مصائب سفارت نداشتن ایران در «میانمار»
به گزارش گروه رسانههای دیگر آنا، پیرمحمد ملازهی کارشناس مسایل منطقه پیرامون فشارهای اخیر دولت و ارتش میانمار نسبت به مسلمانان روهینگیا و لزوم حمایت بیشتر از ایران مظلومین آن منطقه در گفتگو با مهر اظهار کرد: حقیقت این است که ایران در میانمار از گذشته تا به امروز سفارت خانه ای نداشته است و متاسفانه ایرانیها از قدیم توجه مناسب و درخوری را به آن کشور علی رغم موقعیت راهبردی که دارد و بین چین و هند قرار گرفته است، نداشته اند و در واقع قبل و بعد از انقلاب جزو اولویتهای ایران به حساب نمیآمده است.
وی گفت: به خصوص در دورانی که در آن کشور ژنرالها حکمفرما بودند و بر اساس دیدگاهی که در ایران وجود داشت مبنی بر اینکه نمیتوان با ژنرالها به خصوص کسانی که ضد مسلمانان هم هستند، رابطه ای داشت سفیر ایران در تایلند و یا دیگر جاها به عنوان سفیر آکردیته وظیفه رسیدگی به امور آن کشور را برای ایران عهده دار بود.
کارشناس مسائل منطقه با بیان اینکه انتظار مسلمانان روهینگیا از ایران بیشتر از سایر مسلمان است، افزود: این انتظار ناشی از دو علت است که اول به این مساله بر میگردد که زمانی در روهینگیا زبان فارسی رایج بوده و به نوعی اشتراک فرهنگی و زبانی میان ما برقرار است و دوم اینکه با توجه به شعار سیاست خارجی جمهوری اسلامیایران مبنی بر حمایت از مستضفین جهان، این انتظار از جانب مسلمانان روهینگیا دو چندان میشود.
ملازهی تصریح کرد: بنابراین، در عمل متاسفانه ایران نتوانست در حد قابل قبول نفوذی که باید را در آن کشور داشته باشد و احتمالا از آن در راستای پیشبرد منافع خود و حمایت از مسلمانان منطقه روهینگیا بهره ببرد. از طرف دیگر مساله ای که وجود دارد ریشه دار بودن اختلاف میان میانمار و مسلمانان روهینگیا است که از ۱۹۶۳ که قانون ملیت در آن کشور تصویب شد، از ۱۴۴ قومیتی که در آن کشور وجود دارد ۹ قومیت را به رسمیت و ملیت میانماری نمیشناسند که مردم روهینگیا هم یکی از آن ۹ قومیت هستند، میانماریهای معتقدند مردم روهینگیا بنگلادشی هستند و از دوران استعمار انگلیس آنها از بنگلادش به میانمار منتقل شده اند و این در حالی است که مردم روهینگیا معتقدند که از صدر اسلام تا کنون در این منطقه بوده و بومیهستند.
وی ادامه داد: در خصوص روشن شدن وضعیت ملیت مردم روهینگیا، بهتر است که دولتهای اسلامیدر قالب تشکلهایی که دارند همچون سازمان همکاری اسلامیبه دولت میانمار و سازمانهای بین المللی فشار آورند و از آنها بخواهند که این مساله را روشن کنند وگرنه که این مساله همچنان میتواند عامل و علتی جهت فشار به مسلمانان روهینگیا باشد.
کارشناس مسائل منطقه گفت: سکوت خانم سوچی که برنده جایزه صلح نوبل شده و سالها خودش در زندان بوده و انسان دموکراتیکی هم هست، جای تعحب دارد، البته این مساله که هماهنگی بین راهبهای بودایی، نیروهایی تندروی آنها و ارتش وجود دارد دست خانم سوچی را بسته و آنها هم محاسبات سیاسی خودشان را دارند و شاید خانم سوچی نمیخواهد به خاطر حمایت از مسلمانان روهینگیا، رأی اکثریت جامعه خود را از دست بدهد.
ملازهی در پایان با بیان اینکه میتوان به خانم سوچی فشار روانی و رسانه ای آورد و از وی خواست که نسبت به مسلمانان روهینگیا بی تفاوت نباشد، خاطرنشان کرد: باید از وی پرسید شما جایزه صلح نوبل را برای چی بدست آوردید؟ برای حمایت از مردم و امروز مردم مسلمان روهینگیا هم مردم شما هستند، چرا از آنها حمایت نمیکنید؟
منبع:مهر
انتهای پیام/