اقتصاد در انتظار معرفی ژنرالهای کابینه
احمد کریمی، گروه اقتصادی- گمانهزنیهای کابینه دوازدهم با نزدیک شدن به مراسم تحلیف دوازدهمین دوره ریاست جمهوری بیشتر شده و بسیاری از اعضای هیات دولت در دوره یازدهم، در آخرین نشست کابینه خبر از عدم ارائه پیشنهاد همکاری دوطرفه برای دولت بعدی را دادهاند.
از این میان بحث تغییر وزرای اقتصادی وزارتخانههای «صنعت، معدن و تجارت»، «اقتصاد و امور دارایی»، «ارتباطات و مخابرات»، «نفت»، «نیرو»، «کشاورزی» و «راه و ترابری» نسبت به دیگر وزارتخانه داغتر بوده و حتی امکان تفکیک وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز وجود دارد تا 4چهار وزیر برای این وزارتخانهها به مجلس شورای اسلامی معرفی شود
در نخستین بررسیها از وزارتخانهها ابتدا به سراغ تحلیل کاندیداهای احتمالی وزارت صنعت، معدن و تجارت میپردازیم.
یادگاری از دولت رجایی
احتمالا جنجالی ترین وزیر دولت یازدهم به دلیل سن و سالش محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت و معدن و تجارت است. او ۱۰ ماه در سال ۱۳۵۸ وزیر کار و بین سال های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ و سپس از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ به ترتیب در دولت های شهید محمدعلی رجایی و آیت ا... اکبر هاشمی رفسنجانی وزیر صنایع ایران بود. او همچنین معاونت وزارت نفت در امور پتروشیمی در دولت هفتم و هشتم و معاونت وزارت نفت در امور پخش و پا لایش را در کابینه احمدی نژاد به عهده داشته است. او متولد ۱۳۲۴ است و در تبریز به دینا آمده است. نعمت زاده تحصیلات دانشگاهی را به دلیل رشته ای که علاقه مند بود (مهندسی محیط زیست) در آمریکا گذراند واز دانشگاه برکلی لیسانس گفت. حاشیه های نعمت زاده علاوه بر سن و سالش، به خاطر شرکت هایی بود که گفته می شد متعلق به اوست. البته بعدها مشخص شد که نعمت زاده قبل از نشستن بر صندلی وزارت در دولت یازدهم از سمت هایش در این شرکت ها استعفا داده بود. نعمت زاده همچنین در ۴ سال گذشته، ۳ بار از مجلس کارت زرد دریافت کرد. ۲۴ تیر ۱۳۹۳، نعمت زاده به دلیل عدم پرداخت مستمری بازنشستگان صنعت فولاد از مجلس شورای اسلامی کارت زرد گرفت. او دوبار دیگر در ۹ دی سال ۹۳ و ۱۶ آذر سال ۹۴ هم از مجلس کارت زرد گرفت. به هر حال، جدا از تمام حاشیه های نعمت زاده، او را به دلیل سن و سالش از گزینه های اصلی تغییر می دانند.
محمد شریعتمداری « وزیر بازرگانی اصلاحات »
نخستین گزینه کسب ریاست این وزارتخانه، به وزیر بازرگانی دولت اصلاحات دادهشده است.
محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیسجمهور، جانشین رئیسجمهور در شورای عالی ایرانیان، شورای عالی فضایی و شورای استاندارد و تحقیقات صنعتی است.
او در آغاز کار دولت یازدهم حسن روحانی، بیست روز سرپرست وزارت ورزش و جوانان و در دولت اول و دوم سید محمد خاتمی وزیر بازرگانی بوده است. وی عضو جمعیت دفاع از ارزشهای انقلاب اسلامی و از حامیان محمدی ریشهری در انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ بود. او از سال ۱۳۸۵ تاکنون بهحکم رهبری، عضو شورای راهبردی روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران بهعنوان رئیس کمیسیون اقتصادی شورا است.
