لحظهشماری روسیه برای ورود ترامپ به کاخ سفید
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، همانطور که سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، گفته است، در سال 2016 روابط روسیه و ایالات متحده حد «تغییرات ریشهای» خود را از سر گذراند. دمیتری پسکوف، سخنگوی رئیسجمهوری روسیه نیز در همین راستا گفته بود: «بعید است در روابط دو کشور بتوان باز هم چیزی را خرابتر از این کرد. رابطه دو کشور در پایینترین سطح ممکن قرار دارد.»
باراک اوباما، رئیسجمهوری آمریکا چندین بار از روسیه بهعنوان تهدید اصلی برای ایالات متحده، ناتو و به طور کلی جهان غرب نام برده بود. تحریمهای ضد روسیه همچنان تشدید میشدند و فهرست اسامی اتباع روس «ممنوعالورود» به ایالات متحده بزرگتر میشد. بسیاری از تحلیلگران و سیاستمداران با استناد به شواهد و قراین از آغاز جنگ سرد جدید سخن بهمیان آوردند. در همین سال، پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) حضور خود را در نزدیکی مرزهای روسیه گسترش داد: «چهار گردان ناتو بیتوجه به اعتراضهای مسکو باید در حاشیه دریای بالتیک و لهستان مستقر شوند.»
باید توجه داشت که مناقشه پایانناپذیر سوریه دلیل اصلی رویارویی دو طرف شد. رسانههای مشهور آمریکایی بدون دردست داشتن کوچکترین شواهدی در جریان آزادسازی شهر حلب از دست تروریستها روسیه را متهم به جنایت علیه بشریت میکردند.
در تمام این مسائل، واشنگتن موضعی آسان اما آسیبپذیر اتخاذ کرد: «مقصر دانستن روسیه در تمامی مشکلات.» بنابراین روسیه در بحران انسانی سوریه و در شکست دموکراتها در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مقصر قلمداد شد. بهگفته آنها هکرهای روسی تهدیدی جدی برای امنیت سایبری ملی کشورهای دو سوی اقیانوس اطلس بهشمار میآیند. خلاصه این که روابط روسیه و واشنگتن به پایینترین سطح ممکن از زمان پایانگیری جنگ سرد تنزل یافت.
اما در نوامبر سال گذشته (آبان) در ایالات متحده اتفاقی رقم خورد که کارشناسان رسانهای و سیاسی چه روسیه و چه ایالات متحده آنرا انقلابی خواندند. در تاریخ 8 نوامبر (18 آبان) رئیسجمهوری منتخب ایالات متحده مشخص شد. در میان تعجب همگان دونالد ترامپ، نامزد حزب جمهوریخواه، به مقام رئیسجمهوری رسید.
به عقیده سرگئی کاراگاناف، رئیس افتخاری شورای سیاست خارجی و دفاعی روسیه، پیروزی دونالد ترامپ یک رخداد انقلابیِ معطوف به بازبینی در مقاصد جهانی ایالات متحده است. وی در مصاحبه با وبسایت روسی ایزویستیا اظهار داشت: «مردان زمینی یعنی صاحبان صنایع و نظامیان در آمریکا بر سر قدرت آمدهاند، مردانی که مشکلات واقعی جهان را درک میکنند. آمریکاییهای سفیدپوست، با اتکا بر طبقهی کارگر و متوسط، نخبگان روشنفکر طرفدار سیاست جهانیسازی را بهزیرکشاندند.»
لازم بهذکر است که در آن سوی اقیانوس اطلس پیروزی مرد سال جهان از نگاه مجله تایم عملا همه را متعجب کرد. هنری کیسینجر، مرد کهنهکار در عرصه دیپلماسی آمریکا، پیشتر گفته بود پیروزی ترامپ را باور نکرده است. زبیگنیو برژینسکی هم وقتی که صبح هنگام از نتیجه انتخابات باخبر شد از تختخواب پایین افتاده است.
