مردم استان‌های مختلف چه غذاهایی نذر می‌کنند؟
نذر را پیمان بستن با خداوند تعبیر کرده‌اند. انسان برای رسیدن به خواسته‌هایش همواره سعی دارد از مسیرهای مختلف به اهداف خود دست یابد و یکی از این راه‌ها نذر کردن است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، در ایران مرسوم است، که مردم برای برآورده شدن حوائج و خواسته‌هایشان نیتی را از دل می‌گذرانند که آنها را مجاب به انجام کاری بعد از رسیدن به آن خواسته می‌کند. این نیت نذر نام دارد و شامل چیزهای مختلفی می‌شود، گاه می‌توان نذر به انجام کاری مثل دستگیری از یک انسان دیگر کرد و گاه نذورات می‌تواند به نیت بزرگواران و ائمه اطهار باشد.
در ایران مرسوم است که افرادی چون تعزیه‌خوانان به اجرای تعزیه چه در نقش اولیا خوان و چه اشقیاخوان بپردازند و بابت آن دستمزدی از بانی که سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده تعزیه است، دریافت نکنند.
نذر در میان ادیان مختلف دیده می‌شود از زرتشتی تا مسیحی. اسلام که دین رحمت و بخشایش است از این موضوع بهره برده است.
آنچه بیشتر در میان مردم عامی رایج است، نذر برای اطعام دادن به زائران و عزاداران حسینی است. مردم هر شهر بسته به نوع نذری که دارند نیت می‌کنند که در ایام محرم و یا در روز 28 صفر غذا طبخ و توزیع کنند.
در استانی چون استان مرکزی مرسوم است که کشاورزان بخشی از برداشت سالانه خود را به غذاهای نذری‌شان اختصاص دهند. در این منطقه که در اواخر شهریورماه درختان بادام و گردو به بار می‌نشیند و فصل برداشت محصول است، مردم از گردو درختانشان برای غذاهای نذری چون خورشت فسنجان و از بادام برای مرغ استفاده می‌کنند.
در این استان مرسوم است که بزرگان و افراد سرشناس بخشی از هزینه اجرای تعزیه 10 روز اول محرم را برعهده گیرند برای مثال زنده‌یاد حاج نصرت‌الله قاسمی که از افراد معتبر و متدین استان بود، هرساله بخش قابل توجهی از هزینه‌های اجرای تعزیه را تقبل می‌کرد. او یکی از افرادی بود که پیگیر اجرای مستمر و هرساله تعزیه را بود.
در استان تهران با توجه به ذائقه مردم، نذورات به غذاهایی چون قورمه سبزی، قیمه، عدس پلو، لوبیا پلو، آش رشته، شله قلمکار و زرشک پلو اختصاص دارد. اگرچه معمولا تهرانی‌های قدیمی در روز عاشورا با مراجعه به محلاتی چون سنگلج و یا بازار آبگوشت نذری می‌خورند.
در میان دیگر نذورات مردم در ایام محرم، به رسم دیرینه حلواپزان در محدوده بازار تهران نیز می‌توان اشاره کرد. رسم است که در صبح روز تاسوعا، مردم مواد مورد نیاز طبخ حلوا را به محوطه بیرونی بازار می‌برند و در همانجا شروع به پخت حلوا می‌کنند، البته در این بین افرادی نیز حضور دارند که ترجیح داده‌اند تا حلوای نذری را در خانه آماده کنند و در محدوده بازار توزیع کنند. در روز تاسوعا عطر حلوای بانوان عزادار تمام فضا را پر‌می‌کند.
در استان خراسان نیز مردم شله مشهدی که بسیار شبیه حلیم است، می‌پزند. شله مشهدی به خاطر فراوانی موادی که در آن ریخته می‌شود بسیار مقوی است. شله مشهدی، غذایی از خانواده آش‌هاست و در آن گوشت، حبوبات و ادویه زیاد می‌ریزند. بهترین شله مشهدی ها در روزهای محرم در نزدیکی حرم توزیع می‌شود.
در استان اردبیل مردم غذای مورد علاقه خود یعنی پیچاق قیمه را میان عزاداران توزیع می‌کنند. زنان اردبیلی پیچاق قیمه را با گوشت قیمه و پیازداغ فراوان و خلال بادام درست می‌کنند ودر آخر هم به تعداد نفرات تخم‌مرغ در آن می‌شکنند.
در استان اصفهان نذر عزاداران حسینی بیشتر طبخ غذاهایی سنتی چون بریانی و آبگوشت است، البته آبگوشتی که در اصفهان در روزهای محرم پخته می‌شود، بسیار متفاوت است چراکه در این نوع آبگوشت تکه‌های بزرگ گوشت گوسفند داخل دیگ‌های مسی ریخته می‌شود و در تنور گذاشته می‌شوند و در پایان زعفران به عنوان تنها چاشنی آن اضافه می‌شود.
در استان کاشان آبگوشت پلو و گوشت لوبیا از غذاهای رایج نذری است. آبگوشت پلو غذایی است شبیه به آبگوشت با این تفاوت که در آن برنج و لپه هم می‌ریزند و گوشت لوبیا که متشکل از گوشت و لوبیا است در مدت زمان سه اذان پخته می‌شود. مردم کاشان پس از پختن لوبیا میزان بسیار زیادی گوشت به غذای نذری اضافه می‌کنند و مدام آن را می‌کوبند. این غذای در اکثر مجالس عزاداری طبخ می‌شود.
در استان فارس عموما مردم خورشت قیمه و شکرپلو نذر می‌کنند. در حقیقت شکرپلو برنجی است که با شربت غلیظ شکر و زعفران آبکشش می‌شود و بعد با خلال پسته و پرتقال آن را تزیین می‌کنند و می‌خورند.
در استان قزوین مردم قیمه نثار می‌پزند. قیمه نثار، همان قیمه معمول اما بدون لپه است با این تفاوت که در آن شکر، گلاب، زیره، پودر هل، خلال پسته، خلال بادام و خلال پوست پرتقال هم می‌ریزند.
قیمه یکی از غذاهای نذری و به خصوص در روز عاشورای استان خوزستان به شمار می‌رود. در نجف اشرف قیمه‌ای برای زائران حرم امام حسین (ع) پخته می‌شود و به کربلا می آوردند. اهالی خرمشهر نیز این غذای نذری را در محرم طبخ می‌کنند. قیمه نجفی به نام های «علاچی» و «قیمه عربی» شناخته می‌شود. برای پخت آن از گوشت فراوان، نخود، برنج، زعفران، سیب زمینی و رب گوجه فرنگی استفاده می‌کنند.
در استان سیستان معمولا تا روز دهم غذاهای نذری مردم را معمولا حلیم سنتی که به آن «قلور» گفته می‌شود، تشکیل می‌دهد و در روز عاشورا با قیمه از سوگواران پذیرایی می‌شود.
انتهای پیام/
