با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
چهل روز از حادثه پلاسکو گذشت؛ اطلاعات ساختمان‌های پر خطر هنوز مُهر محرمانه دارد
الهه خانی، گروه اجتماعی خبرگزاری آنا- مسیرت که به چهارراه استانبول می‌افتد پس از گذشت 40 روز هنوز جای خالی پلاسکو توی ذوق می‌زند، آن هم برای مردمی که 50 سال به حضور برج بلندبالای مرکز شهر تهران عادت داشته‌اند. پلاسکو اگرچه هنوز خاطره نشده اما تب‌و‌تاب روزهای اول را هم ندارد. آن تب‌و‌تابی که وزیر کشور در همان روزهای اول بر اساس خواسته رئیس جمهوری دستور داد تا ساختمان‌های ناایمن شهر طی سه هفته شناسایی و دستورالعملی برای دفع خطرات احتمالی و تقویت شرایط ایمنی آنها صادر شود. علاوه بر آن فرصت سه هفته‌ای، دو هفته دیگر نیز گذشته و خبری از لیست شناسایی ساختمان‌های پرخطر نیست.
شناسایی ساختمان‌های پر خطر و صدور دستورالعمل مناسب به کنار، اما علت فروریختن ساختمان پلاسکو و حواشی ناشی از آن نیز هنوز به صورت عمومی اعلام نشده است.
اما در این میان شورای شهر تهران شاید تنها نهادی است که از 40 روز پیش تا به امروز در هر جلسه‌ای چه علنی و چه غیر علنی موضوع پلاسکو را فراموش نکرده است، اما پیگیری‌های پارلمان شهری هم راه به جایی ندارد.
اقبال شاکری، رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران یکی از اعضای پارلمان شهری است که از همان ساعات اولیه حادثه پلاسکو حضور داشته است و کماکان پلاسکو برایش کم‌رنگ نشده است. او با اشاره به آخرین وضعیت بررسی ساختمان‌های پرخطر در پایتخت، به خبرنگار آنا توضیح می‌دهد: به صورت جزئی دادستانی برای دو تا سه ساختمان جلساتی را به صورت مشترک با شورای شهر تهران برگزار کرده است.
متولی برخورد با متخلفان همچنان نامشخص
بحث خلا‌ء‌های قانونی درباره مجری قانون از روز اول حادثه داغ بوده است و هر نهادی تلاش کرده تا از بار این موضوع شانه خالی کند. شاکری هم معتقد است نبود یک مجری مشخص مشکل بزرگی است؛ او با بیان اینکه در بحث برخورد با ساختمان‌های پرخطر شورای شهر با خلا‌ء قانونی روبه‌رو است، می‌گوید: قانون وجود دارد اما مشخص نیست چه کسی وظیفه اعمال قانون را بر عهده دارد.
رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران با بیان اینکه بررسی و برخورد با تک‌‌‌تک ساختمان‌های پر خطر با توجه به حجم آنها امکان‌پذیر نیست، اضافه می‌کند: البته این موضوع نباید مشمول زمان و به فراموشی سپرده شود.
عده‌ای معتقد بودند برای برخورد با قانون‌شکنان به یک بازوی توانمند نیاز است و درست در همین زمان بود که دادستانی تهران هم قدم به این راه گذاشت. شاکری اظهار امیدواری می‌کند تا در کارگروه مشترک با دادستانی راه حلی قانونی برای برخورد با ساختمان‌های پرخطر که تعداد آنها کم هم نیست، به تصویب برسد.
او با بیان اینکه قانون در این باره ضمانت اجرایی لازم را ندارد، اضافه می‌کند: در قانون مشخص نشده که چه کسی باید در مقابل ساختمان‌های پرخطر قد علم کند. در قانون مرجع رسیدگی به امور حریق بر عهده آتش‌نشانی است اما تنها تا حد اخطار توانایی برخورد دارد و نه بیشتر؛ به همین دلیل باید با یک ضرب‌الاجل در این خصوص تصمیم‌گیری‌های لازم انجام شود.
4000 هزار ساختمان در معرض خطر
رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران با بیان اینکه هم‌اکنون بیش از چهار هزار ساختمان در این باره در اولویت هستند، عنوان می‌کند: در مبحث 22 مقررات ملی ساختمان آمده است که هر سه یا 6 ماه یک‌بار باید تاسیسات برقی، تاسیسات آب هر سه ماه یک‌بار و تاسیسات اورژانسی ساختمان‌ها باید هر یک ماه یک‌بار کنترل شود. حال فرض کنید این بررسی‌ها هم انجام شد چه کسی قرار است با متخلفان برخورد کند.