پل کریگ رابرتس، تحلیلگر اقتصاد سیاسی و مشاور سابق رونالد ریگان، رئیسجمهوری اسبق آمریکا در مصاحبه با ایزویستیا اظهار داشت: «طبقه کارگر آمریکا با شرط بستن روی فرد ناآشنایی که طبقه حاکم را به چالش دعوت کرد به پیروزی رسید. در صورتی که ترامپ در انجام اهداف خود واقعا جدی باشد و موفق به تشکیل کابینهای شود که بتواند ایدههای مورد نظر وی را عملی سازد، نفوذ اولیگارشها (اقلیت صاحب قدرت) کم خواهد شد و نتیجتا مردم آمریکا از شرایط مطلوبی در زندگی برخوردار خواهند شد. همچنین پیروزی ترامپ امید جهانیان به توقف عملیاتهای نظامی در حال انجام از سوی واشنگتن را پررنگتر خواهد کرد.»
تمام نخبگان آمریکایی برضد ترامپ سخنرانی کردند و رسانههای برجستهی این کشور تا لحظه آخر به مبارزه جدی با وی ادامه دادند. شدت تبلیغات ضد ترامپی در واشنگتن پست، نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و سیانان در تاریخ سیاسی متاخر ایالات متحده بیسابقه بوده است. مجله لیبرال مسلک پولیتیکو به طور علنی رئیسجمهوری جدید آمریکا را ابله خواند و آتلانتیک با وجود پیروزی ترامپ در انتخابات از همگان خواست به هر قیمت ممکن جلوی رفتن ترامپ به کاخ سفید را بگیرند. سرگئی اورژونیکیدزه، معاون سابق دبیر کل سازمان ملل متحد، در مصاحبه با ایزویستیا خاطر نشان ساخت که تمام این ماجراها برنامههای از پیش طرحریزی شده آندسته از دولتمردان آمریکایی بود که نمیخواستند ترامپ به کاخ سفید راه پیدا کند.
باید یادآور شد که هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق و نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده بهمعنای دقیق کلمه از روسیه متنفر بود و حتی در اغلب موارد آنرا کتمان نمیکرد. سرگئی کاراگاناف اطمینان دارد که پیروزی ترامپ مطمئنا خبر خوبی برای فدراسیون روسیه است. وی همچنین تصریح داشت پیروزی هیلاری کلینتون میتوانست به معنای تشدید رویارویی مسکو و واشنگتن باشد.
دونالد ترامپ به نوبه خود در ارتباط با روسیه از موضعی کاملا عاقلانه و عملگرایانه برخوردار است و لزومی به ادامه رویارویی پایان ناپذیر نمیبیند. ترامپ در آوریل سال گذشته گفته بود: «بهترین کاری که میتوانیم برای کشورمان انجام دهیم بهبود روابط با روسیه است، اگر این کار را انجام دهیم عالی خواهد شد. هیچ چیز بدی در برقراری روابط حسنه با روسیه وجود ندارد. من همیشه معتقد بودهام که به منظور فائق آمدن بر مشکل تروریسم، روسیه و آمریکا باید به خوبی با یکدیگر همکاری کنند.»
همچنین نقطه نظرات دونالد ترامپ در مورد بسیاری از مشکلات جهانی به موضع مسکو نزدیک است که بیاندازه مورد توجه و تحسین اتباع روس قرار گرفته است. بهعنوان مثال ترامپ جمهوریخواه در مورد جنگ سوریه پیشنهاد داد بهتر است جامعه جهانی به جای سعی در برانداری بشار اسد توجه مستمر خود را بر روی مبارزه با دولت اسلامی متمرکز کند.
خلاصه آنکه رئیسجمهوری منتخب ایالات متحده شروع خوبی داشته اما این سال 2017 است که نشان خواهد داد او تا چه اندازه صادق بوده است.
ترجمه مازیار کمالی
انتهای پیام/