سید رضا نوروز زاده «اصلاحاتی شستا »
سید رضا نوروز زاده دیگر نامی است که از همان روزهای اعلام رسمی نتایج انتخابات دوازدهم، بهعنوان یکی از اصلیترین گزینههای وزارت صنعت، معدن و تجارت به گوش رسید؛ پیشازاین در کسوت معاون محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت دریکی از سازمانهای زیرمجموعه وزارت صنعت مشغول بود. وی یکی از معاونین کم حاشیه و البته دور از رسانه وزارت صنعت، معدن و تجارت بود.
این نامزد وزارت صنعت، معدن و تجارت که حالا مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری تأمین اجتماعی (شستا) است و به مدد تجربه پنج دوره نمایندگی و حضور و ریاست کمیسیون صنایع مجلس و البته مدیریت چند کارخانه صنعتی بهعنوان مشاور معاون اجرایی رئیسجمهور وارد حلقه مدیران دولت یازدهم شد.
او اخیراً از ساختمان خیابان جام جم به خیابان گاندی رفته تا بار شستا را به دوش بکشد. وی در کارنامه کاریاش اتمام پروژههای بزرگی همچون خلیجفارس را دارد که بسیار حائز اهمیت است.
محمدجعفر اسلامی «وزیر از بخش خصوصی»
شاید تنها گزینهای که تاکنون برای جایگزینی محمد نعمت زاده مطرحشده و کمتر شناختهشده است، معاون برنامهریزی، پژوهش و فناوری وزارت صنایع و معادن دولت اصلاحات است که هماکنون مشاور معاون اول دولت یازدهم است.
محمدجعفر اسلامی که هماکنون سکاندار یکی از شرکتهای بخش خصوصی است بعد از دولت هشتم دیگر در پست دولتی مشغول نبوده و در آخرین پست دولتی خود، معاون برنامهریزی، پژوهش و فناوری وزارت صنایع و معادن دولت اصلاحات را تجربه کرده است.
اسلامی اگر هماکنون جزو مدیران نامآشنا نیست اما در دولت هشتم یکی از مدیران فعال صنعتی کشور بوده و حتی گفته میشود که اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور دیدگاههای فکری او را بسیار نزدیک به خود میداند. البته سابقه رفاقت و همکاری جهانگیری و اسلامی به دوران استانداری جهانگیری در اصفهان بازمیگردد.
رضا ویسه « پدرخوانده صنعت»
اصلیترین گزینه پیشنهادی وزارت صنعت، معدن و تجارت، کسی جز رضا ویسه نیست. او را زمانی معمار صنعت خودروی ایران معرفی میکردند.
عملکرد او در حوزه صنعت خودروسازی سبب شد تا از سوی رئیس دولت اصلاحات موردتقدیر قرار بگیرد.
ویسه از مدیران باسابقه صنعتی کشور است؛ سالها در بخش صنعت کشور فعالیت کرده و توانسته است کارنامه درخشانی از خود بهجای گذارد. وی که همچون دومین گزینه جدی جایگزینی وزارت صنعت، معدن و تجارت زودتر از موعد به دوران بازنشستگی رسیده، در سالهای بعد از پستهای مدیریتی دولتی در بخش خصوصی فعالیت خود را آغاز کرد و کمتر از وی در مناصب دولتی نامی شنیده شد. البته حضور در بخش خصوصی هیچگاه مانعی برای انجام مشاورههای صنعتی دولتی برای وی نبود و جستهوگریخته از مشاورههای صنعتی وی به مدیران دولتی خبرهایی به گوش میرسید که این امر موجب شد تا زمانی برخی رسانههای منتقد دولت، وی را بهعنوان پدرخوانده صنعت بخوانند.
زمانی که حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهور در شبکههای اجتماعی صحبت از تغییر و تحولات کابینه مطرح کرد، نام او بهعنوان گزینه اصلی جایگزینی محمدرضا نعمت زاده، با قوت مطرح شد. ویسه را دست راست اسحاق جهانگیری در دفتر معاون اول رئیسجمهور میشناسند. او در چهار سال گذشته معاون هماهنگی و نظارت معاون اول رئیسجمهور بوده است. در تمام برنامههای صنعت، ویسه در سایه جهانگیری حضور دارد. از همین رو مخالفان دولت او را «پدرخوانده» و «مرد در سایه صنعت» مینامند و سعی دارند، چهره او را تخریب کنند.
