تلاش پارس جنوبی و سپیدرود برای فرار از سرنوشت تیم‌های تازه‌وارد
پرونده لیگ دسته اول دوشنبه هفته قبل با صعود تاریخی سپیدرود رشت بسته شد. قبل از سپیدرود هم پارس جنوبی جم صعود خود را به لیگ برتر قطعی کرده بود. سپیدرود یک تیم قدیمی با قدمتی ٥٠ساله متعلق به شمال کشور است. پارس جنوبی، اما یک تیم نوپای هفت‌ساله است که از جنوب کشور (استان بوشهر) می‌آید.
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا از شرق، در کنار این تفاوت‌ها، این دو تازه‌وارد لیگ برتر شباهت‌های قابل توجهی به هم دارند. پارس جنوبی و سپیدرود هر دو فصل گذشته در لیگ دسته دوم حضور داشتند و بلافاصله پس از صعود به لیگ دسته اول لیگ برتری شدند. هر دو تیم هم برای اولین‌بار حضور در لیگ برتر را تجربه می‌کنند.
این برای اولین‌بار در تاریخ لیگ برتر نیست که لیگ میزبان دو باشگاه تازه‌وارد می‌شود. در فصول گذشته بارها چنین تیم‌هایی وارد لیگ برتر شدند و اکثر آنها موفق نشدند حضور طولانی‌مدت در سطح اول فوتبال ایران داشته باشند. آخرین تجربه چنین تیم‌هایی را ماشین‌سازی به نام خود ثبت کرد. این تیم قدیمی تبریزی‌ها فصل گذشته صعود تاریخی‌اش به لیگ برتر را جشن گرفت، اما آنها میهمان یک‌ساله لیگ برتر بودند. با وجود اینکه فصل را پرامید شروع کردند، خیلی زود متوجه شدند باید به دسته یک برگردند.
در تاریخ لیگ برتر بارها دیده شده تیم‌هایی که از لیگ دسته اول راهی لیگ برتر شدند، توانایی بقا در لیگ را نداشتند، اتفاقی که برای ماشین‌سازی افتاد پدیده جدیدی نبود. استقلال اهواز هم در سال گذشته در چنین مسیری حرکت کرد و تنها یک سال در لیگ برتر ماند. این حضورهای یک‌ساله بیشتر شامل حال تیم‌های کم‌تجربه‌ای مثل ماشین‌سازی تبریز شده است. تیم‌هایی مثل شهید قندی یزد، شیرین‌فراز کرمانشاه، پیام مشهد، مس سرچشمه، آلومینیوم هرمزگان، گهر زاگرس و نفت مسجد سلیمان تنها یک سال توانستند حضور در لیگ برتر را تجربه کنند. این تیم‌ها پس از یک فصل حضور سقوط کردند و دیگر نتوانستند خودی نشان دهند. برخی از این تیم‌ها الان دیگر وجود خارجی ندارند. شهرداری تبریز، شموشک، استیل‌آذین و شاهین بوشهر هم حضوری کوتاه‌مدت دو، سه‌ساله در لیگ را تجربه کردند و سپس محو شدند. در آن روی سکه در تاریخ لیگ برتر تیم‌های باتجربه‌ای مانند پیکان، صنعت نفت آبادان، ملوان، تراکتورسازی و داماش (پگاه) پس از سقوط موفق به صعود دوباره شدند. تمامی این سوابق نشان می‌دهد پارس جنوبی جم و سپیدرود رشت کار بسیار سختی برای باقی‌ماندن در لیگ هفدهم دارند و این خطر آنها را تهدید می‌کند که در صورت سقوط دیگر رنگ لیگ برتر را نبینند. همان‌طور که گهر، شیرین‌فراز، آلومینیوم و شهید قندی رفتند و دیگر استان‌های لرستان، کرمانشاه، هرمزگان و یزد حضور در لیگ برتر را تجربه نکردند. به اعتقاد کارشناسان نداشتن تجربه بازی در لیگ برتر، بضاعت کم مالی، تکیه احساسی به بازیکنان و مربیان فصل قبل و دقت نکردن در جذب بازیکن، مهم‌ترین عوامل ناکامی تیم‌های تازه وارد است. پارس جنوبی و سپیدرود حداقل دو ماه فرصت دارند که خود را برای حضور قدرتمند در لیگ برتر تجهیز کنند.
