دلخوش به عناوین فیفا نشویم/ اول بودن در فوتبال آسیا ملاک موفقیت در سطح جهانی نیست/ همه واقعیت‌ها به مردم گفته نمی‌شود

به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، کارلوس کی‌روش در حالی ششمین سال حضورش در سمت سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران را پشت‌ سر گذاشت که شاگردانش به رکورد 32 ماه برترین تیم آسیا بودن رسیدند و رشد پنج پله‌ای در رنکینگ فیفا را تجربه کردند. تیم کی‌روش دو سال است که در بازی های رسمی نباخته و امروز در آستانه صعود به جام‌جهانی 2018 روسیه قرار دارد. در حقیقت آخرین شکست تیم ملی فوتبال ایران در جام ‌ملت‌های آسیا در ضربات پنالتی به عراق بود. در همین راستا گفت‌وگویی با همایون شاهرخی سرمربی و مربی سابق تیم ملی فوتبال انجام دادیم.

* تیم ملی ایران بیش از دو سال است که عنوان بهترین تیم آسیا را در اختیار دارد؛ کی‌روش چگونه توانسته تیمش را در این جایگاه حفظ کند؟

-زحمات سرمربی تیم ملی فوتبال به همراه عوامل فدراسیون در راه رسیدن به جام جهانی تا اینجا قابل قبول بوده و باعث شده‌ است تا تیم ملی در آستانه صعودی دیگر به جام جهانی باشد. اتفاقی که به طور قطع با توجه به شرایطی که تیم ملی دارد، رقم می‌خورد اما سوال اینجاست ما از این موفقیت‌ها و عناوینی که به آن رسیده‌ایم، چه استفاده‌ای برده‌ایم؟ آیا فوتبال‌مان علاوه بر آسیا موفق شده در سطح بین‌المللی حریف نام آشنایی را از پیش رو بردارد؟ اگر توانسته نام آن تیم چه بوده است که ما بتوانیم به آن پیروزی افتخار کنیم. شاید به پیروزی برابر شیلی اشاره شود ولی در آن بازی هم شیلی چند بازیکن مطرح و تاثیرگذار خود را روی نیمکت گذاشت و برای همین هم بازنده شد.

* ولی تیم ملی بیش از دو سال است که نباخته و موفقیت‌های کی‌روش را نمی‌توان نادیده گرفت؟

-متاسفانه نگاه ما به فوتبال احساسی است و واقعیت‌ها را مدنظر قرار نمی‌دهیم. بهتر است نگاه به حریفان تیم ملی فوتبال بعد از جام ملت‌های آسیا داشته باشیم تا به جواب بهتری برسیم. اگر به گروه‌بندی دور نهایی بازی های انتخابی جام جهانی نگاهی داشته باشیم، متوجه می‌شویم که تیم‌های ژاپن، استرالیا و عربستان در گروه دیگر هستند و ایران تنها کره‌جنوبی و ازبکستان را به عنوان حریف مطرح در گروهش می‌بیند. من کره‌ای به این ضعیفی را در چند سال گذشته هرگز ندیده‌ام و ازبکستان هم که تیم‌های باشگاهی‌اش مقابل ما بازنده هستند. ما خودمان هم اگر می‌خواستیم قرعه‌کشی کنیم محال بود چنین قرعه مناسبی را بر می‌داشتیم. چین که تنها مربی طراز اولی به نام مارچلو لیپی را روی نیمکت دارد و قدرتش به شدت پایین آمده است. قطر که بازیکنان درجه دوم و سوم کشورهای دیگر را جذب می‌کند و سوریه هم در سطح اول آسیا نیست.

*پس به اعتقاد شما کی‌روش که توانسته فوتبال ایران را به موفقیت‌های مهمی برساند، کار خاصی انجام نداده است؟

-کی روش به اندازه توانایی‌هایش کار کرده است، همانطور که سرمربیان دیگر تیم ملی هم به همین اندازه تلاش کرده‌اند. کی‌روش متوجه شد که با توجه به ظرفیتی که فوتبال ایران دارد باید ساختار دفاعی مناسبی را برای تیمش بسازد؛ در این راه هم موفق بود. پیروزی‌های یک بر صفر ما برابر حریفانی که کمی اسم و رسم دارند، گویای آن است که توانایی فوتبال ما تنها به سمتی برده شده که از رقبا یک گل پیش بیفتیم و با محافظت از آن گل برنده باشیم. پس کی‌روش راه موفقیت خود را در این شیوه دیده و تا اینجا نتیجه هم گرفته است که آمارهای جالبی رابرای تیمش رقم زده است.

