درایتی: آیت‌الله هاشمی پس از مرگ هم می‌تواند رقیب سرسختی برای جریان افراطی باشد/ «آیت‌الله» در انتخابات 96 حضور دارد/ مطالبه عمومی مقابله با افراط همچنان باقی‌ست

حجت‌الاسلام مصطفی درایتی مشاور رئیس دولت اصلاحات در امور روحانیت در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، درباره دوران پساهاشمی اظهار کرد: رحلت آیت‌الله هاشمی ضایعه‌ای تلخ بود و در کل نمی‌توان آن را نادیده گرفت. وجود وی نقطه اطمینانی برای جامعه بود. با توجه به نزدیک شدنش به جریان اصلاحات، طبیعتا حضورش برای اصلاحات هم دارای اهمیت زیادی بود. فقدان وی به معنای یک خلأ به حساب می‌آید اما اگر وضعیت سیاسی همانند شرایط فعلی باشد طبیعتا مسأله رحلت آیت‌الله هاشمی در انتخابات تأثیر منفی نخواهد داشت. توجه مردم و جامعه نسبت به رحلت ایشان با توجه به موضع‌گیری‌های شفافی که انجام داده بود کمک می‌کند تا حساسیت مردم به روندی که انتخاب کرده‌اند بیشتر از گذشته شود. رحلت هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری 96 و حتی در انتخابات شورای شهر هم تأثیر منفی برای جریان اصلاحات و اعتدال نخواهد گذاشت. شاید از سویی انگیزه مردم نیز برای شرکت در انتخابات افزایش پیدا کند و این افزایش انگیزه‌ها کمک می‌کند جریان اصلاحات امکان موفقیت بیشتری داشته باشد.

هاشمی با پشتوانه یک مطالبه عمومی کار را دنبال می‌کرد

این فعال سیاسی با اشاره به تحرکات تندروها در فضای سیاسی اظهارکرد: شاید تصور تندروها این بود که وجود آقای هاشمی مانع مهمی بر سر راهشان است. اگرچه در زمان حیات وی نیز هرکاری که از دستشان برمی‌آمد انجام می‌دادند و با حضور هاشمی هم اینگونه نبود که تحرکاتشان کنترل شده باشد. شرایط جامعه به گونه‌ای است که امکان پیشروی بیشتر را به نیروهای افراطی نمی‌دهد. این تصور اشتباه است که فکر کنیم آقای هاشمی یک تنه از پیشروی این جریان ممانعت می‌کرد. آقای هاشمی با پشتوانه یک مطالبه عمومی کار را دنبال می‌کرد و آن مطالبه عمومی بر سرجای خودش باقیست. شخصیت‌های برجسته دیگری هستند که مورد اعتماد مردم‌اند و همین روند را دنبال می‌کنند و ممکن است شکل، روش و منش آنها متفاوت باشد. جامعه دیگر آمادگی پذیرش روش‌های افراطی را ندارد. اگر هم اقداماتی انجام می‌شود برای حصول نتایجی است که دیگر قابل دستیابی نیست. باید جریانی که این‌گونه روش‌ها را در جامعه بکار می‌بندد منزوی کرد و بتوان به طور کامل از چشم انداخت. البته بخش عمده‌ای از این کار انجام شده است. اینکه امکان فعالیت و موفقیت جدید این جریان منوط به حضور یا عدم حضور یک فرد در جامعه باشد تصوری اشتباه است. خوشبختانه مبارزه تندروها با جریانی که به یک شعور و مطالبه عمومی اتکا می‌کند کار آسانی نیست و نمی‌شود به شکل ساده با فشار و میدان‌داری این جریان را از صحنه خارج کرد. طرح این قضیه که تندروها برای کشور مضرند و به وضعیت امروز و آینده کشور صدمه می‌زنند تقریبا حالتی فراگیر به خود گرفته است. حتی هر روز از تعداد طرفداران تندروی کم می‌شود و به طرفداران افرادی که مخالف این روش هستند اضافه می‌شود. افراطیون اگر با این قبیل رفتارها به دنبال نتیجه‌ای در آینده هستند آن نتیجه حاصل نخواهد شد.

آیت‌الله هاشمی در انتخابات سال 96 حضور دارد

وی درباره منش آیت‌الله هاشمی در مقاطع مختلف گفت: آیت‌الله هاشمی به عنوان وزنه‌ای بود که تأثیر زیادی در جامعه داشت. تحولاتی که آقای هاشمی پشت سر گذاشت یکسان نبود و شرایط کشور جوری بود که وی در موقعیت‌های مختلف منش‌های مختلفی را از خود بروز داد. منشی که وی در دوران احمدی‌نژاد در پیش گرفت با منش‌های قبلی اش متفاوت بود. تردیدی در این نیست که هاشمی شخصیتی مهم و تأثیرگزار قبل و بعد از انقلاب بود. هاشمی پس از مرگ هم می‌تواند در انتخابات پیش‌رو رقیبی سرسخت برای جریان افراطی باشد. شاید اگر چند سال بگذرد دیگر چنین نباشد اما یقینا آیت‌الله هاشمی در انتخابات سال 96 حضور دارد و حضورش قابل رؤیت است.

آیت‌الله هاشمی به دنبال کینه‌ورزی و انتقام نبود

درایتی با اشاره به شخصیت فردی آیت الله هاشمی اظهار داشت: معمولا یکی از ممیزه‌های شخصیت‌های بزرگ این است که دارای سعه صدر و ظرفیتی بالا هستند. چنین ویژگی هایی این امکان را به آنها می دهد که اگر از کسی هم ناروایی دیدند در مقاطع رویارویی با همدیگر حس کینه ورزی ندارند. آنها برخلاف آدم‌های کوچکی هستند که وقتی بزرگ می شوند حتی کینه های زمان بچگی خود را نیز به خاطر دارند. آقای هاشمی به طور طبیعی از چنین ظرفیت های بالایی برخوردار بود هم به دلیل شخصیتی که داشت هم به دلیل آنکه می دانست اقتضای سیاست این است. بدون سعه صدر هیچ سیاستمداری چه نسبت به موافقین و چه نسبت به مخالفینش موفق نیست. این ویژگی از ممیزه‌های برجسته آقای هاشمی بود که کمتر می شد در رفتار وی علائمی از کینه ورزی دید و حتی اگر با افرادی روبه رو می شد که در گذشته با وی نامهربانی کرده بودند سعی نمی کرد این مساله را در رفتار خود نشان دهد. در مسائل عمومی هم تلاش می کرد ضمن برخورد با دشمنی ها بر مقدار آنها نیافزاید.