گروه‌های تروریستی موفق به انجام ضد حمله‌های سهمگین می شوند؟ چرا این ضد حملات از نقاطی صورت می‌گیرد که نیروهای آمریکایی و نیروهای مورد حمایت آمریکا حضور دارند؟ چطور تروریست‌ها حجم زیاد ابزار نظامی، مهمات، اسلحه و همینطور اطلاعات را به دست می‌آورند؟

وقتی روسیه پاسخ روشنی برای این سوالات از واشنگتن دریافت نکرد، تصمیم به حمله شدید علیه نیروهای جبهه النصره، که مسئول قتل ژنرال روسی بودند، گرفت. جالب آنکه در همان زمان، عملیات تروریستی در شرق سوریه شدت گرفت. اگر آمریکایی‌ها خواهان گرفتن رقه و و اعلام پیشروی خود در آن هستند، باید به آنها فرصت این کار داده می‌شد. با این حال آنها کار خاصی در حمله به رقه انجام ندادند و بلکه حملات هوایی خود در آن منطقه را نیز متوقف کردند.

وزارت دفاع روسیه از آمریکا خواست تا از اهداف واقعی آنها در سوریه مطلع شود. آیا نابودی داعش و سایر گروه‌های تروریستی همچنان اولویت‌ اول آمریکا است؟ یا آمریکا قصد دارد مانع پیروزی‌های جنگی نیروهای بشار اسد که مورد حمایت روسیه هم هستند، شود؟ آیا ایالات متحده از بازسازی تمامیت ارضی سوریه حمایت می کند؟ واقعاً آمریکا در سوریه دنبال چیست؟ این سوال همچنان برای ما مطرح است.