عباس عبدی: دانشجویان داخل سفارت مخالف بستن دانشگاه بودند و حتی امام(ره) نیز با این قضیه مخالف بود/ تعطیلی دانشگاه ربطی به انقلاب فرهنگی نداشت

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، عباس عبدی، از دانشجویان پیرو خط امام و تحلیلگر و فعال سیاسی، سخنان خود را در نشست «انقلاب فرهنگی؛ چرایی و چگونگی» اینگونه آغاز کرد: اتفاقات تاریخی به شکلی هستند که معمولا به دلیل دید سیاسی که وجود دارد منصفانه بررسی نمی شوند و هر گروه و جریان خاصی آن را به نفع خود تفسیر می کنند. اما من سعی می‌کنم منصفانه مسأله انقلاب فرهنگی را مورد بحث و بررسی قرار دهم.

عبدی در این نشست که عصر روز گذشته ـ چهارشنبه ـ به همت انجمن اندیشه و قلم برگزار شد، ادامه داد: ابتدا کلمه انقلاب فرهنگی را کنار بگذاریم چون اساسا در شروع این ماجرا کلمه‌ای به نام انقلاب فرهنگی وجود نداشت و این کلمه بعد از اتفاقاتی که در آینده پیش آمد بر سر زبان‌ها افتاد. بعد از پیروزی انقلاب اتفاقاتی رخ داد که وضعیت دانشگاه را سخت کرد. گروه‌هایی در دانشگاه فعالیت می‌کردند که برخلاف نیروهای مذهبی، پایگاه‌های عمده‌ای در سطح دانشگاه داشتند.

عبدی با بیان اینکه «تقسیم نیروها در سطح دانشگاه 60 به 40 بود»، افزود: 40 درصد نیروهای چپ را گروه‌هایی رادیکال و تندرو تشکیل می‌دادند. دانشگاه تبدیل به ستاد جنگ شده بود و این نیروها با پخش اطلاعیه‌های تند علیه کشور فعالیت می‌کردند. به طور مثال در یکی از آن روزها من اطلاعیه‌ای از یکی از گروه‌های چپ دیدم که در آن نوشته بود در کردستان سه نفر از نیروهای رژیم را به هلاکت رساندیم.

وی افزود: از 60 درصد نیروهای مذهبی نیز عده‌ای اعتقاد داشتند که نباید فقط به درس خواندن ادامه داد و باید به میان مردم مستضعف و مناطق محروم رفت و با درد آنها آشنا شد. بر همین اساس عده زیادی از دانشجویان به جهادسازندگی و مناطق محروم رفتند. از طرف دیگر در ماجرای اشغال سفارت آمریکا نیز عده زیادی از دانشجویان درگیر این ماجرا شدند.

عباس عبدی در این خصوص ادامه داد: عده‌ای از دانشجویان مذهبی نیز که بیرون سفارت ماندند، طرح بستن دانشگاه و انقلاب فرهنگی را کلید زدند. دانشجویان داخل سفارت مخالف بستن دانشگاه بودند و حتی امام(ره) نیز با این قضیه مخالف بود. در هر حال این دو مسأله با هم ترکیب شد و توازن بین نیروهای مذهبی و غیرمذهبی در دانشگاه از بین رفت و دانشگاه از نیروهای مذهبی خالی شد و فضا دست دیگر گروه‌ها افتاد. وقتی این فرایند شکل گرفت، فضا از دست شد دانشجویان خارج شد و اقبال عمومی نیز به کمک آمد و دانشگاه بسته شد.

عبدی با بیان اینکه «تعبیر انقلاب فرهنگی بعد از بسته شدن دانشگاه به آن اطلاق شد»، گفت: بستن دانشگاه ربطی به انقلاب فرهنگی نداشت. به دلیل عدم توازن گروه‌ها دانشگاه بسته شد و در آینده چون دلیل قانع کننده‌ای برای این اتفاق نداشتند واژه انقلاب فرهنگی به آن اطلاق شد.

عبدی در پاسخ به این سؤال که «چرا در آن زمان به اسم انقلاب فرهنگی عده‌ زیادی از نخبگان و اساتید دانشگاه اخراج شدند»، گفت: اول همه این اتفاقات انقلاب بود. وقتی وارد فرایند انقلاب می‌شوید، اختیاری از خود ندارید و بر موج خودساخته‌ای سوار می‌شوید که کنترل کامل بر آن ندارید.

وی ادامه داد: همه قربانی وضع موجود بودند. اخراج اساتید در آن زمان بی‌دلیل نبود آنها گرایشهایی به گروه‌های چپ و مجاهدین داشتند. در آینده کسانی که این اساتید را اخراج کردند، آنها را به دانشگاه بازگرداندند. البته آن اساتید نیز مانند گذشته نبودند. در انقلاب بحث ظالم و مظلوم وجود نداشت و به نظر من همه به شکلی قربانی فضای ناشی از انقلاب شدند. اینکه چرا انقلاب شد بحث جدایی است، اما در بحث انقلاب فرهنگی شکاف عمیق بین دانشگاه و جامعه، باعث این اتفاق شد.

این نشست با حضور عباس عبدی، حجت‌الاسلام معادیخواه و عباس سلیمی‌نمین در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.