قرارداد ال-٩٠ که منجر به تولید خودروی تندر٩٠ شد و البته خروج پیکان از چرخ تولید، شاید عامترین بخش کارنامه رضا ویسه در دوران ریاست سازمان گسترش و نوسازی باشد. اما در هزاران تصمیمی که او در چهار سال ریاست ایدرو گرفت یعنی از فعالیت در حوزه نفت و گاز تا کشتیسازی و بهرهبرداری از دهها طرح صنایع زیربنایی، کارنامه رضا ویسه درخشان است. او در ثبت رشد دورقمی که صنعت در برنامه سوم توسعه رقم زد، سهم بالایی دارد.
وزارت ارتباطات
با قطعی شدن جدایی محمود واعظی از وزارت ارتباطات چند گزینه برای جانشینی او مطرحشده است.
محمود واعظی، وزیر ارتباطات هم از متولدین دهه ۳۰ کابینه یازدهم بود. واعظی مدرک دکترای روابط بین الملل دارد. او در کارنامه کاری خود، مدیرعامل شرکت مخابرات ایران از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۵؛ مشاور وزیر امور خارجه از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۶؛ مشاور وزیر و رئیس ستاد روابط اقتصادی خارجی از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۸؛ معاون سیاسی اروپا و آمریکا وزارت امور خارجه از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶؛ معاون اقتصادی وزارت امور خارجه از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۸ را در اختیار دارد.
افزایش پهنای باند اینترنت در ایران و بهبود سرویس دهی اپراتورهای تلفن همراه در ایران از وعده های اصلی واعظی در زمان شروع به کارش در دولت یازدهم بود. البته همین ماجرا هم ۲۴ فروردین سال ۹۴ باعث شد از مجلس کارت زرد دریافت کند. دلیل این کارت زرد هم «.توسعه شبکه و پهنای باند اینترنت توسط وزارت ارتباطات بدون پیوست فرهنگی و قبل از راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و بی توجهی به ظرفیت داخلی» بود.
بر پایه این گزارش، سورنا ستاری پررنگترین گزینه جانشینی واعظی با رد حضورش در این وزارتخانه از لیست گزینهها خط خورد. اکنون دو گزینه جدید برای جانشینی واعظی مطرحشده است.
بنا بر شنیدهها از منابع نزدیک به دولت، محمدجواد آذری جهرمی و ابوالحسن فیروزآبادی گزینههای جدی برای تصدی پست وزارت ارتباطات هستند.
ابوالحسن فیروزآبادی هماکنون دبیر شورای عالی فضای مجازی است و محمدجواد آذری جهرمی مدیرعاملی شرکت ارتباطات زیرساخت را بر عهده دارد.
ابوالحسن فیروزآبادی زاده
فیروزآبادی متولد ۱۳۴۰ شهر نجف، روزنامهنگار و مهندس برق ایرانی و دبیر کنونی شورای عالی فضای مجازی و رئیس مرکز ملی فضای مجازی ایران است.
وی دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته مهندسی برق با گرایش مخابرات از دانشگاه علم و صنعت بوده و دکترای خود را در رشته مدیریت استراتژیک از دانشگاه عالی دفاع ملی (١٣٨٣-١٣٩٢) اخذ کرده است.
او یکی از گزینههای تصدیگری در وزارت ارتباطات در دولت یازدهم بود که به این مقام نرسید.
فیروزآبادی در اولین جلسه دوره دوم شورای عالی فضای مجازی به پیشنهاد حسن روحانی رئیسجمهور و رئیس شورا و بارأی اکثریت اعضای شورا بهعنوان دبیر شورای عالی فضای مجازی و رئیس مرکز ملی فضای مجازی انتخاب شد.
محمدجواد آذری جهرمی
آذری جهرمی از خانواده شهدا، فارغالتحصیل رشته مهندسی برق دانشگاه صنعت آب و برق، وی 6 سال سابقه مدیریت در سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با سمت مدیرکل، 2 سال سابقه عضویت در هیات مدیره شرکت رایتل، و همچنین بیش از دو سال سابقه عضویت در هیات مدیره شرکت زیرساخت را در کارنامه مدیریتی خود دارد.
