ملکه رنجبر در گفت و گو با آنا:
پارکینسون خانه‌نشینم کرده است/ 57 هزار پیام احوالپرسی دارم/ شرمنده مردم و جوانان هستم
ملکه رنجبر بازیگر پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما این روزها در بستری بیماری است. او که قریب به دوسال است دچار بیماری پارکینسون شده و در منزل تحت نظر پزشک قرار گرفته است، از شرایط جسمانی خود گفت و از پیام‌های چندهزاری مردم تشکر کرد.
ملکه رنجبر در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «من در حال حاضر بیمار هستم و دچار پارکینسون شده‌ام. تمامی کارهای روزمره‌ام با کمک‌های پرستارم انجام می‌شود و در اکثر ساعت‌های روز روی تخت‌خواب هستم. این روزها دچار تنگی نفس هستم و به خاطر بیماری بدنم دچار لرزش شده است. به همین دلیل مجبور هستم با عصا راه بروم.»
بازیگر سریال «زیر آسمان شهر» در سخنانش عنوان کرد: «به دلیل لرزش دست و پا نمی‌توانم از خانه‌ام به بیرون بروم، اگر بخواهم به تنهایی به جایی روم حتما زمین می‌خورم و این حادثه با شرایطی که دارم خطرات زیادی دارد. »
او که 78 سال سن دارد و کار هنری را از سن شش سالگی با تئاتر شروع کرده، در اشاره به پیام‌های پیاپی مردم اظهار کرد: «باتوجه به اعتراض مردم نسبت به این‌که چرا از ملکه رنجبر خبری نیست، رسانه‌ها و همچنین تلویزیون گفت‌وگوهایی با من کردند و من برای این‌که مردم بدانند که در قید حیات هستم پیام تصویری فرستادم. اگرچه همچنان پیگیری‌ها و احوال‌پرسی‌های مردم ادامه دارد و به گفته دوستان در طول 6 ماه گذشته چیزی حدود 57 هزار پیام درباره حال من ارسال شده است.»
رنجبر در سخنانش بارها تاکید کرد: «من در طول سالها فعالیت زحمت‌های زیادی کشیده‌ام و همه می‌دانند که از شش سالگی روی صحنه تئاتر، سینما و تلویزیون بوده‌ام و متأسفانه امروزه به دلیل شرایطی که پیدا کرده‌ام نمی‌دانم آینده‌ام چه خواهد شد.»
وی درخصوص حمایت‌هایی که از وی برای ادامه مراحل درمانی انجام می‌شود عنوان کرد: «تمام مخارج درمانی‌ام را فرزندم و سازمان شهرداری تقبل می‌کنند. من کارمند بازنشسته شهرداری هستم و تاکنون مدیران و روسای شهرداری چون محمدباقر قالیباف، اوقانی و رئیس هلال احمر و سردار منتظر المهدی چندین بار به دیدنم آمده‌اند. مسئولان به من می‌گویند نباید هنرمندانی چون من را تنها بگذارند و من به خاطر این همراهی از آنها سپاسگزار هستم.»
بازیگر سریال «آشپز باشی» ادامه داد: «از میان افرادی که جویای حالم هستند و همیشه به من لطف دارند می‌توانم به سید عباس عظیمی، رئیس خانه پیشکسوتان اشاره کنم که مرد بسیار خوب و مهربانی است. او هرکاری که بخواهم برایم انجام می‌دهد اگرچه من دوست ندارم مزاحمش شوم. او چندین بار من را به خانه پیشکسوتان دعوت کرده است و بارها مورد لطف و مهربانی قرار داده است.»
خدا را شکر می‌کنم که روزی کارمند شهرداری بوده‌ام
این هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما همچنین بیان کرد: «خدا را شکر می‌کنم که روزی کارمند شهرداری بوده‌ام. هنرمندان پیشکسوت چیزی حدود 120 هزار تومان ماهانه حقوق دریافت می‌کنند که من این مبلغ را نیز صرف هزینه‌هایم کرده‌ام. من هیچگونه کمک و حمایت دیگری از سوی سازمان سینمایی، یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه تئاتر و ... دریافت نکرده‌ام و البته نیازی هم به این کمک‌ها ندارم، اگرچه علی جنتی وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از مسئولان هم به دیدنم آمده بودند و هم از من عیادت کرده‌اند، اما هیچ کمک و حمایت مادی از جایی نگرفته‌ام.»
وی در ادامه سخنانش به احوال‌پرسی‌های خانه سینما اشاره کرد و گفت: «خانه سینما با برقراری تماس تلفنی پیگیر شرایط جسمانی‌ام است و من از این بابت نیز از آنها تشکر می‌کنم. من نیازی به کمک مالی ندارم چراکه یک نفر هستم و حتی به سختی هم می‌توانم زندگی کنم. تنها چیزی که من را ناراحت می‌کند این است که مستحق این مریضی و ناراحتی نبودم ، من به مردم کشورم خدمت‌های زیادی کردم.»
بازیگر سریال «زیر آسمان شهر» همچنین تصریح کرد: «من تمام سوابق و کارهایی که تاکنون انجام داده‌ام را با اسناد و مدارک به پیش انتظامی بردم تا در موزه به نمایش در آورند. در میان تمام مدارکی که ارائه کردم اسنادی از 120 سال گذشته و همچنین درباره فعالیت‌های پدرم به عنوان بنیان‌گذار تئاتر گیلان وجود داشت که باعث اعجاب همه شده است. خانه سینما در قالب برنامه ای از من برای نگهداری از اسناد مربوط به 120 سال پیش و همچنین بلیت‌هایی که از آن زمان جمع کرده بودم قدردانی کرد.»
وی در قدردانی از کسانی که همیشه به یادش بوده و هستند، عنوان کرد: «افراد مختلف و از جمله آنها همکارانم در سریال «زیر آسمان شهر» و مسئولان و انجمن زنان با برگزاری مراسم جشن تولد، بزرگداشت و گرامیداشت بارها من را مورد تقدیر و گلباران قرار دادند. همچنین بارها به من هدایای متعددی چون لوح، تقدیرنامه و همچنین هدایای نقدی اهدا کردند که من از این بابت از یکایک آنها تشکر می‌کنم.»
رنجبر همچنین اظهار کرد: «من شرمنده مردم خوب کشورم و همچنین جوانانی هستم که مدام پیگیر احوال من هستند. درحال حاضر هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم و فعالیت روزمره‌ام محدود به قدم زدن درخانه آن هم با عصا شده است. پرستاری که از من مراقبت می‌کند تمام کارهایم را انجام می‌دهد. »
وی در پایان گفت: «من از دوستانم، علاقه‌مندانم، هنرمندان مهربان کشورم و همچنین مسئولان انتظار و توقعی ندارم چراکه به گفته پسرم نباید از کسی گله کنم. فرزندم همیشه به من یادآوری می‌کند که من و پدرم راه خود را رفته‌ایم و نباید گله و شکایتی داشته باشیم بنابراین من هم تنها به یک جمله بسنده می‌کنم که سرنوشت من نیز چنین بوده است. من از چهره‌های جدیدی که به سینما و یا تئاتر وارد می‌شوند، انتظاری برای الگو قرار دادن و یا توجه ندارم. از خداوند می‌خواهم که فرزندم که دقیقه‌ای از من دور نیست را برایم حفظ کند. »
گفت و گو: ناهید منصوری
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
