کسانی که تهران را شب‌ها ورق می زنند

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، به گفته روان شناسان، تغییر الگوی خواب، زمینه ساز بروز برخی ناهنجاری‌هاست؛ تغییر خلق، تحریک پذیری، عصبانیت، مشکل در تعامل با محیط، فراموشی، اختلال هوشیاری و ایجاد مشکلات جسمی و... با این تغییر الگوی خواب افزایش می‌یابد.

با این حال بویژه در کلانشهرها فعالیت شبانه اجتناب ناپذیر است و یکی از نهادهایی که بالاترین میزان شب کاری را دارد، شهرداری است.

شهرداری تهران بالغ بر ۶۰هزار نفر نیرو دارد که در بخش‌های مختلف ستادی، اجرایی و عملیاتی از جمله مناطق، نواحی، شرکتها و سازمانهای زیرمجموعه، به طور شبانه روزی مشغول فعالیت هستند. در این میان ۴۰ مدیر شهرداری تهران به نوبت و هر شب یک نفر به عنوان شهردار شب فعالیت کرده و تا صبح به مناطق مختلف تهران سر می‌زنند.

شب تهران زنده است؛ انتقال پسماند، شست و شوی خیابان‌ها تا فعالیت گسترده در حوزه فنی- عمرانی شب را برای شهرداری تهران تبدیل به موقعیت زنده می‌کند. در واقع فعالیت شبانه شهرداری تهران مانند روز است.

از سوی دیگر در هر کدام از مناطق تهران هم بر اساس تعداد نواحی، شهردار شب وجود دارد که کار او پرسه زدن دائم در سطح ناحیه و رسیدگی به همه مسائل و گزارش نواقص‌ها و تخلف‌هاست.

برای تهیه گزارش از فعالیت این شهرداران شب، به غربی ترین منطقه تهران رفتیم؛ ورودی غربی پایتخت و با شهرداران سه ناحیه آن همراه شدیم.

ساختمان‌هایی که یک شبه تجاری می‌شوند

سعید قدسیانی شهردار شب ناحیه ۱ است؛ حدفاصله بزرگراه آزادگان، لشکری، فتح و رودخانه کن. می‌گوید: شهردار شب همان کاری را می‌کند که شهردار ناحیه در طول روز انجام می‌دهد منهای امضاها و بحث مالی. در واقع مسئولیت بقیه کارهای اجرایی را در اختیار دارد؛ هم به لحاظ ترافیکی- عمرانی حفاری‌ها- تخلفات ساختمانی- خدمات شهری و... ما باید همه مسائل شهر را پیگیری و کنترل کنیم.

ناحیه یک مسکونی ترین بافت منطقه ۲۱ است و به همین دلیل تفاوت‌هایی با دو ناحیه دیگر دارد و مشکلات شهردار شب آن متفاوت از دیگر ناحیه‌هاست. قدسیانی به تک و توک بساط فروشان اشاره می‌کند و می‌گوید: ناحیه ما به دلیل تجاری بودن، رفت و آمد بالایی دارد. در واقع به دلیل تجاری بودن بافت، بحث دستفروش‌ها را هم داریم. مخصوصا بلوار تهرانسر اصلی و نیلوفر و لاله و... این فرصت را ایجاد می‌کند که دستفروش حضور یابد.

وی با اشاره به گسترش دستفروشی در معابر پررفت و آمد تهران و نبود راهکارهای مناسب برای برخورد قانونی با آن‌ها ادامه می‌دهد: اما از سوی دیگر چون راهکار برخورد قانونی با آن‌ها نداریم فقط می‌توانیم آن‌ها را به صورت موقت رفع کنیم. واقعیت هم این است که با توجه به هجمه‌های مختلف به شهرداری، بعد از دو بار رفع کردن هم دیگر خودمان تمایل به این کار نداریم، چون هی رفع می‌کنیم و آن‌ها هی بر می‌گردند.

و اضافه می‌کند: نیروی شهربان هم به خاطر برخی خلاءها نمی تواند به درستی این وظیفه را انجام دهد. ما به عنوان شهردار شب نیروهایی سدمعبر را تا ساعت ۸ شب در اختیار داریم اما دستفروشی تا ۱۲ شب ادامه دارد و ما فقط تذکر می‌دهیم مگر اینکه موارد خاص باشد.

شهردار شب ناحیه یک باز هم بر تجاری بودن منطقه و مشکلات شب آن اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: وجود و ایجاد تجاری‌های متعدد در تهرانسر هنوز کشش دارد و بازار کارشان هم گسترده است، به همین دلیل شهروندان دوست دارند ملک‌ها را تبدیل به تجاری کنند.

