سفال ساخت چین و همدان در کندوان/ گردشگری جای کشاورزی را گرفت

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، روستای کندوان تنها روستایی در ایران است که سالیان پیش مردم از مصالح ساختمان سازی برای خانه‌های خود استفاده نکردند بلکه کوه را کندند تا جایی برای زندگی خود باز کنند کوههای منطقه کندوان جایی در انتهای استان آذربایجان شرقی سربه فلک کشیده و سنگی هستند. درست شبیه به کله قند. همین دلیل است که نام خانه‌ها را کله قندی گذاشته اند حالا در این خانه‌ها مردم نه تنها زندگی می‌کنند بلکه بخشی از فضای زندگی خود را به گردشگران اختصاص می‌دهند و از آن درآمد کسب می‌کنند.

بسیاری از آنها صنایع دستی نیز به گردشگرانی می‌فروشند که تعدادشان در روزهای آخر هفته بیشتر می‌شود. صنایع دستی فروخته شده توسط ساکنان روستای کندوان اما تعداد کمی‌گلیم و جاجیم است و بسیاری از این صنایع را محصولات خوراکی و گیاهان دارویی تشکیل می‌دهد گیاهانی که خودشان از منطقه کندوان و یا اسکو آورده اند و درست کرده اند. آنها که دام بیشتری دارند روغن حیوانی نیز در مغازه‌ها می‌فروشند. روغن گاوی و گوسفندی با رنگ‌های زرد یا سبز. در برخی از مواقع می‌توان عسل تازه نیز از مردم خرید اما بیشتری محصول به خشکبار و سبزی‌های خشک شده اختصاص دارد. در فصل بهار نیز زنان گلهای محمدی زمین‌های اطراف روستا را می‌چینند و برای فروختن و استفاده روزانه به روستا می‌آورند. در این جا می‌توان حجم زیادی گل محمدی به قیمت ارزان خرید.

زنان روستا گل‌های محمدی را خشک کرده و یا دم می‌کنند و به همراه چای به گردشگران می‌فروشد. اینجا اما دامداری و کشاورزی کمرنگ تر شده است. نظری از اهالی روستای کندوان می‌گوید: وقتی می‌توان راحت در خانه نشست و گردشگر کنارت در یکی از اتاق‌ها اقامت کند دیگر کسی سر زمین نمی‌رود به همین دلیل است که در این روستا محصولات دامی‌کم فروخته می‌شود چون کسی دیگر دام ندارد مگر چند زمین کشاورزی و درخت که محصولات آنها را می‌توان در این روستا خرید.

در کنار تمام گیاهان دارویی و خشکبار اما صنایع دستی این روستا را کیف‌های گلیمی‌و سفال‌های همدان، تعداد محدودی صنایع شیشه ای می‌توان دید که بیشتر آنها را هنرمندان تبریز و اسکو ساخته اند. روسری‌های چاپ کلاغه ای و ممقان دوزی در کندوان کم نیست.

یکی از زنان روستا نیز سفالهایی می‌سازد که خودش یاد گرفته است او از معدود افرادی است که در فروشگاهش کار می‌کند تا به گردشگران روستا بگوید این هنر دست خودش است. هنر دست یکی از ساکنان روستای کندوان.

در میان همه محصولات سنتی که در روستا فروخته می‌شود، به راحتی می‌توان لابه لای صنایع‌دستی ایرانی صنایع‌‌دستی خارجی نیز دید که فروخته می‌شود هر چند مسئولان روستا و استان در نظر دارند تا این اجناس را از روستا خارج کنند اما هنوز مغازه داران و فروشندگان تمایل دارند از این محصولات بهره ببرند چون فروش زیادی دارد و قیمت کم.

می‌توان در کنار سفال‌هایی که از همدان به کندوان آمده است سفال رنگی چینی هم دید که ارزان قیمت است و به دلیل رنگ شادی که دارد مورد توجه گردشگران قرار دارد.

در این باره احد ماهری بخشدار مرکزی اسکو به مهر می‌گوید: ما تمام تلاشمان را می‌کنیم که جنس بنجل وارد روستا نشود. حتی با استانداری نیز جلسات متعددی برگزار کردیم که عرضه محصولات غیر ایرانی کنترل شود و نظر استانداری نیز بر رونق تولید ملی است اما نه با شیوه قهرآمیز بلکه با تعامل. در همین راستا به فروشندگان اعلام کرده ایم که اجناس جدید را وارد نکنند تا زمانی که همین کالاها فروخته و تمام شود.

علیرضا قوچی، مدیر پایگاه پژوهشی روستای تاریخی کندوان به مهر می‌گوید: شاید تنها ۲۰ درصد محصولات خارجی در روستا وجود دارد که به فروش می‌رسد. در کمیته کالای قاچاق مصوب شده که کالای چینی و خارجی در آنجا فروخته نشود. اجناسی که اکنون داخل روستاست از محصولات طبیعی و ملی و منطقه ای تشکیل شده است که همه آنها یک طرف و اجناس خارجی یک طرف دیگر مغازه‌ها هستند تا زمانی که اجناس موجود تمام شود. ما در این روستا به وفور ورنی، گیاهان دارویی، جاجیم و گلیم و... که در منطقه تولید شده را می‌بینیم و نظارت می‌کنیم که چه مقدار کم و یا زیاد شده اند. گلیم و جاجیم روستا از اهر می‌آید کندوان بازار هدف ممقان دوزی نیز شده است. الان درباره کاشی و سرامیک کارهایی را انجام داده ایم که باید روندش طی شود تا بتوان آنها را با اجناس خارجی جایگزین کرد.

اکنون چند ماهی است که از اعلام مسئولان میراث فرهنگی به مغازه داران کندوان برای ممنوعیت فروش اجناس خارجی می‌گذرد باید دید تا چه زمانی این محصولات کاملا فروخته می‌شود تا این روستا که قرار است روزی جهانی شود خالی از محصولات خارجی شود.

منبع:مهر