* با این حساب شما شانسی برای تیم کی‌روش در جام‌جهانی قائل نیستید؟

-من می‌گویم نگاه ما به فوتبال باید براساس منطق باشد. اول بودن در فوتبال آسیا ملاک موفقیت در سطح جهانی نیست. همواره در جام‌های جهانی تیم‌های آسیایی را در سید چهارم قرار می‌دهند. سهمیه آسیا از دیگر قاره‌ها کمتر است. این یعنی نگاه فوتبال جهان به آسیا نگاه به ضعیف‌ترین قاره فوتبالی است. دلیلش هم این است که فوتبالیست‌های آسیایی معمولی هستند و به‌غیر از استثناهایی که نامی برای خود دست‌وپا کرده‌اند دیگر بازیکنان آسیایی در دنیای فوتبال حرفی برای گفتن ندارند. در این فوتبال بازیکنانی که فیزیک و قدرت بدنی بالا به همراه خلاقیت دارند، می‌توانند برنده باشند و این دقیقا خاصیت فوتبالیست‌های ایرانی است. به همین‌خاطر حضور در جام‌جهانی می‌تواند موفقیتی بیش از دیگر مربیانی که ناکام در رساندن تیم ملی به جام‌جهانی بودند، تلقی شود اما نیازهای فوتبالی ما را رفع نمی کند.

*پس فیفا با چه ملاکی ایران را سالهاست برترین تیم آسیا می‌داند. یعنی فوتبال ایران فاکتورهای خوبی را ندارد؟

-ملاک اصلی که فیفا در امتیاز دادن به تیم‌های فوتبال دنیا لحاظ قرار می‌دهد، پیروزی‌های آن تیم در قاره خود است؛ یعنی پیروزی برزیل بر اروگوئه و آرژانتین همان امتیازی را دارد که ما کره‌جنوبی و ازبکستان را مغلوب کرده‌ایم. وقتی این مهم را لحاظ کنیم به نتیجه می‌رسیم که همه واقعیت‌ها به مردم گفته نمی‌شود. ما در بازی اول دور نهایی مقدماتی جام‌جهانی روسیه برابر قطر با اشتباه دروازه‌بان حریف برنده شدیم. پس اتفاقات فوتبال عجالاتا به سود ما بوده است. ما در جام‌جهانی گذشته برابر نیجریه یک امتیاز گرفتیم. بهترین بازی‌مان برابر آرژانتین بود و وقتی مقابل بوسنی برد می‌خواستیم با فاصله گرفتن از بازی تمام دفاعی سه گل می‌خوردیم.

*تیم ملی ایران پس از قطعی شدن صعود به جام‌جهانی چگونه می‌تواند فاصله‌اش را با تیم‌های مطرح دنیا کم کند تا در جام‌جهانی 2018 روسیه بهتر از دوره‌های قبلی نتیجه بگیرد؟

-خواسته‌های ما باید بر اساس داشته‌های‌مان باشد. وقتی تیم ملی کشورمان بعد از انقلاب نتوانسته قهرمان جام‌ملت‌های آسیا شود و در تمامی حضورهایش در جام‌‌های جهانی بیش از 6 امتیاز نگرفته است، یعنی ما بر مبنای داشته‌های‌مان جلو نرفته‌ایم و با حرف‌های احساسی به قهقرا رفته‌ایم. الان برای دیدارهای تدارکاتی باید نگاه به شرایط مالی‌مان کنیم. شرایط ما اجازه نمی‌دهد که با تیم‌های درجه یک جهان بازی کنیم. من دستم در کار بوده و می‌دانم چه واقعیتی پیش‌روی‌مان است. پس از صعود به جام جهانی آلمان ما خواهان بازی با ایتالیا و فرانسه بودیم اما به ما پیشنهاد بازی با تیم‌های درجه دو جهان می‌شد چرا که بازی با تیم‌های اول دنیا پول کلان می‌خواست و پرداخت چنین پول‌هایی خارج از ظرفیت فوتبال ماست.