سرود «ای ایران ای مرز پرگهر» هم ثبت ملی شد + اجرای ارکستر ملی

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، با همت سازمان میراث فرهنگى سرود «ای ایران اى مرز پرگهر» همزمان با روز ‎بزرگداشت فردوسى در فهرست ملى میراث فرهنگى ناملموس ایران با شماره ١٣٩٥ثبت شد.

پیش از این مطابق با ماده ۱۲ کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث‌فرهنگی ناملموس، سرود انقلابی «خمینی ای امام» با شماره ۱۳۳۱ ثبت ملی شد و اخیرا نیز دعای ربنا با صدای محمدرضا شجریان، از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری ثبت ملی شده بود.

در متن این سند آمده است:

«در اجرای ماده کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس؛ قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون مذکور مصوب سال 1384 مجلس شورای اسلامی، و آیین‌نامه اجرایی ان، و ماده 3 ثانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب 1376 مجلس شورای اسلامی، موضوع میراث فرهنگی ناملموس:

«سرود ایران ای مرز پرگهر»

با گستره موضوع فرهنگی ناملموس: ملی

به شماره 1395 در تاریخ 10/2/1396 در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموث ثبت گردید.

محمد حسین‌ طالبیان؛ معاون میراث فرهنگی
زهرا احمدی‌پور؛ معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان»

سرود «ای ایران» همواره در کنار سرود‌های ملی ایران، از سوی مردم مورد توجه و احترام قرار داشته است. این سرود را روح‌الله خالقی در سال ۱۳۲۳ در آواز دشتی آفریده و بعدها حسین گل‌گلاب شعر آنرا سروده است. ویژگی برجستهٔ شعر ای ایران آن است که همهٔ واژگان آن به زبان پارسی است و در آن هیچ واژه بیگانه‌ای به کار نرفته است.

متن سرود:

ای ایران ای مرز پرگُهر/ ای خاکت سرچشمهٔ هنر

دور از تو اندیشهٔ بَدان/ پاینده مانی تو جاودان

ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم/ جان من فدای خاک پاک میهنم

مهر تو چون، شد پیشه‌ام/ دور از تو نیست اندیشه‌ام

در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد خاک ایران ما

سنگ کوهت درّ و گوهر است/ خاک دشتت بهتر از زر است

مهرت از دل کِی برون کنم/ بَرگو بی مهرِ تو چون کنم

تا گردش جهان و دور آسمان به‌پاست/ نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست

مهر تو چون، شد پیشه‌ام/ دور از تو نیست اندیشه‌ام

در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد خاک ایران ما

ایران ای خرّم بهشت من/ روشن از تو سرنوشت من

گر آتش بارد به پیکرم/ جز مهرت در دل نپرورم

از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم/ مهر اگر برون رود تهی شود دلم

مهر تو چون، شد پیشه‌ام/ دور از تو نیست اندیشه‌ام

در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد خاک ایران ما