و به هزار مانع بر سر راه تجاری سازی اشاره می‌کند و می‌گوید: این ملک‌ها شرایط خاص خود را دارد، بویژه تامین پارکینگ لذا شهرداری معمولا مقاومت می‌کند در برابر تجاری دادن. آن‌ها هم در مقابل تخلف می‌کنند. تخلف بارز هم در شب اتفاق می‌افتد.

قدسیانی توضیح می‌دهد: در روز داخل ساختمان را می‌سازند و تغییرات مد نظرشان را اعمال می‌کنند؛ یعنی جایی که ما حکم ورود نداریم، وقتی همه کارها را کردند، در عرض ۵ دقیقه دیوار را با ۴ کارگر می‌خواباند و صاحب واحد تجاری می‌شوند. این تخلف است اما دیگر کار از کار گذشته است؛ در نهایت وارد کمیسیون ماده ۱۰۰ می‌شود، یک جریمه می‌دهند و تمام.

زباله‌های سرگردان اول صبح

مجتمع‌های تجاری یکی پس از دیگری تعطیل می‌شوند و محفظه‌های آهنی زباله، فضایی برای پذیرش پسماندهای به جا مانده از یک روز فعالیت واحدهای صنفی را ندارند. قدسیانی می‌گوید: باز هم تاکید می‌کنم که معضل اصلی ما تجاری بودن و بی توجهی‌ها است؛ تا ۱۲ شب و یک صبح هم مغازه‌ها باز است و بوستان‌ها فعالند. این یعنی تولید زباله تا این ساعت ادامه دارد.

و ادامه می‌دهد: یکی از مشکلات ما تولید زباله و مشکل دیگر عدم رعایت و قانون پذیری است. ساعت ۱۲ شب مغازه را تمیز می‌کند خیلی‌ها این ساعت زباله را بیرون می‌گذارند و بدتر اینکه خیلی‌ها هم زباله را بیرون نمی گذارند چون خسته هستند. صبح زباله‌ها را تخلیه می‌کنند. متاسفانه شهروندان فکر می‌کنند زباله را هر ساعت بخواهند می‌توانند بیرون بگذارند.

شهردار شب ناحیه یک می‌گوید: یک زمان روی ۹ شب خیلی تاکید می‌شد که مردم داشتند یاد می‌گرفتند، اما بعدها بحث نگهداشت شهر را مطرح کردند که آن هم متاسفانه بد مطرح شد که نتیجه آن فراموشی ۹ شب بود؛ سیستم به این سمت رفت که شهروند هر وقت خواست زباله را تخلیه کند و شهرداری موظف به همکاری است. اما واقعیت این است که امکانات ما محدود است.

قدسیانی می‌افزاید: قبلا ما ۶ دستگاه حمل زباله در شب و یک دستگاه در روز داشتیم که الان برای روز دو دستگاه اضافه شد. این نشان می‌دهد هم تولید زباله زیاد شده و هم عدم رعایت به آن افزوده شده است. سه ماشین برای روز خیلی زیاد است در صورتی که این‌ها عدم رضایت مردم را هم به همراه دارد چون توقف‌هایشان باعث ترافیک می‌شود. ضمن اینکه مردم فکر می‌کنند شهرداری عملا شب کاری نمی کند. لذا همان یک مقدار تعهدش را برای تخلیه ۹ شب از دست می‌دهد

بزرگترین جریان بزرگراهی و باقی ماجرا...

هادی احمدی شهردار شب ناحیه۲ جوان خوش مشرب و همیشه خندانی است که با وجود عصبانیت‌های گاه و بیگاهش برای عدم رعایت مقررات و نبود فرهنگسازی درست، کاملا مشخص است با کارش زندگی می‌کند. درباره ناحیه۲ می‌گوید: ما بزرگترین جریان بزرگراهی در منطقه را داریم؛ ۱۷ کیلومتر بزرگراه داریم، جاده مخصوص لشکری، فتح و آزادگان و بزرگترین محدوده صنعتی تهران هستیم با شرکت‌های مختلف. مساحت کل ایران خودرو اندازه تهرانسر است.

بعد در حالی که چند بوق بین خودروی او و پلیس راهور به جای چاق سلامتی رد و بدل می‌شود، ادامه می‌دهد: مشکل اصلی ما در شب‌ها بزرگراه‌هاست؛ تردد ماشین سنگین، تصادفات منجر به فوت، مشکلات ترافیکی بسیار زیاد و اصلاح هندسی‌های متعدد.

