با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
کشف قطعاتی از دیواره نگاره عصرآهن در تالار ستون‌دار له‌لار
ادامه دومین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی در بخش مرکزی له‌لار به کشف آثار فرهنگی و سازه‌های معماری قابل توجهی که درطی قرون در زیر خاک رسوبات منطقه مدفون شده بود، منجر شد.
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری لیلی نیاکان سرپرست گروه باستان‌شناسی روز چهارشنبه 2 اردیبهشت با اعلام این خبر افزود: «پس از چهار ماه و نیم کار کاوش و سامان‌دهی در بخش مرکزی له‌لار بنایی از دوره اول و دوم سکونت‌گاهی به ابعاد 900 متر مربع مربوط یه عصر اهن که از آثار شاخص درمعماری ایران به‌شمار می‌رود، به دست آمد.»
به گفته وی این سازه معماری به صورت فضایی تالار مانند با 16 پایه ستون و دو نیم‌ستون گچی مربوط به عصر آهن همراه باتزیینات معماری مانند نقاشی‌دیواری به دست آمده است.
نیاکان گفت: «تزیینات وابسته به معماری این بنا بخشی از دیوارنگارهای بانقوش هندسی به رنگ‌های سبز، اخرایی و زرد بوده است که به علت فرسودگی بسیار زیاد در حال از هم پاشیدگی بود ولی با همکاری پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و هیأت باستان‌شناسی پایه ستون گچی و سنگی و دیوارنگاره مورد حفاظت، نجات‌بخشی و انتقال قرار گرفت.»
به گفته وی، این بنای شاخص در بخش مرکزی له لار واقع شده به گونه‌ای که تاکنون در این محدوده جغرافیایی نمونه این سازه معماری به دست نیامده است.
نیاکان اظهار داشت: «بخشی از این سازه معماری دارای دیوار های قطور از جنس سنگ لاشه و ملاط گل و گچ بوده و در بخش مرکزی بنا دیوارک‌های گچی جداکننده دارای دریچه‌های تزیینی با تعدادی از گل میخ که هنوز بقایایی از اثار رنگ اخرایی بر رویشان وجود داشت، به دست آمد.»
این باستان‌شناس همچنین افزود: «از سوی دیگر در این مجموعه، ساختارهای معماری شامل اتاق‌هایی به شکل انباری که با ردیف‌هایی از سنگ‌های منظم با ملاط گچ و اندود گچ پوشش شده بود به دست آمد.»
او خاطرنشان ساخت که در همین حال می‌توان به ظروف و خمره‌های آذوقه با تزیینات طنابی شکل، دست افزارهای سنگی، آسیاب سنگی، هاون، دسته هاون، پاشنه در سنگی و اشیای فلزی تزیینی اشاره کرد.
سرپرست گروه باستان شناسی عنوان کرد: «این فصل از کاوش که دوباره از 15 فروردین امسال شروع شده در بخش غربی له‌لار در حال انجام است که متاسفانه بخش‌هایی از آن توسط کند و کاوهای سودجویان فرهنگی تخریب شده است.»
او دلیل اجرای طرح نجات‌بخشی محوطه له لار را غنای فرهنگی این محوطه دانست و خاطر نشان ساخت: «اگر عملیات نجات‌بخشی در این محوطه باستانی انجام نشود برای همیشه ما بخشی از تاریخ این حوزه فرهنگی را از دست خواهیم داد.»
فصل نخست عملیات کاوش و نجات‌بخشی در حوضه آبریز سد سیمره در محوطه تاریخی له‌لار استان ایلام در سال 1389 انجام شد و فصل دوم نیز از آبان سال گذشته شروع شده و همچنان ادامه دارد.
انتهای پیام/
