فرشاد مومنی: اوباش تلاش کردند دیانت هاشمی را مانند علی(ع) زیر سؤال ببرند/ برای بهبود عملکرد، هم دانایی لازم است هم وجود گوش شنوا در ساختار قدرت

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، فرشاد مؤمنی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی در نشست «دوران پساهاشمی» که شب گذشته ـ سه‌شنبه 3 بهمن ـ برگزار شد، آشنایی خود با مرحوم هاشمی را مربوط به سال 57 عنوان کرد و افزود: زمانی که ایشان از زندان آزاد شده بودند به همراه یکی از دوستانم که مبارزه مسلحانه را در دستور کار خود قرار داده بود به دیدار او رفتیم. در ابتدای این دیدار دوستم از او سؤال کرد که نظر شما درباره مبارزه مسلحانه چیست و گویا امام با این کار موافق نیستند. مرحوم هاشمی جواب داد به دلیل اینکه به تازگی از زندان آزاد شده‌ام نظر صریح امام را نمی‌دانم اما می­‌دانم امام به طور کلی کار شما را رد نمی­‌کند. اما شما را تشویق به این کار نیز نمی­‌کند. مرحوم هاشمی ادامه داد که عده‌­ای از روی هیجان و احساس شجاعت بسیار دست به اقدام مسلحانه می­‌زنند و عده‌­ای دیگر برای خشنودی خداوند این کار را انجام می­‌دهند. او به دوست من گفت اگر هدف تو نیز خشنودی خداوند است تا زمانی که خدا را به طور کامل نشناخته‌ای دست به اسلحه و مبارزه مسلحانه نبر. این بزرگترین درسی بود که من از مرحوم آیت‌­الله هاشمی آموختم.

بی اخلاقی به بهشتی و منتظری و هاشمی؛ در یک نسل چند بار باید خطایی را انجام داد؟

این استاد اقتصاد ادامه داد: درحالی که ساحت ذهنی مرحوم هاشمی در سایه توحید بود، در سال‌های اخیر عده­‌ای از اوباش تلاش کردند دیانت او را نیز مانند علی(ع) زیر سؤال ببرند و به شخصیت دینی آیت‌الله خدشه وارد کنند. ما این مسأله و بی‌اخلاقی­‌ها را درباره شهید بهشتی و مرحوم منتظری تجربه کردیم و سؤال من اینجاست که در یک نسل چند بار باید خطایی را انجام داد تا یاد بگیریم که رفتار خود را اصلاح کنیم؟ در جامعه ما یک سری از چارچوب­‌ها وجود دارد که یادگیری و درس گرفتن از این تجربه‌­ها را سخت کرده است و به نظر من برای نجات آینده ایران درس گرفتن از این تجربه‌­های تلخ یک رکن اساسی است.

مؤمنی یادآور شد: درس گرفتن از این تجربه‌ها باید در تمامی ابعاد جامعه باشد؛ به طور مثال وقتی شوک نفتی که در سال 84 تا90 اتفاق افتاد را با مورد مشابه سال 52 تا 56 مقایسه می­‌کنیم در می‌­یابیم که بیش از 85 درصد از خطاهایی که قبل از انقلاب رخ داد در این سال­‌ها نیز تکرار شد. سؤال اینجاست که باوجود افزایش این همه دانشکده اقتصاد و استاد و دانشجو چه اتفاقی افتاد که از این تجربه تلخ درس نگرفتیم؟ برای بهبود عملکرد، دانایی شرط لازم است اما شرط کفایت این است که در ساختار قدرت گوش شنوایی وجود داشته باشد.

استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: مرحوم هاشمی به دلیل قبول مسئولیت­‌های بزرگ و سخت اشتباهاتی نیز داشت و کسی نمی­‌تواند ادعا کند او عاری از خطا و اشتباه است اما مروت و جوانمردی هاشمی در مواجهه با این اشتباهات مثال‌زدنی است. در زمان طرح تعدیل اقتصادی که توسط مرحوم هاشمی اجرا شد و از نظر ما بسیار غلط بود و بعدها هم با شکست مواجه شد، سه نفر از اطرافیان او که در این طرح نقش داشتند او را تنها گذاشتند اما آقای هاشمی هرگز این مسأله را به روی خود نیاورد و این اشتباهات را به تنهایی به گردن گرفت.

وی افزود: هاشمی این مروت و جوانمردی را از امام(ره) آموخته بود. در زمان تصویب قطعنامه 598 به امام گفت که تصویب این قطعنامه برای کشور مفید است و اگر لازم است او را محاکمه و اعدام کنند تا این قطعنامه به نفع کشور تصویب شود. اما امام نیز در زمان پاسخگویی تمام مسئولیت قطعنامه را خودشان به تنهایی قبول کردند و به غائله خاتمه دادند.

مؤمنی در پایان سخنرانی خود گفت: همه ما باید یاد بگیریم در هنگام مرگ یک انسان بزرگ و عزیز کمتر خودآزاری کنیم و خرد و عقلانیت این انسان بزرگ را مبنا قرار دهیم و با مسئولیت پذیری برای اصلاح امور، کاری کنیم تا حتی الامکان خلأ آیت‌­الله هاشمی کمتر حس شود.