آلودگی هوا با بدن انسان چه می‌کند؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی همدان، مهدی خدابخشی در این مقاله آورده است: «بر اساس برآوردهای جدید سازمان بهداشت جهانی، حدود هفت میلیون نفر در سال 2012 به واسطه قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند. این یافته دو برابر برآوردهای پیشین است و اینکه در حال حاضر آلودگی هوا بزرگترین خطر سلامت زیست‏‎محیطی جهان محسوب می‏‎شود، تایید می‎‏کند. بر همین اساس، کاهش آلودگی هوا می‏‎تواند جان میلیون‏‎ها نفر را نجات داده و آمار مرگ و میر زودرس را کاهش دهد.

داده‏‎های جدید، ارتباط قوی بین قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای داخلی (indoor pollution) و خارج (outdoor pollution) با بیماری‎های قلبی -عروقی مانند سکته و بیماری‏‎های ایسکمیک قلب (کاهش خون‌رسانی به قلب) و همچنین ارتباط بین آلودگی هوا و سرطان را نشان می‎‏دهند؛ افزون بر این، آلودگی هوا در پیشرفت بیماری‎‏های تنفسی مانند عفونت‎‏های حاد تنفسی و بیماری‎های مزمن انسدادی ریوی نقش دارد.

برآوردهای جدید نه تنها بر دانش بیشتر درباره بیماری‏‎های ناشی از آلودگی هوا بلکه بر اساس ارزیابی بهتر از قرار گرفتن انسان در معرض آلاینده‏‎های هوا با استفاده از سنجش‏‏‎ها و فناوری ارتقا یافته، استوار است. این مساله به دانشمندان اجازه داده است تجزیه و تحلیل دقیق‌‏تری از خطرات سلامت جمعیت‎شناختی گسترده‎تر که در حال حاضر مناطق روستایی و شهری را شامل می‏‎شود، داشته باشند.

از نظر منطقه‏‎ای، کشورهایی با درآمد پایین و متوسط در جنوب شرق آسیا و مناطق غربی اقیانوس آرام بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا با مجموع 3.3 میلیون نفر مرتبط با آلودگی هوای داخلی و 2.6 میلیون نفر با آلودگی هوای خارجی را به خود اختصاص داده‎اند.

در حقیقت، با کاهش آلودگی هوا و پاکیزگی هوایی که تنفس می‎کنیم از بیماری‏‌های غیر واگیر جلوگیری می‎کنیم و خطرات بیماری در بانوان و گروه‏‌های آسیب‏‎پذیر شامل کودکان و افراد مسن را کاهش می‎دهیم. بانوان و کودکان فقیر بهای سنگینی در ازای آلودگی هوای داخلی می‎‏پردازند؛ زیرا بیشتر زمان خود را در خانه سپری کرده و دود و دوده ناشی از سوختن زغال سنگ و چوب را تنفس می‎کنند.

در مرگ و میر ناشی از آلودگی هوای خارجی (outdoor pollution) سهم بیماری‎های قلبی-عروقی به شرح زیر است:

بیماری‎های ایسکمیک قلب: 40 درصد

سکته: 40 درصد

بیماری انسداد مزمن ریوی: 11 درصد

سرطان ریه: 6 درصد

عفونت‎های حاد تنفسی در کودکان: 3 درصد

در مرگ و میر ناشی از آلودگی هوای داخلی (indoor pollution) سهم بیماری‏‌های قلبی - عروقی به شرح زیر است:

سکته: 34 درصد

بیماری‎های ایسکمیک قلب: 26 درصد

بیماری انسداد مزمن ریوی: 22 درصد

عفونت‎های حاد تنفسی در کودکان: 12 درصد

سرطان ریه: 6 درصد

آلودگی بیش از حد هوا، بیشتر محصول سیاست‎های ناپایدار در بخش‎هایی مانند حمل و نقل، انرژی، مدیریت زباله و صنعت است. در بیشتر موارد، راهبردهای بلندمدت به واسطه صرفه‎جویی در هزینه‏‎های مراقبت‌‏های درمانی و بهداشتی و همچنین بهبود شرایط آب و هوایی، اقتصادی‎تر هستند. در همین زمینه، بخش‏‎های سلامت‏‎محور نقش منحصر به فردی در ارائه شواهد علمی آلودگی هوا در سیاست‏‎هایی که می‎‏توانند تاثیرگذار و ارتقا دهنده باشند، ایفا می‌کنند و جان انسان‎‏ها را نجات می‎دهند.»

در حال حاضر برای بیان کیفیت هوای خارجی از سوی رسانه‎ها و جراید عمومی از شاخص کیفیت هوا (AQI) استفاده می‎شود. این شاخص کیفیت هوا را در شش دسته قرار می‎‏دهد که هر دسته را به سطوح مختلف سلامت انسان مربوط می‌کند. این شش دسته به شرح زیر است: