آشتی مریلا زارعی و مازیار میری

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، مریلا زارعی و مازیار میری که سال گذشته به دلیل برخی مسائل کاری دچار اختلافاتی شده بودند، به واسطه داوری در بخش فیلم‌های بلند داستانی سینمای ایران پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر آشتی کردند.

سیاوش حقیقی ذبیر پنجمین جشنواره فیلم شهر با تایید این مطلب گفت: «جشنواره فیلم شهر با رویکرد اشاعه فرهنگ مهربانی آغاز به کار کرد و در همین راستا با انتخاب این دو همکار و هنرمند ارزشمند در یک گروه داوری اختلافات حل شده و دوستی‌ها برقرار شد.»

مریلا زارعی و مازیار میری که هر دو از اعضای هیأت انتخاب بخش فیلم‌های بلند داستانی سینمای ایران پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر بودند در مراسم اختتامیه این جشنواره نیز با روی گشاده در کنار هم روی صحنه ظاهر شدند و در لابه‌لای اهدای جوایز گفت‌وگوهای کوتاه اما کاملا مشهودی با یکدیگر داشتند.

پیش از این بسیاری از اهالی فرهنگ و سینما تلاش کرده بودند تا شرایط رفع این اختلاف و کدورت را فراهم آورند اما هیچ یک از تلاش‌ها مثمر ثمر نبود.

آشتی کنان ناموفق در جشن منتقدان!

در همین راستا وظیفه اهدای جایزه مریلا زارعی در هشتمین جشن انجمن منتقدان سینمای ایران در سال گذشته بر عهده مازیار میری گذاشته شد تا شاید بهانه‌ای برای رفع کدورت شود اما متاسفانه اختلافات بیش از پیش دامن زده شد.

در این مراسم مازیار میری که برای خواندن نام مریلا زارعی به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن روی سن حضور پیدا کرده بود، گفت: «می‌دانستم جایزه به چه کسی می‌رسد. برای همین هم به اینجا آمدم که بگویم باید با هم حرف بزنیم، گفت‌وگو کنیم و یکدیگر را تحمل کنیم.»

پس از آن زارعی روی سن آمد و پس از لحظاتی سکوت گفت: «دارم تحمل می‌کنم!» او سپس ادامه داد: «آقای میری جمله‌ای گفتند، با اینکه عهد کرده بودم چیزی نگویم، اما می‌گویم در زندگی اصل بر تحمل است و چون ایشان از تحمل صحبت کردند من هم باری که صحبت ایشان داشت را هضم می‌کنم و آنچه در دلم دارم را نمی‌گویم و می‌گذارم برای 20 سال بعد! ولی درخواست می‌کنم به‌جای این‌که بیست سی سال بعد برای حرف‌هایی که در دل کسانی مثل علی عباسی مانده، برای دل‌هایی که بیست سال پیش شکسته دست بزنید، الان دست بزنید.»

جواد طوسی دبیر هشتمین جشن انجمن منتقدان سینمای ایران نیز در این مراسم اظهار داشت: «قبول کنیم که نگاهی پرسوءتفاهم بین ما موج می‌زند. متاسفانه ما از هم دور افتاده‌ایم و پایش بیفتد در بدترین شرایط بی رحمانه برای هم شمشیر می‌کشیم.»

وی گفت: «ما با یک نگاه واقع‌بینانه می‌توانیم همدیگر را تحمل کنیم و دغدغه‌های مشترکی داشته باشیم. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا بتوانیم یک باشگاه نقد فیلم راه بیاندازیم تا از مونولوگ به دیالوگ برسیم. پاتوق فرهنگی که نمایش فیلم‌های قدیم و جدید فصل مشترک بین ما را شکل دهد.»