بازیگران جدید برای مردم غریبه‌اند/ این روزها به جای دستمزد به بازیگر هدیه می‌دهند!

گروه فرهنگی آنا- محسن غلامی (قلعه‌سیدی): تلویزیون اخیرا حسابی به فکر تولید سریال‌ افتاده و پشت سر هم نیز این مجموعه‌ها را روی آنتن می‌فرستد. کارهایی که گاه طنز هستند و گاه درام و غیره. بازیگران این مجموعه‌ها نیز کمی تا حدودی جدید هستند و بعضا قدیمی‌ها را دربرمی‌گیرد.

سریال‌سازها کمی البته فضا را برای جوانترها باز کرده‌ تا بلکه بتوانند خودی نشان بدهند و در دل بیننده جا باز کنند البته اگر از عهده نقش‌شان برآیند. بازیگران قدیمی را نیز هر از گاهی روی آنتن می‌بینیم که با این شرایط سریال‌سازی، می‌شود به بودنشان در قاب تلویزیون، بیشتر از اینها امیدوار بود.

افسانه ناصری از جنس همین بازیگران است که این شب‌ها با سریال «در جستجوی آرامش» به خانه‌های مردم آمده؛ هرچند نقشی کوتاه دارد. این بازیگر در گفت‌وگو با آنا، از شرایط خودش و برخی از هنرمندان گفت و همچنین تولیدات تلویزیون.

گفت‌وگوی خبرنگار آنا با این بازیگر زن را در ادامه می‌خوانید:

* از اینجا شروع کنم که چرا برخی بازیگران مثل شما را، باید بعد از مدت‌ها روی آنتن تلویزیون ببینیم؟

فکر می‌کنم کم‌کاری‌های این چندساله باعث شده که خیلی از بازیگران ما نتوانند حضور پررنگی روی آنتن داشته باشند. صرفا مربوط به خود بنده هم نمی‌شود و خیلی از همکاران من نیز بیکار در خانه نشسته بودند.

* سریال نساختن و ادامه ماجرا ... !

دقیقا. چندسال است که این مشکل را داشتیم و خب عمده مشکل نیز گویا به بودجه بازمی‌گشت. سریالی ساخته نمی‌شد که بازیگران بکار گرفته شوند.

* ولی برخی اتفاقا خیلی هم پرکارند. از این شبکه به آن یکی می روند؛ همه جا هستند. خصوصا الان که شبکه‌های تلویزیون همه کنداکتورشان را روی پخش سریال‌های ایرانی بسته‌اند.

آن اقلیتی که شما می‌گویید و واقعا هم پرکار بودند، در قیاس با اکثریت، تعدادشان چندان نیست. خیلی از بازیگران به نوعی بیکار در خانه نشسته بودند.

* در مورد «در جستجوی آرامش» نظرتان چیست؟ اینکه این سریال چه ویژگی داشت که شما حاضر شدید بعد از مدت‌ها کار نکردن در آن به نقشی کوتاه ایفا کنید؟

یکی از دلایلی که باعث شد نقشی هرچند کوتاه را در سریال «در جستجوی آرامش» بپذیرم، خود سعید سلطانی بعنوان کارگردان مجموعه بود. فاکتورهای ما برای بازی، کارگردان و فیلمنامه است وگرنه براحتی نمی‌شود اعتماد کرد.

* گرچه کار بدی هم نشده! با کمی پخش مناسبتر، می‌توانست مخاطب بیشتری جذب کند.

به نظر من هم «در جستجوی آرامش» مجموعه مخاطب‌پسندی است. همین جذابیت و نکاتی که گفتم باعث می‌شود من بازیگر نیز یک گوشه کار را بگیرم. به قول شما حتی با نقش کوتاه. البته کار نکردن‌های گذشته نیز مزید برعلت شد که نقش‌آفرینی در این مجموعه را کنار نگذارم.

* بازهم خشکی نقش‌های قبلی‌تان را ندارد البته!

بقدری نقش‌هایی که قبلا بازی کرده‌ام جدی بوده که نقشم در این سریال، لااقل برای شما و خودم حتی، تازگی دارد بعنوان صاحبخانه مهربان که دلش به حال همه می‌سوزد.

