روزنامه ایران: کیمیاگران بولتن‌ساز، با قداست 100 تسبیح، جلوه‌فروشی می‌کنند

به گزارش آنا، متن این یادداشت که جمال کاظمی آن را نوشته به شرح ذیل است:

برای بولتن سازان و حاشیه‌پردازان و دروغزنان توفیری ندارد که پای سیاست و اقتصاد و صنعت در میان باشد یا دیپلماسی و فناوری و فرهنگ. پریروز نوبت صندوق توسعه ملی بود، دیروز پیاده روی ژنو آمد و امروز صف آسیاب افترا به تکخوانی زنان رسیده است. برای حاشیه سازان و بولتن پروران سخاوتمند، اصل تخریب است خواه بنای ریاست‌جمهوری در پاستور باشد، خواه عمارت دیپلماسی در 30‌تیر باشد و خواه ساختمان مظلوم فرهنگ باشد در بهارستان. سهم هیچ ساختمانی فراموش نمی‌شود. دیر و زودش را شاید غلط کنند اما سوخت و سوز از خاطرشان نمی‌رود.

بولتن سازان فرصت پیدا کنند پیراهن بهانه خود را از هر آنچه به چنگ آورند می‌دوزند و کلاه فریبکاری‌شان را اگر طلبید از نمد اقتصاد یا دیپلماسی یا فرهنگ می‌سازند.

حاشیه‌سازان پیکان تخریب خود را تاکنون عمدتاً برای خراش دادن افکار عمومی صیقل داده‌اند اما اکنون تیر تهمت را تیز می‌کنند تا اعتماد بزرگان و معتمدین به دولت اعتدال را مخدوش کنند. مراجع بزرگوار تقلید که همواره بر چهره دروغزنان سیاست باز خاک پاشیده‌اند اکنون آماج ارسال بولتن‌های حاشیه پردازان شده‌اند. پیدا بود که مسیر هموار و جاده دو‌طرفه‌ای که از سال 92 تاکنون میان دولت اعتدال و بیوت مراجع عظام احداث شده است بر آتش حسد حاشیه‌سازان اسپند می‌ریزد. معلوم بود که تأمین و تصدیق سیاست‌های دولت امید در عرصه‌های دیپلماسی، اقتصادی، سلامت و فرهنگ از سوی عالمان ناصح و مشفق، کینه تخریب گران را دامن می‌زند. آن کینه و حسادت اکنون در بولتن‌های دروغ پردازان جلوه کرده است. دولت یازدهم از همان روزها که نام نامزدها را برای سمت‌های اصلی کابینه مرور می‌کرد به‌خوبی می‌دانست که کرسی فرهنگ از مهم‌ترین مناصب مدیریتی است. به این اعتبار ادامه آن را به کسی سپرد که از محارم نظام تلقی می‌شود و سنت خواهی را با تحول طلبی، اصالت‌ها را با اقتضائات و ارزش‌ها را با پیشرفت‌ها توأمان طلب می‌کند. به‌خط قابل رؤیت نه، اما با نگارشی روشن بر سردر سیاست‌های فرهنگی دولت اعتدال نوشته‌اند که «هرکس از اخلاق بی‌خبر است وارد نشود.»

به حکم همین هویت اخلاقی است که هیچ تصمیمی در حوزه کتاب و نشر، تصویر و سینما، صدا و آواز و... جواز انتشار نیافته‌اند مگر آنکه عیار التزام‌شان به اخلاق و ارزش‌ها ثابت شده باشد. دروغزنان و حاشیه سازان چه بسا یکی دو هفته که نه، یکی دو روز خوشدل باشند که ذهنی از برخی بزرگان را آشفته کرده‌اند یا دلی از بعضی مراجع را لرزانده‌اند اما آزادگی بزرگان و پیشوایان امروز حوزه‌های علمیه، بی‌گمان راه را بر شیطنت‌های بولتن‌سازان خواهد بست.

روحانی کار بولتن‌سازان را «نقد سیاه» نام داده بود؛ کاری که در حصاری از مصونیت آهنین، خود را ایمن می‌داند. آنها می خواهند دامنه سیاهکاری خود را به سمت سپید بیوت علما و مراجع برسانند. شک نیست که بزرگان بیش از هر جبهه و جماعتی، احتیاطی اکید و چه بسا وسواس‌گونه دارند در راستی‌آزمایی اخباری که روی میزشان می‌نهند. این عین تعلیم دیانت مبین است که سخن هر از راه رسیده‌ای را باید با محک محکم دقت و احتیاط، عیار زد. بولتن‌سازان و حاشیه‌پردازان گاه آبروی خود را چنان به آب وضو خیس می‌کنند که صاحبخانه را از سنگ محک و عیارسنجی و راستی‌آزمایی منصرف می‌کند. این ترفند توطئه‌گرایانه اهل تهمت و افتراست که دروغ را چنان بزرگ می‌بافند تا خواننده یا شنونده به گمان کذب نیفتد و ظن دروغ در ذهنش جولان نکند. قصه رضایت ارشاد به انتشار آلبوم تکخوانی زنان، توهمی از همین جنس است. کیمیاگران بولتن‌ساز، با قداست 100 تسبیح، جلوه‌فروشی می‌کنند و لباس عوام‌فریبی ارزش‌گرایی را بر تن می کنند و می کوشند در پیشگاه خانه مراجع عظام و علمای اعلام بیتوته کنند تا خبری خالی از صحت را بباورانند و صادق بنمایانند. ارشاد، اما نه این‌بار و یک‌بار، بلکه بارها و بارها این خیال‌آفرینی‌ها را دروغ و بهتان و بی‌اخلاقی دانسته است. تردید اگر دارید از کنار حاشیه‌سازان عبور کنید و چشم در چشم واقعیات بدوزید تا بی‌وساطت هیچ نمام و سخن‌چینی دریابید که ماجرا مطلقاً متفاوت از پخت و پز بولتن‌سازان است.