به نوشته سایت وزارت ارتباطات از او بهعنوان جوانترین مدیر ارشد حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات نام میبرند.
وزارت امور اقتصادی
همکاری یا عدم همکاری با علی طیب نیا تاکنون مشخص نشده است البته خود طیب نیا با توجه به سابقه دانشگاهی خود سعی میکند تا از وزارت و فشارهای طرف مقابل دولت دور باشد و به تحصیل دانشگاهی بپردازد.
به هر حال آقای ضد تورم و رکورددار رای صلاحیت یعنی جوانترین وزیر کابینه دولت یازدهم، علی طیب نیا است. وزیر اقتصاد معروف به آقای ضد تورم که متولد سال ۱۳۳۹ است. طیب نیا همچنین مردادماه ۱۳۹۲ رکورددار وزیران پس از انقلاب اسلامی در جلب رای اعتماد نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی شد. او همانند لقبش تورم را از حدود ۳۵ درصد به زیر ۱۰ درصد رساند که یکی از دستاوردهای مهم دولت یازدهم به شمار می رود. در رزومه کاری طیب نیا می توان به ۲۷ سال خدمات اجرایی او به عنوان دبیر کمیسیون اقتصاد ومعاون طرح و بررسی نهاد ریاست جمهوری؛ معاون اقتصادی و هماهنگی امور برنامه و بودجه سازمان مدیریت و برنامه ریزی؛ مشاور کیسیون اقتصاد نهاد ریاست جمهوری؛ دبیر ستاد مدیریت بحران نهاد ریاست جمهوری و مشاور نخست وزیری در سال های ۱۳۶۸-۱۳۶۵ اشاره کرد. با وجود تمام دستاوردهایی که طیب نیا در دولت به دست آورد، او اولین وزیری بود که ۱۷ آذر ۹۲ از مجلس کارت زرد دریافت کرد. او همچنین در بین وزرای اقتصادی کابینه یازدهم، بیشترین کارت زرد را دریافت کرده است. دومین کارت زرد طیب نیا، ۱۷ بهمن ۹۳ و سومین کارت زرد او ۱۸ مرداد ۹۴ بود. سال گذشته هم یک بار ماجرای استیضاح طیب نیا مطرح شد که البته به نتیجه نرسید. از مهم ترین دغدغه های طیب نیا در دولت یازدهم، پرداخت یارانه ها بود. یارانه هایی که از آن به عنوان مصیبت عظمای دولت یاد کرده است. او از جمله وزرایی است که گویا قصد ندارد در دولت دوازدهم همراه حسن روحانی باشد. به این ترتیب با این که وی جوان ترین وزیر دولت بود، اما از گزینه های تغییر به شمار می رود.
ازاینبین نام افراد همچون محمد نهاوندیان، طهماسب مظاهری و مسعود نیلی برای کسب ریاست این وزارتخانه مطرحشده است اما گمانهزنی به خاطر عدم حضور نهاوندیان به سمت مدیر دفتر ریاست جمهوری، شایعات اینگونه است که نهاوندیان بالاخره به آرزوی ریاست وزارت اقتصاد برسد.
محمد نهاوندیان
نهاوندیان متولد سال ۱۳۳۳ در تهران، سیاستمدار و اقتصاددان ایرانی، رئیس دفتر رئیسجمهور و نهاد ریاست جمهوری ایران و رئیس شورای اطلاعرسانی دولت است.
همچنین نهاوندیان از سال ۱۳۸۹ تا پاییز ۱۳۹۲ ریاست اتاق بازرگانی ایران را بر عهده داشت.
