از ساختمان‌های بلند و قدیمی تهران غافل شدیم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، حمزه شکیب، عضو کمیته هماهنگی و ویرایش متن نهایی گزارش حادثه ساختمان پلاسکو با اشاره به علت وقوع حادثه پلاسکو اظهار کرد: با توجه به اینکه تاسیسات مکانیکی ساختمان پلاسکو پاسخگوی میزان نیاز سرمایش و گرمایش تعداد واحدهای این ساختمان نبود بسیاری از واحدها برای رفع مشکلات خود سیستم‌های گرمایش و سرمایشی به واحدها اضافه کردند که متاسفانه نصب سیستم‌های برقی به صورت استاندارد صورت نگرفته است، بر همین اساس یک جرقه کوچک منجر به وقوع چنین حادثه‌ عظیمی شد.

وی افزود: علاوه بر این در طول بیش از 50 سال از ساخت این سازه نگهداری از ساختمان پلاسکو براساس مبحث 22 مقررات ملی ساختمان انجام نشده بود در حالی که اگر رعایت مقررات این مبحث در نگهداری اجزا و قطعات معماری، سازه، تاسیسات برقی و تاسیسات مکانیکی و گازرسانی و سیستم محافظت از حریق براساس قانون اجرا صورت می‌گرفت شاید به این سادگی یکی از نمادهای شهر تهران را از دست نمی‌دادیم.

عضو کمیته تخصصی و استاد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس هدف از بررسی و ارزیابی علمی و پژوهشی ریزش ساختمان پلاسکو را پیشگیری از بروز حوادث مشابه ساختمان پلاسکو در تهران دانست و گفت: در این تحقیق بر پیشگیری و مراقبت و نگهداری از ساختمان‌های موجود تمرکز شده است. همچنین بررسی‌هایی صورت گرفته تا قبل از وقوع، حین حادثه و پس از آن چه اقداماتی باید صورت گیرد، چه اقداماتی در زمان ریزش، آوار برداری و نحوه امداد و نجات باید صورت گیرد و راهکارهایی در این زمینه ارائه داده‌ایم اما پیش از انجام تحقیقات نیز اعلام کردیم که ما به دنبال مقصر حادثه نیستیم بلکه فقط به صورت علمی و پژوهشی این حادثه را ارزیابی کردیم.

شکیب یادآور شد: باید در آینده بر ساختمان‌های موجود و قدیمی نیز تمرکز کنیم در حالی که ما هم اکنون فقط از ساختمان‌های در حال احداث مراقبت می‌کنیم و در زمان احداث بر نحوه ساخت نظارت و دقت می‌کنیم در حالی که ساختمان‌های موجود و قدیمی بخشی از سرمایه‌های محسوب می‌شود. براساس اعلام سازمان آتش نشانی هم اکنون حدود 5 هزار ساختمان نا ایمن و بلند در شهر تهران داریم که باید وضعیت آنان را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم.

وی افزود: در مقررات ملی ساختمان تنها یک مبحث از آن به ساختمان‌های موجود اختصاص دارد و تمرکز ما تاکنون روی ساختمان‌های جدید و از ساختمان‌های موجود و قدیمی غافل شدیم.

عضو کمیته هماهنگی و ویرایش متن نهایی گزارش حادثه ساختمان پلاسکو تصریح کرد: براساس مقررات ملی ساختمان مسئولیت مراقبت و نگهداری ساختمان برعهده مالک، مسئول نگهداری ساختمان و بازرس ساختمان است. مبحث 22 مقررات ملی ساختمان در سال 92 ابلاغ شد اما قاعده‌اش این بود که ساختاری برای پیاده سازی تعریف می‌شد در حالی که متاسفانه علی‌رغم ابلاغ مبحث 22 در سال 1392 تاکنون ساز و کار عملیاتی شدن الزامات این مبحث جهت مراقبت و نگهداری از ساختمان‌ها در قالب مبحث 22 عملیاتی نشده است، بر همین اساس در روند تعیین مسئولیت‌ها در حوادث ناشی از عدم تعمیر و نگهداری صحیح ساختمان‌هایی مثل پلاسکو ابهاماتی وجود دارد.

شکیب تاکید کرد: اگر بخواهیم در آینده از بروز چنین حوادثی در ساختمان‌های مشابه پلاسکو جلوگیری کنیم باید ساختمان‌ها براساس اصول فنی و مقررات ملی ساختمان نگهداری شود و به صورت ادواری نیز تحت بازرسی و نظارت قرار گیرند.

