بار روانی مالیات و حق بیمه سهم کارفرما بر اصناف
رئیس اتحادیه ماشین‌ساز و فلزتراش تهران گفت: مالیات و حق بیمه سهم کارفرما علاوه بر مشکلات مالی، بار روانی سنگینی بر اصناف وارد کرده است.
به گزارش گروه اقتصادی آنا از روابط عمومی اتاق اصناف ایران، حسن صانعی‌نیا گفت: بخش اعظمی از مشکلات صنف ماشین ساز و فلز تراش، هم ردیف مشکلات سایر صنوف است و به عبارت دیگر متفاوت از مشکلات سایر صنوف نیست.
وی افزود: این مشکلات هرچند منجر به بیکاری مطلق نشده‌اند اما کم کاری اجباری در صنوف را رقم زده‌اند و این کم کاری در نهایت منجر به ناتوانی مدیران واحد‌های صنفی در تامین مخارج شده است. جلوه این مشکلات زمانی بیشتر می‌شود که با تلاش آنان برای جلوگیری از تعدیل نیرو روبه‌رو می‌شویم.
صانعی نیا یکی از مشکلات اصلی اصناف را موضوع مالیات دانست و افزود: اصناف می‌خواهند که مالیات کار و کسب خود را پرداخت کنند اما انتظار دارند که معیار مشخص و عادلانه‌ای برای تعیین میزان مالیات در نظر گرفته شود. این در حالی است که وزارت دارایی با فرمول هایی که خود تعیین می‌کند و برای اصناف روشن نیست، مالیاتی را تعیین کرده و هر سال بر این مالیات‌ها می‌افزاید.
به گفته صانعی، بر اساس قانون معافیت حق بیمه سهم کارفرما، کارفرمایان صنف ماشین ساز و فلز تراش باید ۱۰ درصد حق بیمه کارگر را پرداخت کرده و ما بقی را باید دولت پرداخت کند. با این حال سازمان تامین اجتماعی می‌گوید که دولت این سهم را نمی‌پردازد و بر خلاف قانون، سهم ۳۰ درصدی را از کارفرما طلب می‌کند.
رئیس اتحادیه ماشین ساز و فلزتراش تهران ادامه داد: در این باره چند واحد صنفی شکایات خود را به دیوان عدالت اداری برده و حق خود را گرفته‌اند اما دیوان عدالت اداری این موضوع را با وحدت رویه بررسی نکرده و هر پرونده را مورد به مورد رسیدگی می‌کند. به این ترتیب واحد‌های صنفی باید کفش آهنین بپوشند و به دیوان عدالت اداری شکایت کنند و اگر توانستند حکم بگیرند، همان ۱۰ درصد را می‌پردازند اما این شکایت‌ها پیگیری‌ای چند ساله و حوصله بسیاری می‌طلبد. گروهی دیگر از اصناف نیز از این تصمیم تمکین می‌کنند و گروهی دیگر این سهم ۳۰ درصدی را پرداخت نمی‌کرده و جریمه می‌شوند که بعد‌ها سازمان تامین اجتماعی خود به خود جرایم را می‌بخشد و اصل رقم را دریافت می‌کند.
وی با تاکید بر حمایت دولت و رسیدگی به مشکلات اصناف گفت: کارگاه‌های ما که کارگاه‌های کوچکی هستند به جای این که بر تولید و اشتغال تمرکز کنند، باید همواره دلهره روبه‌رویی با سازمان تامین اجتماعی را داشته باشند. به عبارت دیگر چنین مشکلاتی علاوه بر این که بر تولید و اقتصاد تاثیری مستقیم گذاشته اند، بار روانی سنگینی را بر اصناف وارد کرده‌اند.
انتهای پیام/
