محبیان: مؤتلفه در نبود عسکراولادی راه‌های مختلف تأثیرگذاری در جریان اصولگرایی را می‌آزماید/ درباره امکان رقابت میرسلیم با روحانی و اجماع اصولگرایان بر سر وی اصلا اطمینان ندارم

شیما شعاعی، سرویس سیاسی- معرفی کاندیدای مستقل از سوی حزب مؤتلفه اسلامی به عنوان یکی از اصلی‌ترین اضلاع طیف سنتی اصولگرایان،‌ بازتاب‌هایی را در سطح اصولگرایان داشت. برخی معتقدند که احزاب اصولگرا با معرفی کاندیدای مستقل، به دنبال سهم‌خواهی از کاندیدای نهایی هستند و برخی دیگر، مصطفی میرسلیم را کاندیدای نهایی اصولگرایان می‌دانند و تأکید دارند که این بار مؤتلفه با وجود نوع حضورش در انتخابات مجلس دهم، قصد دارد نقش پررنگ‌تری را در ائتلاف اصولگرایان برای انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم ایفا کند.

دکتر امیر محبیان، استاد دانشگاه، مؤسس حزب نواندیشان، مدیرعامل خبرگزاری آریا و رئیس مرکز پژوهشی راهبردی آریا، در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، به ارائه تحلیلی در این باره پرداخته است.

متن این گفت‌وگوی مکتوب آنا با این تحلیلگر مسائل سیاسی به شرح زیر است:

* حزب مؤتلفه برای نخستین بار به صورت مستقل اقدام به معرفی کاندیدای مستقل و حزبی کرده است، این اتفاق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ برخی معتقدند که این به معنای سهم‌خواهی این تشکل قدیمی اصولگرا از جریان اصولگرایی در انتخابات 96 است،‌ نظر شما چیست؟

حزب مؤتلفه هم مانند سایر احزاب حق دارد کاندیدای خود را داشته باشد و این ایرادی ندارد. تا زمانی که مرحوم عسکراولادی هدایت مؤتلفه را داشت به دلیل اینکه ایشان در هدایت جریان اصولگرایی هم نقش مهمی داشت؛ طبعا وظیفه خود می‌دانست که مؤتلفه به سود وحدت اصولگرایی از پاره‌ای از حقوق خود بگذرد ولی الان دیگر عسکراولادی نیست و مؤتلفه هم تلاش می‌کند راه‌های مختلف تأثیرگذاری را آزمایش کند. در انتخابات مجلس مدل سهامی سه‌جانبه را با پایداری و تحول‌خواهان به‌راه انداختند که نتیجه‌ای بدست نیامد؛ اکنون مدل معرفی کاندیدا را دنبال می‌کنند و باید منتظر نتیجه این روش بمانیم.

* شخصیت مصطفی میرسلیم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا توان رقابت با حسن روحانی را دارد؟ آیا طیف‌های دیگر اصولگرا از او حمایت می‌کنند و آرا و نظر مؤتلفه را تمکین می‌کنند؟

صحبت در مورد شخصیت افراد، مستلزم آشنایی دقیق شناخت ابعاد روحی یک فرد است؛ آشنایی من با ایشان محدود است. به‌هر حال ایشان در سیاست ما دارای سابقه است ولی امکان رقابت با روحانی و یا قرار گرفتن در محل اجماع اصولگرایان امری است که در مورد آن اصلا اطمینان ندارم.

* معرفی کاندیدای مستقل از سوی طیف‌ها و بخش‌های مختلف اصولگرایی به معنای سهم‌خواهی طیف‌های مختلف این جریان نیست؟ تأثیر این رویدادها بر آرایش انتخاباتی اصولگرایان چیست؟

یک حزب مکانیسم‌ها و مدل‌های عمل مختلفی را برای پیشبرد برنامه‌های خود دنبال می‌کند. معرفی کاندیدا یکی از آن‌هاست. خیر من آن را کار غلطی نمی‌دانم. طبعا این عمل بر روی معادله تجمیع نیروهای اصولگرا تأثیر می‌گذارد اما عمق و گستره و نیز شدت تأثیر، محتاج ارزیابی دقیق علمی است.

* جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی مدعی عملکرد فراجناحی است، ارزیابی شما از این ادعا چیست؟ آیا ممکن است همانطور که آقای آل‌اسحاق گفته‌اند یک نامزد اصلاح‌طلب معرفی کنند؟ امکان حمایت آن‌ها از روحانی وجود دارد؟

معرفی نامزد اصلاح‌طلب که حتما شوخی است؛ ولی در مورد کارکرد این جبهه تاکنون جز تعدادی حمایت‌ها و بعضی سخنان هنوز کاری و برنامه‌ای ندیده‌ایم؛ برای قضاوت منصفانه باید مدتی منتظر ماند.

* با توجه به عملکرد چهار ساله دولت یازدهم آیا حسنروحانی به عنوان اصلی‌ترین رقیب انتخاباتی اصولگرایان می‌تواند آرای عمومی را جلب کند؟

روحانی گرفتار مسئله اقناع افکار عمومی است؛ این امر باعث شده عیب‌هایش بزرگتر و حسن‌هایش نادیده گرفته شود. روشن است روحانی ریزش رأی داشته ولی مطمئن نیستم که رقبایش تا چه حد قدرت جذب آرای ریزشی را دارند!