لیگ هفدهم با ٧ استان
با سقوط صبای قم تکلیف ١٦ تیم فصل بعد لیگ برتر مشخص شد. با سقوط این تیم، استان قم از جغرافیای لیگ برتر حذف شد. در آن سو دو استان گیلان و بوشهر با صعود دو تیم تعداد استان‌هایی را که در لیگ برتر نماینده دارند، به عدد هفت رساندند.
در لیگ قبلی (لیگ شانزدهم) تنها شش استان در لیگ نماینده داشتند که از این لحاظ کمترین پراکندگی در سال‌های اخیر در لیگ برتر دیده شد. سقوط ملوان و انتقال سایپا به تهران از استان‌های لیگ برتر کم کرد و حالا دوباره استان‌های لیگ‌برتری به هفت رسیده است.
درحال‌حاضر استان تهران با پنج تیم، استقلال، پرسپولیس، نفت تهران، سایپا و پیکان مانند همیشه بیشترین نماینده را در لیگ برتر دارد. خوزستانی‌ها سه تیم دارند؛ استقلال خوزستان، فولاد و صنعت نفت آبادان. اصفهان (ذوب‌آهن و سپاهان) خراسان (سیاه‌جامگان و پدیده) و آذربایجان شرقی (گسترش فولاد و تراکتورسازی تبریز) دو‌تیمی‌اند. بوشهر و گیلان هم استان‌هایی با یک نماینده هستند.
به اعتقاد کارشناسان اینکه تنها شش، هفت استان کشور در سطح اول لیگ کشور نماینده دارند، موضوع منفی‌ای نیست. در همه کشورهای صاحب‌نام فوتبال هم چنین وضعیتی وجود دارد. فوتبال در برخی مناطق قوی‌تر است و طبیعتا آنها نمایندگان بیشتری دارند. در ایران به طور سنتی استان‌های تهران، اصفهان، خوزستان و آذربایجان شرقی استان‌های صاحب فوتبال‌اند. گیلان، خراسان و فارس هم قدمت درخور‌توجهی در سطح اول فوتبال دارند. طبیعتا قرار نیست در همه استانها فوتبال ورزش اول باشد. فرضا در ارومیه و استان گلستان والیبال حرف اول را می‌زند و در مازندران همه نگاه‌ها به کشتی اختصاص دارد.در ١٦ دوره لیگ برتر ١٤ استان هرگز در لیگ نماینده نداشتند. از بین ٣١ استان کشور استان‌های آذربایجان غربی، اردبیل، ایلام، چهارمحال‌و‌بختیاری، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، زنجان، سمنان، سیستان‌و‌بلوچستان، کردستان، کهگیلویه‌و‌بویراحمد، گلستان و مرکزی تا‌به‌حال حضور در لیگ برتر را تجربه نکرده‌اند. در بیشتر این استانها فوتبال قدمت و قدرت چندانی ندارد و بعید است که در سال‌های بعدی هم این تیم‌ها شاهد لیگ‌برتری‌شدن باشند. در بین تیم‌های این ١٤ استان شاید بتوان به آلومینیوم اراک بیش از هر تیم دیگری برای تاریخ‌سازی حساب باز کرد.
چهار استان هم به صورت غیرطبیعی لیگ‌برتری شدند. انتقال پاس به همدان، صبا به قم، پیکان به قزوین و رفت‌وآمد سایپا به کرج (البرز) این چهار استان را به جغرافیای لیگ برتر اضافه کرد.
حضور چند استان هم در لیگ برتر بسیار جالب بوده و یک اتفاق تاریخی محسوب می‌شود. کرمانشاه با شیرین‌فراز، لرستان با گهر دورود، یزد با شهید قندی و هرمزگان با آلومینیوم یک فصل لیگ‌برتری شدند.
شاهین بوشهر و شموشک نوشهر هم کاری کردند که استان‌های بوشهر و مازندران بیش از یک فصل حضور در لیگ برتر را تجربه کنند؛ هرچند که این حضورها طولانی نشد.
تهران، آذربایجان شرقی، اصفهان، خراسان رضوی، خوزستان، فارس، کرمان و گیلان تنها استان‌هایی هستند که می‌توان به آنها لقب مشتری پروپاقرص لیگ برتر را داد. فارس و کرمان که چند دوره‌ای است غیبت دارند، گیلان هم پس از یک غیبت یک‌ساله بازگشت.
انتهای پیام/
