بازیکنان فوتبال نحوه استفاده از فضای مجازی را نمی‌دانند/ فوتبالیست‌ها در این فضا درد و دل می‌کنند!

به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، این روزها بعضی از بازیکنان لیگ برتر که در فصل نقل و انتقالات با سروصدای زیادی به تیم‌های معروف پیوستند نتوانستند عملکرد مناسبی داشته باشند و عملکرد آنها باعث شد تا سرمربیان تیم‌ها در کنفرانس‌های مطبوعاتی حضور بازیکنانشان در فضای مجازی را عامل ضعف آنها معرفی کنند. به اعتقاد برخی از کارشناسان فوتبال، بسیاری از بازیکنان حاضر در لیگ برتر بخاطر فضای مجازی تا نیمه‌های شب بیدار هستند و این مساله باعث می‌شود تا سیستم استراحت و تغذیه آنها بهم بخورد و نتوانند در بازی‌ها عملکرد مناسبی داشته باشند.

خبرنگار ورزشی آنا، در مورد ضعف فرهنگی فوتبال ایران با امیر حاج رضایی کارشناس فوتبال صحبت کرد و به بررسی دلایل بروز این معظلات در فوتبال ایران پرداخت.

ضعف فرهنگی در فوتبال ایران

سال 2006 زمانی که برای تماشای بازی‌های جام جهانی به آلمان رفتم یکی از کارشناسان فوتبال این کشور به من گفت که فوتبال ایران نیاز به تجدیدنظر در بحث فرهنگی دارد و ضعف در این مساله باعث می‌شود که فوتبال ما پیشرفت نکند مگر اینکه فوتبالمان را از نظر فرهنگی ارتقا دهیم. پیشرفت تکنولوژی غیرقابل انکار است . در واقع تکنولوژی بوجود آمد تا در هزینه و وقت انسان صرفه جویی شود. وقتی آن‌سوی دنیا یک اتفاق می‌افتد و ما بلافاصله از آن اطلاع داریم این نشان دهنده فواید تکنولوژی است، اما باید از آن استفاده درست شود که متاسفانه در کشور ما استفاده درست از آن نمی‌شود و نمونه‌های آن را هم قبلا دیده‌ایم. به عنوان مثال توهین‌هایی که به لیونل مسی بعد از قرعه کشی مسابقات جام جهانی 2014 شد یا نمونه های دیگری که نشان دهنده ضعف فرهنگی ما در استفاده از فضای مجازی است. ما نمی‌توانیم فضای مجازی را در جامعه حذف کنیم اما باید نحوه استفاده درست از آن را یاد بگیریم. در اوایل انقلاب عده‌ای مخالف سینما بودند اما در واقع سینما به معنای کلمه بد نبود و مشکل با پخش فیلم‌هایی بود که در سینما اکران می‌شد. در حال حاضر هم فضای مجازی هیچ مشکلی ندارد اما نحوه استفاده آن باعث شده تا بازیکنان فوتبال آسیب ببینند.

نبود مدیران و مربیان فرهنگی در باشگاه‌ها

ما باید این مساله را قبول کنیم که مدیر و مربی فرهنگی در فوتبال خودمان نداریم و یا به ندرت می‌توان چنین مدیران و مربیانی در فوتبال ایران پیدا کرد. این مسائل کمبودهای ما در بحث فرهنگی است. وقتی مربی تیمی که خودش به عنوان معلم الگوی 30 بازیکن تیمش است و باید به آنها فرهنگ را آموزش دهد اما خودش از نظر فرهنگی در فقر مطلق به‌سر می‌برد نباید توقعی از بازیکن داشته باشیم تا زیر دست چنین مربی بتواند ضعف فرهنگی خودش را ترمیم کند. همچنین مدیران ما هم در سال‌های اخیر کمترین توجهی به بحث فرهنگی فوتبال داشتند.

عملکرد ضعیف متولیان فوتبال در بحث فرهنگی

در سال‌های گذشته متولیان فوتبال ما کار درستی را برای بهبود بخشیدن ضعف فرهنگی ما انجام ندادند. تنها کاری که این آقایان در سال‌های قبل انجام دادند انتخاب بهترین بازیکن اخلاق بعد از هر بازی بازی بود و فکر می‌کردند اگر یک گوشی موبایل به یک بازیکن در پایان 90 دقیقه بازی به عنوان بازیکن اخلاق بدهند همه مشکلات فرهنگی فوتبال ما حل خواهد شد. انسان‌های فرهیخته و دانشمند که بتوانند مشکلات فرهنگی فوتبال ما را حل کنند به وفور پیدا می‌شوند اما متاسفانه آنها یا خانه نشین هستند و یا از ایران مهاجرت کرده‌اند. اگر مدیران فوتبال ما می‌توانستند از این افراد در مسائل کلان استفاده کنند قطعا وضعیت فرهنگی فوتبال ما به مراتب بهتر از الان بود.

