تونی: همیشه دوست داشتم به تیمی قدرتمند بروم/ کنار گواردیولا چیزهای جدیدی یاد گرفتم

به گزارش گروه ورزشی آنا از گاتزتا دلو اسپورت، لوکاتونی که موفق شد با ایتالیا به قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ دست یابد، در تیم‌هایی چون برشا و بایرن مونیخ بازی کرد و یکی از گلزنان اصلی لیگ ایتالیا به شمار می‌رفت.

لوکا تونی درباره شروع دوران فوتبال خود در برشا گفت: خوش شانس بودم که شروع فوتبالم در تیمی بود که روبرتو باجو و پپ گواردیولا در آن بودند. باجو از آن دست از بازیکنانی بود که اولین نفر به تمرین تیم می‌آمد و آخرین بازیکنی بود که تمرین تیم را ترک می‌کرد. درست است که تیم در آن سال تیم به دسته پایین‌تر سقوط کرد ولی یک سال خیلی خوب برای من بود که برای اولین بار در لیگ ایتالیا بازی کنم و بازیکنان بزرگی را ببینم. برابر پائولو مالدینی و الساندرو کاستاکورتا که دو اسطوره بودند به میدان رفتنم. علاوه بر آن در کنار گواردیولا چیزهای جدیدی یاد گرفتم. او به من فروتنی آموخت و باجو نیز سخت کوشی را به من یاد داد.

تونی درباره حضور در بایرن مونیخ هم گفت: همیشه دوست داشتم به تیمی قدرتمند بروم و از علاقه فرانتس بکن‌باوئر و کارل هاینس رومنیگه به خودم مطلع بودم. آنها به خانه من آمدند و از من دعوت کردند تا در بایرن بازی کنم. در واقع زمانی که در جام جهانی در آلمان با ایتالیا بودم، آنها به من درخواست دادند. یک مترجم ایتالیایی نیز در اختیار من قرار دادند و کارم را در تیم شروع کردم. در بایرن دوران خیلی خوبی داشتم. هواداران من را خیلی دوست داشتند؛ شاید به خاطر اینکه مثل بقیه بازیکنان آلمانی عبوس نبودم. من و فرانک ریبری در رختکن همیشه سرو صدا می‌کردیم و بازیکنان محبوب هواداران بودیم. گل‌های زیادی در بایرن به ثمر رساندم و قهرمانی‌های زیادی هم کسب کردم. با این حال ورود لوییس فان‌خال به بایرن، همه چیز را عوض کرد. او از بازیکنان لاتین خوشش نمی‌آید و بلافاصله لوسیو را به اینتر فروخت. به من هم گفت فقط باید آلمانی صحبت کنم. در تیم او زیاد بازی نکردم. می‌خواستم خودم را در جام جهانی آفریقای جنوبی اثبات کنم. با این حال تصمیم گرفتم به ایتالیا برگردم.

ماشین گلزنی ایتالیایی در پایان صحبت‌هایش درباره جام جهانی ۲۰۰۶ هم اظهار کرد: برای خیلی از ما بازی در لیگ ایتالیا رویا بود اما به جایی رسیدیم که قهرمان جهان شدیم. این رویایی بود. از ابتدا با رهبری فابیو کاناوارو و جانلوییجی بوفون و هدایت مارچلو لیپی، چیزی برای قهرمانی کم نداشتیم. در نهایت هم این اتفاق رویایی افتاد و به قهرمانی رسیدیم. چیزی که باورش برای خیلی از ما تا مدت‌ها سخت بود.