محسن تنابنده: «پایتخت ٥» سفارشی نخواهد بود

خاطرم هست زمان پیش‌تولید سریال «علی‌البدل» ناهماهنگی‌ها و به‌نوعی عدم برنامه‌ریزی‌های مشخص باعث شد تا زمان پخش دقیق سریال مشخص نباشد و عکس‌العمل شما در آن زمان که عطای تلویزیون را به لقایش بخشیدید جالب بود، با توجه به اینکه زمان مناسبی برای تصویر‌برداری داشتید، اما باز هم گله‌مندی از شیوه کار با تلویزیون هست. درباره این موضوع صحبت کنیم که آیا طرح مشخص و آماده‌ای برای ساخت این سریال بود یا خیر؟
بله، طرح آماده بود، اما مشکل عمده آمدورفت مسئولان تلویزیون بود و طرح ما هم مشمول همان زمان و تغییرات جدید مدیریتی بود. به‌همین‌دلیل و حضور آدم‌های بی‌مسئولیت که واژه درستی نیست، به‌نوعی حضور آدم‌های نحیف و لاغری در پست‌های مدیریتی که آنها هم تصمیم‌گیرنده نبودند و همین موضوع معضلاتی را برای ما به وجود آورد.
در همه این سال‌ها شما راه سخت‌تر را انتخاب کردید. قطعا ساخت سریال طنز کار ساده‌ای نیست، با توجه به اینکه هربار خطوط قرمز بیشتری متوجه موضوعات مطرح‌شده در سریال‌های تلویزیون، خصوصا مجموعه‌های طنز می‌شود اصلا مشخص نیست بالاخره درباره چه موضوع یا چه کسانی می‌توان نوشت که انتقادی به‌همراه نداشته باشد، گویا سریال «علی‌البدل» یک‌بار با لهجه نوشته شده و در نهایت تصمیم به حذف آن گرفته شده است. دلیل منصرف‌شدن این موضع، رهایی از انتقادهای مرسوم به استفاده از لهجه بود؟
یکی از مهم‌ترین ماجراها در زمانی که سریالی به این شکل کار می‌کنید این است که وقتی تعداد بازیگر زیاد می‌شود و به‌لحاظ زمانی فرصت مناسب در اختیار ندارید، طبیعی است که سراغ لهجه نروید، چراکه هماهنگ‌کردن تعداد زیادی از آدم‌ها و یکدست‌کردن لهجه آنها که اساسا متعلق به آن خطه نیستند، سخت و دشوار است و دلیل دوم حساسیت‌های بی‌موردی است که سال‌هاست وجود دارد و این باعث می‌شود نتوانید به موضوع لهجه فکر کنید، به‌خصوص وقتی سریال طنز می‌سازید و شوخی می‌کنید، سوءتفاهمی وجود دارد که مشخص نیست به چه دلیلی بخشی فکر می‌کنند طرف ماجرا آنها هستند و احیانا آنها را مسخره می‌کنید.
«پایتخت٥» بالاخره به مرحله ساخت رسید و در این مدت درخواست‌های بسیاری از طرف مردم برای ساخت سری جدید سریال وجود داشت، اما ماجرای همکاری شما با سازمان اوج برای ساخت این سریال حواشی بسیاری به وجود آورد. چگونگی همکاری شما با این سازمان کمی سؤال‌برانگیز بود. آیا فیلم‌نامه با قبول شرط‌وشروطی خاص نوشته می‌شود یا خیر؟
به‌هیچ‌وجه. شرط ما با همه‌جا این است که سادگی آدم‌های قصه و مسئله آنها که خانواده است تحت هیچ شرایطی زیر سؤال نرود. بنابراین ما هیچ توصیه و سفارشی را قبول نمی‌کنیم و تنها قصه‌ای را کار می‌کنیم که از پیش درباره‌اش اطلاع داریم. قطعا «پایتخت ٥» سفارشی نخواهد بود. به‌هر‌حال این جزء رندی‌های سازمان اوج است که پشت چنین قصه‌ای می‌ایستد و امتیاز مثبتی برای ما و آنها محسوب می‌شود. در شرایط بد اقتصادی سازمان صداوسیما حداقل می‌دانیم که با سازمان کوچک‌تری نسبت به سازمان صداوسیما طرف هستیم و راحت‌تر می‌توانیم مراحل ساخت سریال را پیش ببریم.
به‌هرحال خط مشی‌های خاصی از سمت سازمان اوج وجود دارد.
به‌هیچ‌وجه خط مشی خاصی وجود ندارد. فقط ما یکسری تجهیزات نیاز داریم که تسهیل آنها ازسوی سازمان اوج راحت‌تر اتفاق می‌افتد و از این طریق کارکردن با آنها برای ما معقول‌تر و مناسب‌تر است.
با وجود محبوبیتی که سریال «پایتخت» در میان مردم دارد، از طرفی انتقادهایی نیز مبنی‌بر اینکه این سریال شاید کشش لازم برای جذب مخاطب را نداشته باشد مطرح است. به‌عنوان طراح و نویسنده سریال چقدر این نقد را می‌پذیرید؟
با این نقد موافق نیستم. به نظرم تا وقتی از آدم‌هایی حرف می‌زنید که خیلی واقعی هستند و به‌اصطلاح پایشان روی زمین و مسئله آنها انسانیت است، تا ابد می‌توان درباره آنها نوشت و حرف زد.
بعد از ساخت «گینس» خیلی درباره ساخت فیلمی دیگر در سینما صحبت نکردید. طرح خاصی را مدنظر دارید؟
بله، بعد از «پایتخت» قصد ساخت فیلم دیگری را دارم.
باز هم در ژانر کمدی؟
شاید اگر بگویم فیلم شیرین تعریف بدی نیست. فیلم لحن نسبتا شیرینی دارد، اما نمی‌توان خیلی اسم طنز را برایش انتخاب کرد. خیلی به این موضوع فکر نمی‌کنم که صرفا فیلمی طنز یا فیلمی جدی بسازم. این‌طور مرزبندی‌ها خیلی مسئله من نیست. داشتن یک قصه مناسب برایم اولویت بیشتری دارد. حالا اگر در یک فضای شیرین یا درام روایت شود خیلی تفاوتی برای من ندارد.