وی معاون وقت دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی ایران (معاون علی لاریجانی)، عضو ستاد ویژه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی، رئیس مرکز بررسی برای الحاق به سازمان تجارت جهانی در جمهوری اسلامی، معاونت سابق وزارت بازرگانی و دارنده سابقه سمتهای اقتصادی-سیاسی دیگر است. او فارغالتحصیل مدرسه علوی و دارای تحصیلات حوزوی و همچنین دکترای اقتصاد از آمریکا است. رفتوآمد به آمریکا در سال ۸۵ و داشتن اقامت آمریکای او بسیار خبرساز شد.
طهماسب مظاهری
طهماسب مظاهری متولد ۱۳۳۲ بوده و دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد عمران از دانشکده فنی تهران و مدرک دکترا در رشته مدیریت مالی از دانشکده مدیریت دانشگاه تهران است که در سوابق خود، رئیسکل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از شهریور ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۷ به مدت یک سال وجود دارد.
همچنین مظاهری پیشازاین، وزیر امور اقتصادی و دارایی در کابینه سید محمد خاتمی، بین سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ بود.
وی هماینک بهعنوان کارشناس رسمی دادگستری در رشته راه و ساختمان بوده و عضو هیئتمدیره کانون کارشناسان رسمی دادگستری تهران نیز است.
مسعود نیلی
مسعود نیلی در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی به مدت سه سال معاون سازمان برنامهوبودجهٔ ایران بود.
وی همچنین بهعنوان مشاور رئیسجمهور در امور اقتصادی، دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، استاد دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف؛ رئیس مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی (ریاست جمهوری) فعالیت داشته است.
نیلی جزء تیم اقتصادی حسن روحانی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ایران بوده و حتی روحانی رئیسجمهور چندی بعد از تشکیل هیات دولت، نیلی را بهعنوان مشاور اقتصادی رئیسجمهور منصوب کرد.
نیلی چندی بعد جایگزین محمدعلی نجفی، در دبیرخانهٔ ستاد هماهنگی اقتصادی دولت شد.
وزارت نیرو
در خصوص وزارت مهم و استراتژیک نیرو که دو صنعت مهم و زیرساختی برق و آب را مدیریت می کند، دو گزینه در مرحله نهایی انتخاب هستند. یکی از آنها «حمید چیت چیان» وزیر نیروی فعلی است و دیگری «حبیبالله بیطرف» وزیر سابق نیرو و معاون فعلی وزیر نفت است.
حمید چیتچیان
چیتچیان مرد نیروی دولت یازدهم مرداد سال 1392 به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارتخانه نیرو به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا (اخذ شده 284 رأی/ موافق: 272 رأی؛ مخالف: 7 رأی؛ ممتنع: 5 رأی) از مجلس رای اعتماد گرفت و به عنوان وزیر نیرو مشغول به فعالیت شد.
چیت چیان مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی مکانیک (طراحی جامدات) از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال۱۳۶۴، کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال ۱۳۷۴، کارشناسی ارشد در رشته مدیریت از مرکز آموزش مدیریت دولتی در سال ۱۳۷۶ و مدرک دانشوری مهندسی صنایع را از دانشگاه تربیت مدرس در سال ۱۳۸۴اخذ کرده است.
وی در کارنامه خود عضویت در جهاد سازندگی استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۵۸، عضویت در سطوح فرماندهی سپاه و حضور در جبهههای جنگ تحمیلی از سال ۱۳۵۹ تا دی ماه ۱۳۶۶، نمایندگی مجلس شورای اسلامی دوره سوم ( از حوزه انتخابیه تبریز) در خرداد ۱۳۶۷ تا خرداد ۱۳۷۱، عضویت در هیأت رئیسه مجلس سال دوم دوره سوم، عضویت و مخبریت کمیسیون نیرو را دارد.
حبیبالله بیطرف
حبیبالله بیطرف در سال 1335در شهر یزد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را نیز در همین شهر و تحصیلات دانشگاهی را تا مقطع فوق لیسانس، در رشته مهندسی راه و ساختمان در دانشکده فنی دانشگاه تهران به پایان رساند.