تاثیر فضای مجازی روی عملکرد بازیکنان فوتبال

من در تیم‌های زیادی فعالیت داشتم و در گذشته سرپرستان تیم‌ها شب قبل از بازی گوشی موبایل بازیکنان را جمع‌آوری می کردند اما این روش منسوخ شده و هیچ اثری ندارد. ما هیچ وقت با زور نمی‌توانیم کاری را پیش ببریم. به طور حتم حضور فوتبالیست‌ها در فضای مجازی جلوی پیشرفت آنها را می‌گیرد اما ما نباید با گرفتن موبایل آن بازیکن سعی کنیم او را از این فضا دور کنیم بلکه بازیکنان ما باید خودشان یاد بگیرند که استراحت و تغذیه خودشان را کنترل و مدیریت کنند. بازیکنی که تا نیمه‌های شب در فضای مجازی حضور دارد قطعا نمی‌تواند عملکرد خوبی در تمرینات و در نهایت در بازی داشته باشد. در حال حاضر بازیکنان فوتبال ما فضای مجازی را فضای درد و دل کردن خودشان می‌دانند و هر چیزی را که نباید بگویند در این فضا به اطلاع مخاطبان خودشان می گذارند. بازیکن در این فضا مطالبی را علیه برخی از مربیان و بزرگان فوتبال منتشر می‌کند که این مربی عمرش را در این فوتبال گذاشته است و بازیکنان زیادی را تحویل فوتبال ایران داده است.

قراردادهای زیاد بازیکنان فوتبال و تاثیر این پول‌ها روی رفتار بازیکن

بازیکنی که نه مدرک درست حسابی دارد و نه فرهنگ و شخصیت درستی دارد در عرض چند سال پول‌های کلانی را می‌گیرد که این موضوع قطعا تاثیر زیادی روی رفتار آن بازیکن دارد. یک فوتبالیست معمولی در سال حدود 500 میلیون تومان درآمد دارد و این پول می‌تواند او را از نظر فرهنگی به قهقرا بکشاند. هواداران عاشقان بی‌مزد فوتبال هستند که در سرما و گرما برای دیدن چهره های محبوب و تماشای بازی تیم خودشان به استادیوم‌ها می‌روند اما بازیکنان فوتبال قدر حمایت این هواداران را نمی‌دانند و در واقع با رفتارهای خودشان مانع نتیجه گرفتن تیم‌ها می‌شوند. در واقع این هواداران با نتایج خوب تیم محبوبشان سختی حضور در استادیوم‌ها را تحمل می کنند و بازیکنان فوتبال باید در زمین مسابقه تلاش کنند تا رضایت آنها را جلب کنند.

راهکارهای مقابله با ضعف فرهنگی در فوتبال ایران

فوتبال ایران به عنوان یکی از جزایری است که در یک مجمع الجزایر واقع شده‌ است. ما در جامعه هم ضعف فرهنگی زیادی را شاهد هستیم. برای مثال در اتوبان یک فرد که ماشین 400 میلیونی زیرپایش است هر چیزی را که می‌خورد به بیرون پرت می کند و نمونه های فرهنگی از این قبیل به وفور در جامعه اتفاق می‌افتد. فوتبال هم به عنوان جز کوچکی از جامعه از این قاعده مثثنی نیست. مسئولان فوتبال اروپا و به خصوص باشگاه‌های فوتبال اروپا از وکلای برجسته ای استفاده می کنند که اگر بازیکنی یک کلمه خلاف باشگاه صحبت کند می‌توانند آن بازیکن را توبیخ کنند، اما در ایران اگر بازیکنان هر حرکت و مصاحبه‌ای علیه باشگاه هم انجام دهند هیچ کس نمی‌تواند آنها را بازخواست کند. مقایسه فوتبال ما با فوتبال اروپا یک مقایسه مع الفارق است زیرا تفاوت زیادی بین ما و آنها وجود دارد. اما مسئولان فوتبال می‌توانند با کمک گرفتن از مدیران فرهنگی و همچنین اساتید فرهنگی دانشگاه‌ها در باشگاه‌ها کارهای زیادی را روی ضعف‌های فرهنگی بازیکنان انجام دهند.