در گشت زنی در بزرگراه‌ها به دریچه‌های مخابرات و فاضلاب که بی هیچ نظم منطقی در حواشی بزرگراه‌ها سبز می‌شوند و معمولا توجه ما را هم جلب نمی کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: این دریچه‌ها برای داخل شهر است و در ظاهر هیچ وقت مشکلی ایجاد نمی کند، اما ما در شب تردد ماشین‌های سنگین را داریم؛ سی تن کامیون و سی تن بار؛ دو بار هم که از روی دریچه‌ها رد می‌شود، دریچه‌ها می‌شکند. آن وقت است که یک موتوری یا عابر پیاده درون آن می‌افتد و می‌شود هزار مشکل؛ از شهرداری شکایت می‌کند و کلانتری می‌آید و... . به خاطر همین باید دائم گشت بزنیم تا این‌ها را ببینیم.

نخاله اینجا هم داستان است

او هم روی موضوع تخلیه غیرقانونی نخاله تاکید می‌کند و دائم راه جاده‌های فرعی را می‌گیرد و در دل تاریکی‌ها چشم می‌چرخاند: ما بحث تخلیه نخاله غیرمجاز را زیاد داشتیم و الان به خاطر ۳ سال گشت زنی و البته کم شدن ساخت و سازها بهتر شده است.

بعد تاکید می‌کند: ما ۱۷-۱۸ نقطه را داریم که مستعد تخلیه نخاله هستند و باید هر شب این نقاط دائما رصد شوند. حالا سوال این است که امکانات ما چیست؟ ما برای شب یک اکیپ شهربان داریم که درگیر ساخت و ساز غیرمجاز است. یعنی نیرو کم است و توقعات بسیار بالا. تقریبا به ازای هر ۷۰نیروی روز یک نیرو در شب داریم.

احمدی در پاسخ به دلایل تخلیه نخاله در بیابان‌های اطراف می‌گوید: با توجه به اینکه قیمت گودهای تخلیه نخاله را بالا بردند، از سوی دیگر مسیر این گودها هم دور است، خیلی‌ها ترجیح می‌دهند نخاله را همین اطراف خالی کنند. یک گود در ابتدای جاده چالوس است و یک گود در قلعه حسن خان است که تا ۱۱ شب باز است و یکی هم در بزرگراه آزادگان. البته صاحبان کامیون‌ها معمولا این کار را نمی کنند چون اگر پلیس یا شهرداری آن‌ها را بگیرد، جریمه بالایی می‌شوند، اما این موضوع برای راننده‌ها اهمیت ندارد. این‌ها ساعت ۴ صبح به بعد آن قدر خسته اند که دیگر تحت هیچ شرایطی تا گود نمی روند.

کامیون‌هایی که دو برابر ظرفیت بار می‌زنند

صدای نفس گیر یک کامیون که کشدار به ما نزدیک می‌شود و می‌گذرد، بار دیگر سر درد دل شهردارشب جوان ناحیه۲ را باز می‌کند: ۹۰ درصد این کامیون‌ها اضافه بار دارند. این‌ها پدر آسفالت را در می‌آورند و بسیار خطرساز هستند.

بعد ادامه می‌دهد: اگر بارگیری با بیل مکانیکی انجام شود، چون اندازه را می‌دانند، کامیون‌ها اندازه بار می‌زند. اما وقتی بارگیری با لودر انجام می‌شود با مشکل جدی اضافه بار رو به رو می‌شویم.

احمدی در پاسخ به این سوال که مگر ترافیک و تصادفات هم به شهرداری مربوط می‌شود، ادامه می‌دهد: تصادفات در حالت عادی مربوط به شهرداری نیست، اما شهرداری و آتش نشانی باید حضور داشته باشند اگر نشتی گازوئیل و بنزین باشد ما باید حتما در صحنه باشیم. در واقع حواشی ترافیک و تصادف باعث حضور شهرداری می‌شود.

و خاطره ای از یک تصادفی روایت می‌کند که اخیرا رخ داده بود: چند وقت پیش یک تریلی در همین بزرگراه چپ کرد که بارش رنگ بود؛ تمام بزرگراه رنگی شده بود. اینجاها شهرداری جرثقیل می‌فرستد و نیرو برای پاکسازی بزرگراه.

ما سنگ زیرین آسیا هستیم

شهردار شب ناحیه۲ در پاسخ به سوالی درمورد سد معبر می‌گوید: مشکل سد معبر نداریم. پیش از این بازار روزی برای ایران خودرو داشتیم که به دستور شهردار منطقه جمع شد چون ۳ هزار نفر نیروی ایران خودرو در سه شیفت داخل خیابان می‌آمدند و شما کافی است سه هزار نفر را در یک بلوار ۲۰۰ متری مجسم کنید.