بیطرف از ابتدای سال 1369 تا پایان سال 1373 به مدت پنج سال در سمت معاونت آموزشی وزارت نیرو (به وزارت بیژن زنگنه) فعالیت داشت و همزمان به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه در مراکز آموزش عالی نیز تدریس می کرد. وی از سال 1373 تا 1376 به عنوان مجری طرحهای سد و نیروگاه کارون 3 و کارون 4، در وزارت نیرو مشغول به کار بود. حبیبالله بیطرف در فاصله سالهای 1376 تا 1384 برای مدت 8 سال، وزیر نیروی ایران بود.
بیطرف سابقه مدیریتی چهار ساله در سمت استانداری یزد، پنج سال در سمت معاونت وزیر نیرو و هشت سال نیز وزیر نیرو در دولتهای هفتم و هشتم را در کارنامه خود دارد. در حوزه فعالیتهای آموزشی و پژوهشی نیز میتوان به تدریس و عضویت در هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران، عضویت در هیئت امنا دانشگاه یزد، عضویت در کمیته برنامهریزی آموزشهای علمی-کاربردی وزارت مسکن و شهرسازی و هشت سال مشاور پژوهشگاه نیرو اشاره نمود.
از سوابق اجرایی بیطرف میتوان به اجرای پروژههای بزرگ ملی مانند طرح احداث سد و نیروگاه آبی کارون 3، اجرای ضوابط و مقررات نظام فنی و اجرایی کشور در حوزه مدیریت پروژههای دولتی، همچنین حضور 2 دوره در هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران و عضویت کنونی در شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی و ساختمان اشاره کرد.
وزارت نفت
بیژن نامدار زنگنه شیخ الوزرا کابینه، همسن وزیر ارتباطات است و سال ۳۱ به دنیا آمده است. زنگنه سال ۱۳۵۰ به دانشکده فنی دانشگاه تهران رفت و سال ۱۳۵۶ با درجه فوق لیسانس مهندسی راه و ساختمان فارغ التحصیل شد. او حضور خود در دولت را از سال ۱۳۵۹ آن هم با سمت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز کرد و در آبان ماه سال ۱۳۶۱ به عضویت شورای مرکزی این نهاد درآمد. زنگنه در دوره های مختلف همچنان وزیر بوده است، شاید به همین دلیل هم به او لقب «شیخ الوزرا» داده اند.
زنگنه در دولت چهارم، وزیر جهاد سازندگی؛ در دولت پنجم و ششم وزیر نیرو و در دولت هفتم و هشتم وزیر نفت بوده است. او حتی در جریان مناظرات انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری در واکنش به اظهارات محمد باقر قالیباف، کاندیدای ریاست جمهوری مبنی بر این که وزرای دولت یازدهم ساده زیست نیستند و کاسبند، گفته بود: من نزدیک به ۲۵ سال سابقه وزارت دارم و از این مدت حدود ۱۲ سال وزیر نفت بوده ام، یعنی در وزارتخانه ای کار می کنم که پردرآمدترین وزراتخانه کشور است و بیشترین گردش مالی را دارد و اگر قرار باشد من کاسب باشم، باید الان بیشترین درآمد و اموال را داشته باشم.» د راین دوره و با وجود برجام، زنگنه میزان فروش نفت ایران را به زمان قبل از تحریم ها رساند. او هم از جمله وزرایی است که از کارت زرد مجلس قسر در رفته است.
اما با توجه به توفیقات وزارت نفت در درآمدزایی و افزایش سهم ایران در اوپک و همچنین افتتاح فازهای جدید پارس جنوبی خبری از تغییر و جایگزینی در این وزارتخانه به گوش نمیرسد.
تکنوکرات کابینه و نوسازی سیستم حمل و نقل
عباس آخوندی از جمله وزرای تکنوکرات کابینه یازدهم است که توانست در دوره وزارتش اقدامات زیادی در کشور انجام دهد. او متولد سال ۱۳۳۶ در نجف است. احتمالا هرکسی که از اتوبان چمران عبور کرده باشد، سالن اجلاس سران که در زمان ساختش، آخوندی وزیر مسکن و نماینده ویژه آیت ا... هاشمی برای ساخت سالن اجلاس بوده است را دیده است.
