نرخ ارز مصنوعی، دارو را از رقابت انداخت
به گزارش گروه اقتصادی آنا از روابط عمومی اتاق بازرگانی تهران، ناصر ریاحی رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو و عضو هیات نمایندگان اتاق تهران معتقد است دولت برای حمایت از صنایع مختلف و تولید رقابتی باید مشوق های مختلفی به تولیدکنندگان بدهد و در اقدامی مهم باید قیمت ارز را واقعی کند.
به نظر شما بزرگ ترین مشکلاتی که در حال حاضر مانع صادرات دارو درکشور است، چیست؟
تا وقتی نرخ ارز به صورت مصنوعی پایین نگهداشته شود و واقعی نشود ما نمی توانیم رقابت کنیم؛ همچنین قیمت تمام شده ما در تولید دارو و... در کشور بالاست و این شانس و توان رقابت را از ما می گیرد؛ شما به هزینه کارگر و دستمزد در کشور توجه کنید و آن را با کشورهای دیگر مقایسه کنید تا به خوبی متوجه این موضوع شوید؛ البته در صنعت دارو به دلیل پایین بودن تعداد کارگران ما چندان با این موضوع درگیر نیستیم ولی به طور کلی بالا بودن هزینه های کارگری در کشور ما الان یکی از چالش های اصلی تولید و بالا رفتن قیمت تمام شده است؛ برای مثال هزینه دستمزد کارگر در کشور ما به دلار حدود 500 دلار در ماه است در شرایطی که دستمزد کارگر در کشورهای دیگر که رقیب ما هستند مانند هند، چین، امارات، مصر و ...به صورت متوسط 200 دلار است. همچنین هزینه های دیگر ما هم در تولید به مراتب بیشتر است و همه این ها به افزایش قیمت تمام شده یک محصول منجر می شود و قدرت رقابت را از ما می گیرد و صادرات را در بسیاری از کالاها از جمله دارو غیرممکن می کند. این موضوع تا جایی جدی است که مثلا داروی تولید داخل هم توان رقابت با داروهای وارداتی را ندارد.
از چه جهت؟
ببنید قیمت ارز ارزان و غیر واقعی است و این باعث شده و وقتی دارو وارد می شود در مقایسه با داروی تولید داخل قیمت پایین داشته باشد در حالی که اگر طبق قانون هرسال دولت قیمت ارز را افزایش می داد ( با فرمول قانونی به اندازه مابه التفاوت نرخ تورم داخلی و بین المللی) و واقعی می کرد حالا با ارزی با چند برابر قیمت کنونی رو به رو بودیم و در این شرایط داروی وارداتی با قیمت چند برابری نسبت به دارو داخلی فروخته می شد که قیمت تعرفه هم روی آن اضافه می گشت و در این شرایط حداقل داروی خارجی نسبت به داخلی 2.5 تا 3 برابر قیمت داشت و در این شرایط تولید داخل می توانست با داروی خارجی رقابت کند، این موضوع البته برای صنایع دیگر همچون مواد غذایی، پوشاک و... را صدق می کند.
آیا از نظر کیفیت و استانداردهای بین المللی در دارو ما توان رقابت داریم؟
کارخانه های ما به دلیل فرسوده و قدیمی بودن ماشین آلات شرایط gmd یعنی مقررات بین المللی کیفیت را چندان ندارند و همچنین مستندات لازم را در اختیار ندارند در صورتی که ما برای صادرات دارو حتی به افغانستان، عراق و سوریه هم نیازمند مستندات بین المللی ( آزمایش های بالینی و...) هستیم. از طرف دیگر بیشتر کارخانه های دارویی دولتی و یا شبه دولتی هستند و همه سودشان را خارج می کنند و سرمایه گذاری جدید انجام نمی دهند به همین دلیل شاهد رشد و کیفیت نیستیم.
فکر می کنید دولت چه حمایت هایی باید از صنعت دارو داشته باشد؟
به جز واقعی کردن نرخ ارز که باید انجام شود؛ دولت به طور کلی حمایت هایی از تولید باید انجام دهد که در بیشتر کشورها هم صورت می گیرد؛ مانند مزیت ها مالیاتی و مشوق هایی که در نظر گرفته می شود و یا برخی عوارض که تولید از آن معاف می شود ولی در کشور ما این گونه نیست.
انتهای پیام/