وی ادامه داد: هم اکنون در شهر تهران حدود 100هزار مهندس داریم که وزارت راه و شهرسازی می‌تواند به آنان صلاحیت تعمیر و نگهداری دهد و یک مهندس پس از گذراندن دوره‌های آموزشی همان طور که به ساختمان‌های جدید صلاحیت می‌دهد برای مراقبت از ساختمان‌های موجود نیز صلاحیت دهد، همچنین مالکان می‌توانند براساس تعداد طبقات ساختمان‌ها را دسته بندی کنند، به عنوان مثال ساختمان‌های 12 طبقه به بالا براساس این مبحث مورد ارزیابی قرار گیرند.بنابراین سازمان نظام مهندسی می تواند در راستای تحقق عملیاتی کردن این مبحث به خوبی از مهندسان فعلی استفاده کند.

شکیب اظهار کرد: شاید اگر مبحث 22 مقررات ملی ساختمان به درستی در ساختمان پلاسکو اجرا شده بود امروز هم می‌توانستیم این ساختمان قدیمی را داشته باشیم.اما متاسفانه هم اکنون ما برای حریق ضوابط سازه‌ای نداریم، در حالی که اگر یک ساختمان آتش گرفت باید اضافه مقاومتی داشته باشد زیرا وقتی در ساختمان های فولادی درجه حرارت بالا می رود شاهد افت مقاومت هستیم.

این عضو کمیته هماهنگی و ویرایش متن نهایی گزارش حادثه ساختمان پلاسکو ادامه داد: متاسفانه در ساختمان پلاسکو شناختی نسبت ضوابط سازه‌ای وجود نداشت و حتی اگر یک فرد مسلط به سازه هم در کنار آتش نشان ها حضور داشت نمی توانست به آنان کمکی کند زیرا در آن ساختمان کابل‌های از پیش تنیده غیر استانداردی وجود داشت که پس از بالارفتن درجه حرارت مقاومت سازه‌ را کاهش داد و باعث ریزش تیرهای فرعی ساختمان شد.

وی همچنین با انتقاد از عملکرد سیستم مدیریت بحران هنگام وقوع حوادث گفت: ساختار مدیریت بحران کشور ما از کشور ژاپن الگوبرداری شده است اما متاسفانه به صورت مستمر و مداوم تمرینات و مانورهای آمادگی در این ستاد برگزار نمی‌شود تا همه دستگاه‌های مرتبط از جمله آب و فاضلاب و مخابرات در این مانورها شرکت و آماده مهار بحران شوند.همچنین برای ساختمان‌های بلند و پرتردد مانند ساختمان پلاسکو باید نقشه آواربرداری داشته باشیم تا در زمان ریزش ساختمان بدانیم چگونه و چطور آواربرداری کنیم اما در ساختمان پلاسکو ما حتی نقشه سازه‌ هم نداشتیم.

شکیب به تجهیزات آتش نشانی نیز اشاره کرد و گفت: ما باید در تجهیزات ایمنی و آتش نشانی به روز شویم اما این موضوع به معنای این نیست که یک باره تجهیزات ایمنی و آتش نشانی را ده برابر کنیم بلکه باید سازو کاری در نظر بگیریم که در زمان وقوع حادثه بتوانیم با امکانات پیش بینی شده در ساختمان آن را مهار و یا از گسترش آن پیشگیری کنیم. به عنوان مثال اگر در ساختمان پلاسکو یک لوله خشک وجود داشت و شیرهای آن در تمام طبقات کار می‌کرد قطعا در همان لحظات اولیه این حادثه قابل کنترل بود.

این مقام مسئول افزود: ما باید برای اطفا حریق بالگرد آتش نشانی داشته باشیم اما حتی اگر در این حادثه از بالگرد استفاده می‌شد قادر به اطفا و مهار آتش نبود زیرا عمق حریق طوری بود که فشار آب بالگرد نیز برای مهار آن کافی نبود.

شکیب یادآور شد: هم اکنون 5 هزار ساختمان نا ایمن، بلند و پرتردد مانند ساختمان‌های وزارت‌خانه ها در شهر تهران وجود دارد که باید در اولویت نگهداری و مراقبت قرار گیرد. مدیریت بحران تهران نیز باید 80 درصد توان خود را به موضوع پیشگیری از بروز حوادثی مانند پلاسکو اختصاص دهد، زیرا در حادثه پلاسکو ما علاوه بر از دست دادن تعدادی از هموطنان آتش نشان خود یکی از نمادهای قدیمی تهران را نیز نابود کردیم.