مجتبی راعی: مهم‌ترین وجه یک مستند دینی، صداقت است
کارگردان فیلم عصر روز دهم گفت: «مهم‌ترین وجه یک مستند دینی صداقت است، زیرا مخاطبان به دلیل داشتن تجربه‌های دینی، صداقت و ریا را به خوبی تشخیص می‌دهند.»
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از ارتباطات و اطلاع رسانی سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم فجر، نشست «مستند و مفاهیم دینی» با حضور «مجتبی راعی» کارگردان و «بهروز نورانی‌پور» کارگردان مستند «پروانه سفید» در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
مجتبی راعی نیز در ادامه این نشست با بیان اینکه حرف دینی احتیاج به صداقت دارد اظهار کرد: «مهم‌ترین وجه یک فیلم دینی صداقت داشتن است و سرمایه اصلی مستند پروانه‌های سفید نیز صداقت است.»
این کارگردان سینما تاکید کرد که مخاطب می‌فهمد کارگردان در یک فیلم دینی، به معنای واقعی از دین سخن گفته و یا فقط ریا کرده است.
راعی درباره مستند پروانه سفید و واقعی بودن صحنه‌های بازسازی شده توضیح داد: «معتقدم بازسازی زندگی و شخصیت این بانو به درستی در این مستند اتفاق افتاده و به حتم چنانچه این بانو در قید حیات بود بازسازی به واقعیت نزدیک‌تر می‌شد.»
وی در ادامه درباره نحوه فیلمبرداری و انتخاب تصاویر در این مستند، اظهار کرد: «تصاویری که در فیلم دیده شد، بسیار خوب فیلمبرداری شده بود. حتی تصاویر آرشیوی هم که در کار استفاده شد با ریتم فیلم همخوانی داشت.»
راعی با بیان اینکه تمامی صدا‌ها، از نریشین تا صداهای محیطی بسیار خوب انتخاب شده بود، توضیح داد: «زمانی که مستند شروع شد، حس کردم این نریشن ممکن است خسته کننده باشد اما با دیدن ادامه فیلم، به این نتیجه رسیدم که نریشن به خوبی روی فیلم به اصطلاح سوار شده است.»
به گفته وی، همچنین تمامی صداهای محیطی هم بر روی تصاویر به اصطلاح نشسسته بود و حسی مبنی بر اینکه این صدا‌ها اضافی است، نداشتیم.
کارگردان فیلم عصر روز دهم با بیان اینکه انتخاب سرگذشتی که درون آن مرگ، زندگی و تولد وجود دارد، در کنار یک مفهوم دینی دشواری‌های خاص خود را دارد گفت: کنار هم قرار دادن این سرگذشت و یک مفهوم دینی کار بسیار هوشمندانه‌ای است.
راعی تصریح کرد: «کار کردن در زمینه دینی کار بسیار سختی است، زیرا همه در کلام دین را تجربه کرده و تصور می‌کنند می‌به آسانی درباره آن اظهار نظر کرده و نقاط ضعف و قوت یک مستند دینی را با توجه به شناخت نسبی از دین متوجه شوند از این رو ساخت یک فیلم مذهبی بسیار مشکل است اما این کار بسیار هوشمندانه درباره یک مفهوم دینی مانند آیه الکرسی صحبت کرده است.»
وی با بیان اینکه شما با دیدن مستند متوجه می‌شوید که کارگردان از ابتدا می‌دانسته گفت: «نور‌پردازی، فیلمبرداری، ریتم داستان و نریشین خوب بود؛ البته همیشه همه چیز جای بهتر شدن را دارد اما مخاطب با دیدن این مستند متوجه می‌شود که تیم تولید کننده از ابتدا می‌دانسته به دنبال انتقال چه پیامی است.»
این کارگردان سینما تاکید کرد: «در بسیاری از فیلم‌ها، خود فیلمساز هم نمی‌داند به دنبال انتقال چه پیامی به مخاطب است و اینگونه آثار در ارتباط با مخاطب موفق نیستند اما فیلم پروانه‌های سفید از این قاعده مستثنی است.»
بیان حرف دینی غیر کلیشه‌ای
در ابتدای این نشست نیز نورانی‌پور، مستندساز درباره پرداخت به یک موضوع دینی با محوریت آیة الکرسی گفت: «ایده این مستند از کودکی با من بود. در دوران کودکی پدرم همواره به ما این آیه را می‌آموخت و در تمام مراحل زندگی آیه الکرسی ما همراه ما بود و هست.»
وی در ادامه افزود: «از سال ۸۴ دغدغه ساخت مستندی با محوریت آیة الکرسی را داشتم تا اینکه در این میان با خانواده دکتر فومنی آشنا شدم اما متاسفانه وی قبل از پرداخت به این مستند از دنیا رفته بود. در ادامه تصمیم گرفتم مستند مورد نظرم را با محوریت زندگی این بانو بسازم. بانویی که در تمام مراحل زندگی دشوارش، همواره از قرائت آیة الکرسی دور نبوده است.»
این مستند ساز تاکید کرد: «ما در این مستند الگو برداری از هیچ مستندی نداشتیم و از ابتدا نیز حتی بر روی تک تک پلان‌ها مشورت می‌کردیم و به نتیجه می‌رسیدیم و بعد فیلمبرداری می‌کردیم. می‌توانم بگویم که از همان ابتدا می‌دانستیم که می‌خواهیم یک حرف دینی را با یک قالب فنی غیر کلیشه بیان کنیم.»
انتهای پیام/