آخوندی هم مانند دیگر اعضای کابینه، سابقه اجرایی زیادی دارد. او مرداد سال ۱۳۶۱ به عنوان معاون سیاسی وزیر وقت کشور (آیت ا... ناطق نوری) انتخاب شد و در دولت دوم آیت ا... هاشمی رفسنجانی نیز به عنوان وزیر مسکن وشهرسازی فعالیت کرده است. آخوندی در شکل گیری و تاسیس جهاد سازندگی نقش موثری داشت و از سوی شهید بهشتی در اولین شورای مرکزی جهاد سازندگی به عنوان عضو شورا انتخاب شد. او از مهر ماه ۱۳۷۶ تا شهریور ماه ۱۳۷۷ قائم مقام مدیرعامل صدا و سیما بود. آخوندی همچنین از بهمن ماه ۱۳۶۶ تا مردادماه ۱۳۷۲ ریاست بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را برعهده داشت. یکی از حاشیه های دوره آخوندی در مسند وزارت راه و شهرسازی دولت یازدهم، مسکن مهر و خرید هواپیماهای جدید برای ناوگان هوایی کشور بود. آخوندی در ۴ سال گذشته، کارت زردی دریافت نکرد، اما به جایش دوباره تا مرز استیضاح رفت، اما به دلیل رای نیاوردن استیضاح در سمت خود باقی ماند.
در این شرایط خبری از تغییر این وزارتخانه نیز به گوش نرسیده است.
بیکاری های دردساز
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت یازدهم به علی ربیعی رسید. ربیعی سال ۱۳۳۴ در جنوب شهر تهران به دنیا آمده و پیش از انقلاب تکنسین کارخانه «جنرال موتورز» بوده است. البته بعد از انقلاب تا مقطع دکترا ادامه داد و مدرس دانشگاه شد. ربیعی طی هشت سال دولت هفتم و هشتم ، مشاور اجتماعی رئیس جمهوری بود. طی دوره وزارت ربیعی در وزارت کار، آمارهای بیکاری مسئله ساز بود. آمارهایی که گفته می شد، نقطه ضعف دولت خواهد بود. ربیعی دوبار از مجلس کارت زرد دریافت کرد؛ یکبار ۴ آذر ۹۳ و دیگری هم ۳۱ شهریور ۹۴. چند باری هم ماجرای استیضاح ربیعی مطرح شد، اما به مرحله اجرا نرسیده منتفی شد.
اما امروز در آخرین خبرهایی که از حیاط هیات دولت نیز به گوش رسیده این وزیر نیز در کابینه دوازدهم ابقا خواهد شد.
وزارت خودکفایی گندم
حجتی متولد ۱۳۳۴است و در نجف آباد اصفهان به دنیا آمده است. او در دانشگاه صنعتی اصفهان رشته مهندسی عمران را به پایان رساند. طی سال های مختلف، حجتی وارد جهاد سازندگی کشور شد و پس از آن به عنوان استاندار سیستان و بلوچستان خدمت کرد. حجتی همچنین مدیر اجرایی عملیات اجرایی سد کرخه تا زمان بهره برداری بود. حجتی قبل از دولت یازدهم هم بارها روی صندلی وزارتخانه ها تکیه زده بود. او در دولت هفتم، به عنوان وزیر راه و ترابری و در دولت هشتم به عنوان وزیر جهاد کشاورزی از مجلس رای اعتماد گرفته بود. حجتی طی فعالیتش در دولت یازدهم ، بار دیگر خودکفایی گندم را جشن گرفت. او همچنین یک بار در تاریخ ۱۳ مهر ۹۵، یک کارت زرد از مجلس دریافت کرد.
با توجه به اینکه کشاورزی به سمت خودکفایی در بحث گندم، شکر و دانههای روغنی کار خود را آغاز کرده ضمن آنکه شرایط ورود مکانیزه کردن صنعت کشاورزی در کشور تازه در ریل توسعه مسیر خود را پیدا کرده، تغییر این وزیر یک ریسک برای حوزه کشاورزی و صنایع وابسته آن به شمار میآید که البته تاکنو خبری از تغییر در این وزارت خانه نیز به گوش نمی رسد.
انتهای پیام/