دوران دفاع مقدس بهترین دانشگاه بود

مهدی شیخ موحد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با تبریک سالروز آزادسازی فتح خرمشهر بیان کرد: «در گذشته نه چندان دور فرزندان این مرزوبوم برای گذشتن از منیت خود و برای دفاع از خاک و ناموسشان زیباترین حماسه‌ها را آفریدند و تا ابد نامشان در صحنه و صفحه روزگار ثبت و ضبط شد.»

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان افزود: «دلاورمردان دوران دفاع مقدس با سلاح ایمان خود توانستند به جنگ ارتشی بروند که در نام، عراق بود اما در پشت صحنه یک دنیا را یدک می‌کشید. آنان توانستند در این مبارزه نابرابر فاتح میدان باشند و به دنیا اثبات کنند که سربازان سپاه حضرت روح الله برای آسمانی شدنشان از هم سبقت می‌گیرند.»

شیخ موحد بیان کرد: «در دانشگاه دفاع مقدس بالاترین مدارک را به برترین و خدایی‌ترین دانشجویان هدیه دادند مدرکی که در هیچ کجا و در هیچ دانشگاهی وجود ندارد و جامانده‌های از این قافله تا ابد می‌سوزند و می‌سازند.»

این استاد دانشگاه افزود: «بعد از یاران وفادار امام حسین (ع) و جنگ کربلا؛ مانند سپاهیان و سربازان امام خمینی(ره) در هیچ جای تاریخ نمی‌توان اینچنین افرادی را یافت. افرادی که برای رسیدن به خدای خود زیباترین صحنه های ماندگار تاریخ را خلق کردند و جاودانه های تاریخ شدند و رشادت‌های‌شان الگو از کربلا بود.»

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان گفت: «دوران دفاع مقدس نه داستان بود نه افسانه. اما کارهایی که خلق کردند بیشتر به داستان و افسانه‌ها شبیه می‌شد. در این جنگ نابرابر فرزندان کم سن و سال ایران اسلامی برای ثابت کردن به دنیا کارهایی بزرگ انجام دادند که در این زمان حتی تفکر کردن به آن سخت و دور از ذهن است.»

وی ادامه داد: «دورانی مانند دوران دفاع مقدس دیگر نخواهد آمد در آن زمان خلوص و صفا، صمیمت و مرام، معرفت و مردانگی، آزادگی و جوانمردی، رادمردی و عشق و خدایی شدن در هر لحظه لحظه و در وجب‌به‌وجب از خاک کربلاهای ایران بیداد می‌کرد در آنجا نام و نان معنی نمی‌داد همه از جنس هم بودند سردار و سرباز و دکتر و مهندس؛ کاسب و کارگر و روحانی و دانش آموز همه در یک صف بودند نه در یک ستون در کنار هم و نه در مقابل هم.»

شیخ موحد ادامه داد:‌ «دورانی مانند دوران دفاع مقدس با آن مردمان نورانی و خدائی اش هیچگاه تکرار نخواهد شد. در این راستا افسوس و آه آن دوران فقط برای افرادی است که از این قافله عشق جامانده اند و دیگر افسوس اثری ندارد و وظیفه ای که برگردن ما گذاشته شده از وظیفه آنها سنگین تر است.»