و ادامه می‌دهد: سد معبر در بسیاری از کشورهای توسعه یافته ترافیک ایجاد نمی کند، چون واحدهای تجاری را چسبیده به خیابان‌های اصلی و بزرگراه‌ها نمی سازند. در تهرانسر بعد از ظهرها سه لاین ماشین می‌ایستد. همه چیز در خیابان است. اما خوشبختانه در ناحیه ما نیست.(و باز می‌خندد)

احمدی می‌گوید: ما سد معبر نداریم اما کم آبی برای فضای سبز به شدت ناحیه را تحت شعاع قرار داده است. طبق توافق باید برخی از این آب از سوی شرکت‌ها تامین می‌شود، اما در عمل این اتفاق نمی افتد. شما اگر روزهای گرم تابستان بیایید، گرمای آفتاب برخی از فضای سبز را سوزانده است. این صحنه همه ما را ناراحت می‌کند.

شهردار جوان، زیر لب می‌گوید: شهردار روز امضا و مباحث مالی را دارد و کلی نیرو که همراهی اش می‌کنند، همین ناخودآگاه قدرتی را به شهردار می‌دهد، اما ما در دل شب شیر بی یال و دم هستیم. ما سنگ زیرین آسیابیم.

جانمان را کف دستمان گرفته ایم

این بار با ابراهیم مقدسی مسئول شب ناحیه ۳ همراه می‌شوم. حد فاصل بزرگراه شهید فهمیده و فتح. منطقه حاشیه ای تهران که ناخودآگاه اولین چیزی را که به ذهن می‌آورد، بحث حیوانات موذی و سگان بی صاحب است. و او این گونه توضیح می‌دهد: محدوده ما زمین بایر و خاکی زیاد دارد. ساعت ۱۱ شب در شهرک ورداورد یک دور بزنی ۲۰ سگ می‌بینی. متاسفانه چند بار ما را گرفته و ساعت یک صبح آمپول کزاز زدیم.

درحالی که لبخند می‌زند ادامه می‌دهد: اکیپ‌های مبارزه با سگ‌های ولگرد بسیار فعال هستند، اما واقعیت این است که به دلیل هم جواری با زمین‌های بایر و مناطق کشاورزی سگ زیاد است. پیش از این سگ‌ها را می‌کشتند، الان بیش از یک سال است که اجازه شلیک ندارند و فقط «کیش» می‌کنند.

و باز هم می‌خندد.

و باز هم ادامه می‌دهد: در واقع سگ‌هایی که توسط سازمان ساماندهی جمع آوری می‌شود را بعد از درمان، در حوالی تهران رها می‌کنند، خب اینجا هم حوالی تهران است. البته زمستان تعدادشان بیشتر هم می‌شود و جالب اینکه جمعیت روباه‌ها از سگ‌ها هم بیشتر است. اگر بخواهم سگ‌ها و روباه‌ها را دنبال کنیم تمام وقت ما را در شب می‌گیرد.

مقدسی با مقایسه شیفت روز و شب می‌گوید: ناحیه ۷۰ کارمند در روز دارد و ما در شب دست تنها هستیم، میزان خطر در شب هم بسیار بالاست، طوری که باید بگویم ما جانمان را کف دستمان گرفته ایم.

مهمترین مشکل ما در ناحیه ۳ تخلیه نخاله است

اینجا منطقه حاشیه ای است، پس باز هم پای تخلیه نخاله باز می‌شود؛ می‌گوید: ما یک پراید استیجاری داریم و با وجود خاموشی‌های فرعی‌ها و گستردگی حوزه گشت زنی بسیار سخت است. ما با راننده‌های تانکر و تخلیه فاضلاب بارها درگیر شدیم. فاضلاب را در نهر تخلیه می‌کنند. در همه مواردی که به دادگاه ختم می‌شود هم شهرداری محکوم می‌شود.

شهردار شب ناحیه۳ می‌گوید: راننده‌های کامیون گواهی نامه ندارند و معمولا یک گواهی نامه بین چند نفر توزیع می‌شود. بتون و میکسر را می‌برند و کلی این نخاله‌ها در خیابان می‌ریزد. اگر پلیس هم جریمه کند آن‌ها بیشتر نخاله‌ها را می‌ریزند، لج می‌کنند.

بلوار داروپخش را که بالا می‌رویم ادامه می‌دهد: این بولوار شیب ۳۰ درجه دارد. میکسر باید هفت متر بتون بزند، اما نه متر می‌زند و در این شیب از ابتدا تا انتها بتون می‌ریزد. اگر یک موتوری آن جا رد شود، زمین می‌خورد و یقه ما گیر است.

و باز تاکید می‌کند: اگر با راهور لج کنند هم بیشتر اذیتمان می‌کنند. ما مورد فوتی هم داریم. یک پراید که خانواده اش را از فرودگاه سوار کرده بود روی نخاله ای رفت که کامیون یک ساعت قبل برای اینکه جریمه شده بود بارش را وسط خیابان خالی کرد. بعد این‌ها معمولا فامیل هستند. اگر یک دانه را بخوابانی، لج و لج بازی گسترده اتفاق می‌افتد.

منبع: مهر