* احتمالا کنداکتور تلویزیون را دیده باشید؛ از این جهت اشاره کردم که همه شبکه‌ها، تولیداتی با قصه ایرانی پخش می‌کنند. به کیفیت خوبی هم می‌رسم اما از این بودجه و سرمایه، چقدر به بازیگران می‌رسد؟

درست است که تعداد سریال‌ها زیاد شده ولی دستمزدها چنگی به دل نمی‌زند. مثل هدیه است. یک سری معدود هستند که دستمزد واقعی‌شان را می‌گیرند. یک عده نیز در همه کارها حضور دارند ولی خیلی‌ها طعم بیکاری را چشیدند.

* قضیه هدیه که اشاره کردید، چیست؟

برخی از سریال‌هایی که در دست تولید قرار می‌گیرد گاها بجای دستمزد به بازیگر هدیه می‌دهند. انگار شیوه جدیدی راه افتاده و حتی درمورد بازیگری که چندین سال مشغول بازیگری است نیز این رویه ادامه دارد. می‌گویند چیزی به اسم دستمزد نداریم و تنها هدیه است!

با این شرایط هم بازیگرانی داریم که حاضر نمی‌شوند سر هر کاری برود و این بی‌انصافی است. البته همه تهیه کنندگان سریال اینطور نیستند.

* صحبت را کوتاه کنم. شما دارید برای شبکه‌ای بازی می‌کنید که مخاطبش در حد و اندازه شبکه‌های یک تا سه نیست!

بالاخره سیاست جدید شبکه تهران گویا تولید سریال‌های پرمخاطب است. به شرطی که برای مردم جا بیندازند که قضیه چیست. بیننده بداند که چه روزی و چه ساعتی، سریال‌ها پخش می‌شود.

* فکر می‌کنم دیگر سریال جدیدی که شما در آن مشغولید، دوباره برای همین شبکه باشد.

بله، فعلا مشغول بازی در سریال «پاهای بیقرار» به کارگردانی منوچهر هادی هستم. من که به نتیجه آن امید زیادی دارم.

* البته منوچهر هادی کارنامه قابل قبولی دارد و بعد از یکی دو فیلم سینمایی و مجموعه «عاشقانه» برای شبکه خانگی، می‌شود انتظار کار خوبی نیز از او در تلویزیون داشت.

در کنار این، «پاهای بیقرار» با داشتن فیلمنامه‌ای که شخصا در جریانش هستم، فکر می‌کنم مجموعه فوق‌العاده‌ای شود. فیلمنامه مشخص می‌کند که اثر قرار است چه هیبتی داشته باشد.

* جدا از این حرف‌ها، بالاخره همانطور که شما هم در جریان هستید کمیت سریال‌های رسانه ملی اخیرا چندبرابر شده. به شرطی که یک سری فاکتورها رعایت شود. این فاکتورها به زعم شما چه هستند؟

فکر می‌کنم صداوسیما در برنامه‌ریزی برای تولید سریال‌های تازه‌اش باید توجه جدی به قصه‌ها کند. قصه‌هایی که برای بیننده جالب باشد. بعد هم سراغ بازیگرانی برود که مردم آنها را بشناسند و راحت با آنها ارتباط بگیرند.

همین را مردم نیز به خود ما هم می‌گویند که این بازیگران جدید چطوری و از کجا آمده‌اند؟ نه همه ولی لابد به کیفیت بازیگری برخی همکاران بنده، ایراد دارند و نمی‌توانند با اینها ارتباط بگیرند.

* بالاخره در سریالسازی، یک سری نکات باید در اولیت اصلی باشد. اینها کدامند؟

به نظر من اولویت سریال‌سازها باید روی قصه، حضور بازیگران و همچنین کارگردانی قوی باشد. فقط امیدواریم برای سریال‌هایی که می‌سازند و پخش می‌کنند، تبلیغ و کنداکتور بهتری در نظر بگیرند که اینطور سریال‌ها به قولی نابود نشود.