بحث زمان بیش از هر چیزی دیگری در شناسایی و برخورد با ساختمان‌های پر خطر اهمیت دارد. هر روز که می‌گذرد امکان وقوع حادثه‌ای شبیه پلاسکو برای ساختمان‌های فرسوده این شهر بیشتر امکان‌پذیر است.
شاکری با بیان اینکه باید طی یک سال فرآیند اجرایی برخورد با صاحبان ساختمان‌های پر خطر تعیین شود، اظهار می‌کند: اگر چاره‌ای اندیشیده نشود مجبوریم اسامی ساختمان‌های پرخطر را به صورت عمومی اعلام کنیم. در این صورت مردم دیگر به این ساختمان‌ها نمی‌روند و قیمت آنها به طور حتم نزول می‌کند و شاید در بدترین حالت ممکن به آنها خدمات غیرحیاتی ارایه نشود. در این شرایط مالکان ساختمان‌ها مجبور می‌شوند نسبت به ایمنی ساختمان‌های خود اقدام کنند.
انگشت اتهام به سوی مالکان
شاکری مجددا به مبحث 22 مقررات ملی ساختمان اشاره و ادامه می‌دهد: در آنجا به صراحت اعلام شده است که مالکان مسئول ایمنی ساختمان هستند و باید در قانون مواردی اندشیده شود که برای مالکان متخلف بازدارنده باشد، قانون باید به گونه‌ای باشد که مالک ساختمان یا هیات مدیره بدانند در صورت ایمن نکردن ساختمان‌هایشان به طور حتم جریمه خواهند شد.
به گفته رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران وجود موارد تشویقی هم می‌تواند مالکان را به ایمن‌‌سازی ساختمان‌هایشان تشویق کند.
پاس کاری وظیفه سازمان مدیریت بحران به شهرداری
برای اینکه بدانیم تا به امروز ستاد مدیریت بحران چه اقداماتی را در خصوص شناسایی و برخورد با ساختمان‌های پرخطر در پایتخت انجام داده است به سراغ اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران می‌رویم که وی مدعی می‌شود چون این مسائل مربوط به شهرداری‌‌هاست، بهتر است به سراغ رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران برویم و اطلاعات مربوط به این موضوع را از ایشان بخواهیم.
اطلاعات محرمانه شهرداری
به دست آوردن این اطلاعات اما کمی دشوار به نظر می‌رسید زیرا احمد صادقی، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در پاسخ به این سوال که تا به امروز چه تعداد از ساختمان‌های پرخطر شهر توسط این سازمان شناسایی شده و اقدامات انجام شده از سوی آنها چه بوده است، توضیح می‌دهد: اطلاعات ما در این خصوص طبقه‌بندی شده (محرمانه) است و امکان عمومی کردن آن وجود ندارد.
از آن‌جایی که مدیریت شهری خود را در بحث وجود خلا‌ء‌های قانونی محق می‌داند، صادقی هم مثل شاکری معتقد است که قوانین درباره برخورد با مالکان ساختمان‌های پرخطر ضمانت اجرایی لازم را ندارد. او می‌گوید: البته بهتر است به جای اینکه به دنبال مقصر بگردیم یا درباره نواقص صحبت کنیم کمی هم به مسئولیت اجتماعی مردم اشاره کنیم.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با بیان اینکه مردم باید خود به مسئولیت اجتماعی‌شان واقف شوند، اضافه می‌کند: هر ساختمان باید یک مسئول ایمنی داشته باشد نه تنها ساختمان‌های مسکونی بلکه وزارتخانه‌ها، شرکت‌های دولتی و خصوصی باید مسئول ایمنی داشته باشند و مشخص شود چه اقداماتی برای ایمنی ساختمان‌های خود انجام داده‌اند.
او با بیان اینکه بعد از حادثه پلاسکو شهروندان احساس مسئولیت بیشتری نسبت به گذشته می‌کنند، عنوان می‌کند: قبل از حادثه پلاسکو هر زمانی که به ساختمان‌های پر خطر مراجعه می‌کردیم مالکان با ما برخورد مناسبی نداشتند اما هم‌اکنون روزانه تعداد زیادی نامه به سازمان مدیریت بحران شهرداری تهران فرستاده می‌شود که مالکان ساختمان‌ها از ایمنی ساختمان خود خبر می‌دهند و به دنبال راه چاره می‌گردند.
انتهای پیام/
