واکنش ابوالحسن داوودی به اکران «زادبوم» بعد از ١٠ سال: عادت کردم
فیلم «زادبوم» به کارگردانی ابوالحسن داوودی بعد از سال‌ها مجوز اکران گرفت و قرار است براساس مصوبه اخیر شورای صنفی نمایش پس از فیلم «اکسیدان» در گروه سینمایی «زندگی» اکران شود. این فیلم که محصول سال ١٣٨٧ است، بعد از نمایش در جشنواره فیلم فجر به دلیل نگاه فیلم نتوانست مجوز نمایش بگیرد. بعد از آن داوودی مدت‌ها فیلم نساخت تا اینکه در سال ١٣٩٣ با ساخت فیلم «رخ دیوانه» توانست سه جایزه مهم جشنواره فیلم فجر – بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم از نگاه مردمی – را به دست بیاورد. حالا هم فرصتی فراهم شده که این فیلم اکران شود.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه شرق نوشت: به بهانه اکران این فیلم با ابوالحسن داوودی گفت‌وگو کردیم.
به نظر شما حالا که بعد از گذشت یک دهه فیلم «زادبوم» اکران می‌شود، چقدر اکران این فیلم را حاصل تعامل دولت و هنرمندان می‌دانید؟
خب مشکلات این فیلم از حدود یک سال پیش حل شد و توانست مجوز نمایش را دریافت کند. بعد از آن خودم منتظر فرصت مناسبی بودم تا «زادبوم» را قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری اکران کنم؛ ولی به دلیل مناسبات پخش فیلم زمان اکران به تعویق افتاد.
منظور شما از مناسبت پخش فیلم چیست؟
در چرخه پخش و توزیع فیلم گاهی اوقات جابه‌جایی‌هایی میان فیلم‌ها صورت می‌گیرد. به همین دلیل گاهی زمان مطلوبی که برنامه‌ریزی می‌شود به دست نمی‌آید. بنابراین با مشورت‌هایی که داشتم، تصمیم گرفتم فیلم را بالاخره در نوبت دوم عید فطر اکران کنم.
در زمانی که فیلم «زادبوم» در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، برخی از مخالفان فیلم انواع و اقسام اتهامات را به فیلم وارد کردند؛ ولی حالا بعد از گذشت ١٠ سال فیلم به نمایش عمومی در‌خواهد آمد. به نظر شما در این مدت چه اتفاقی افتاده که نظرات منفی به فیلم مثبت شده است؟
(می‌خندد) فکر می‌کنم در این مدت ما پوست‌کلفت‌تر شدیم!
جدا از این نکته، دلیلش چیست؟
خب فکر می‌کنم همه ما برخی از وضعیت‌ها را بارها و بارها داریم تجربه می‌کنیم؛ مثلا اوایل انقلاب اگر نوار کاستی در ماشین کسی کشف می‌شد، جرم محسوب می‌شد. بعد کم‌کم سر و کله نوار‌های ویدئویی پیدا و با آن هم مقابله شد. تا اینکه به دستگاه ویدئو رسیدیم و بعد هم ماهواره و غیره. ظاهرا زمان خیلی از وضعیت‌هاى درستِ بد قضاوت‌شده را درمان مى‌کند. به هرحال به چنین واکنش‌هایی عادت دارم و همچنین به صبر ایوب نیز باور جدى پیدا کرده‌ام!.. شاید هم دلیلش این است که یکسری تصمیمات از سوی تصمیم‌گیران، همواره سالیانى عقب‌تر از جامعه گرفته می‌شود! البته در این مسیر یک نکته مهم که همان انسانیت و تعاملات انسانی است، به محاق می‌رود. اصلا پیام فیلم «زادبوم» نیز همین است. فیلم صرفا در راستای این ساخته شده که انسانیت و شأن انسانی موقعیت فراتری از هر نوع بازی سیاسى و ایدئولوژیک دارد. همچنان که نخستین پیام «زادبوم» در رثای حفظ حرمت‌های خانواده است و پیام دیگرش این است که بزرگ‌ترین ثروت ملى ما در همه ادوار؛ چه گذشته و چه حال و آینده نه نفت است و نه گاز، بلکه ماده خاکستری مغزهای انسان‌هاى نابغه‌اى است که به‌راحتی نباید آنها را فراری دهیم.
زمانی که فیلم را برای نخستین بار در جشنواره فیلم دیدم، به نظرم رسید یکی از فیلم‌های مطرح شماست. حالا فکر نمی‌کنید که اکران‌نشدن فیلم در زمان خودش، روی روند فیلم‌سازی شما تأثیر بدی گذاشته باشد؟
واقعیت این است که اصولا من فیلم‌ساز پرکاری نبودم. بعد از پرکاری دوران جوانی شخصا گزیده‌تر کار می‌کنم؛ اما طبعا آن فضای هشت‌ساله معروف را پشت سر گذاشتیم که روی همه ما و البته روی من تأثیر منفی گذاشت. به هرحال خداراشکر هر چه بود فعلا از آن گذر کردیم!
پاسخ شما برایم جالب است. امروز امیدوارانه سخن می‌گویید؛ اما در گذشته که با شما صحبت می‌کردم، شاکی بودید؟
چون یکی از ویژگی‌های انسان این است که بعد از گذراندن فجایع بزرگ، خیلی از سختی‌ها را فراموش می‌کند. به‌هرحال زمان، مُسکن خوبی است!
آیا فکر می‌کنید که فیلم در اکران عمومی موفق شود؛ چون داستان فیلم در ١٠ سال پیش بوده و در این مدت جامعه تغییر کرده است؟
خیلی امیدوارم؛ برای اینکه مضمون فیلم درباره حرمت‌نگه‌داشتن‌ها و روابط انسانی است؛ به‌علاوه اینکه در فیلم بازنگری و اصلاحات تکنیکی اعمال کردم؛ به‌طوری‌که گویی فیلم همین دیروز ساخته شده است.
فکر کنم نسخه اولیه فیلم ١٢٥ دقیقه بود. الان فیلم در اکران چند دقیقه است؟
١١٢ دقیقه.
فیلم جدید نمی‌سازید؟
این روزها مشغول پیش‌تولید فیلم جدیدم با نام «هزارپا» هستم که یک کمدی سرخوشانه است.
انتهای پیام/
