واحدهای تولیدی صنعتی، معدنی و خدماتی برای تولید خود هزینه‌هایی را متحمل می‌شوند و با احتساب این هزینه‌ها در حساب‌های مالی خود و پس از کسر هزینه‌ها به سود دست می‌یابند در کنار هزینه‌هایی که خود برای تولید می‌کنند هزینه‌هایی را نیز به جامعه تحمیل می‌کنند که یک هزینه بیرونی محسوب می‌شود و در بسیاری از موارد این هزینه‌ها به حساب نمی‌آیند. یکی از این هزینه‌ها، میزان آلایندگی هر واحد تولیدی است که هزینه‌های متعددی را به جامعه تحمیل می‌کند.
وقتی این هزینه‌ها به حساب نمی‌آیند چون هزینه محسوب نمی‌شوند، کسی نیز درصدد کاستن و به حداقل رساندن آن نیست و اصولا رابطه تولیدکننده با آن رابطه با دیگر هزینه‌های داخلی نیست.
هیأت وزیران امروز در ادامه بررسی لایحه مالیات بر ارزش افزوده که این روزها در دستور کار دولت قرار دارد این هزینه خارجی را نیز به هزینه‌های داخلی افزود و مالیاتی را به عنوان مالیات سبز تعیین‌کرد تا واحدهایی که حد مجاز و استاندارد محیط زیست را رعایت نمی‌کنند بر اساس معیارهایی نظیر شدت، مدت، نوع و مکان آلایندگی با نرخ‌های نیم، یک و یک و نیم در صد به ماخذ فروش یا درآمد ارائه خدمات حسب مورد مشمول مالیات سبز شوند.
این تصمیم علاوه بر اینکه محیط زیست ما را پاک‌تر و قابل زیست‌تر می‌کند به ارتقای استاندارد واحدهای تولیدی ما نیز کمک خواهد کرد و انگیزه بیشتری به تولیدکنندگان برای بهبود محیط زیست می‌دهد.
*دبیر هیأت دولت
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
