نرگس محمدی: از شایعات مکرر در فضای مجازی در باره ازدواجم ناراحتم

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، جام جم نوشت: درباره این سریال و نیز درباره ماندن زیر سایه نقش ستایش، با نرگس محمدی گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

هیچ‌وقت از کارگردان «معمای شاه» پرسیده‌اید که چرا بازی در نقش گلنار را به شما سپرده است؟

نه نپرسیدم. ایشان این نقش را پیشنهاد کرد و من بلافاصله پذیرفتم. در واقع دو روز بعد از این‌که نقش به من پیشنهاد شد جلوی دوربین رفتم و آن را بازی کردم.

چه چیزهایی در این نقش برای شما جذابیت داشت؟

برای این‌که پیش از «معمای شاه» سریال تاریخی بازی نکرده بودم و دوست داشتم این تجربه را داشته باشم. همچنین کار کردن با آقای ورزی را هم دوست داشتم چون قبلا سریال‌های ایشان را دیده بودم و می‌دانستم که حتما چیزهای زیادی از ایشان خواهم آموخت.

البته فصل اول سریال ستایش هم یک اثر تقریبا تاریخی محسوب می‌شود و گلنار و ستایش کلا یکی دو دهه بیشتر با هم فاصله ندارند!

گلنار را در فاصله سال‌های 1320 تا 1350 می‌بینیم و ستایش را در سال‌های 1340 به بعد. بله شاید به لحاظ زمانی خیلی از هم دور نباشند ولی متعلق به دو فضای متفاوت هستند.

نگران نزدیکی و شباهت این دو نقش نبودید؟

نه، اصلا نگران نبودم چون هم قصه‌ها با هم تفاوت داشت، هم شخصیت‌ها و هم فضا و بستری که قصه‌ها در آنها روایت می‌شود.

ولی ستایش و گلنار هر دو را از وقتی دختری جوان هستند، می‌بینیم که در یک خانواده سنتی زندگی می‌کنند، عاشق می‌شوند، برای ازدواج با خواستگار جوان و عاشق‌ دچار مشکل شده و در نهایت هر دو را در سنین مختلف می‌بینیم!

بخش‌هایی از زندگی هر دو شبیه به هم است ولی در آثار محمدرضا ورزی قصه حرف‌ اول را می‌زند نه شخصیت یا بازیگر اما در سریال «ستایش» نقش و بازیگر کاملا محور بودند و مسیر اصلی سریال را تعیین می‌کردند، بنابراین بازیگر می‌توانست از هر آنچه که دارد، در کارش بهره بگیرد. همین تفاوت باعث می‌شد که من نه نگران باشم و نه بترسم و طی دو سالی که با سریال «معمای شاه» همکاری داشتم و خیلی خوب پیش بروم.

فقط دو سال کار کردید؟ ولی به نظر می‌رسد گلنار در تمام طول سریال حضور دارد!

گلنار تقریبا در تمام سریال حضور دارد اما من زمانی کارم را با این گروه شروع کردم که تصویربرداری بخش دربار کاملا انجام شده و فقط بخش شهر مانده بود، به همین دلیل در مقایسه با برخی از بازیگران زمان کمتری درگیر بازی در «معمای شاه» بودم.

بعد از شروع همکاری با «معمای شاه» فرصت انجام کارهای دیگری را داشتید؟

بیشتر وقتم به «معمای شاه» اختصاص یافت و تا دو ماه پیش هم در این پروژه مشغول بودم اما در این مدت سریال «زعفرانی» را بازی کردم و یک ماه درگیر تئاتر بودم.

گلنار را در چند مقطع زمانی در سریال می‌بینیم. برای این نقش گریم سنگین هم داشتید یا خیر؟

سه مقطع زمانی از زندگی گلنار را بازی کردم و سه مرحله گریم شدم؛ یکی مربوط به بیست سالگی، دیگری سی و چند سالگی و آخرین گریم هم مربوط به چهل و
چند سالگی. گریم مقطع سوم سنگین بود اما دو مقطع دیگر نه خیلی.

گلنار چطور دختری است؟

یک دختر معمولی است و نمونه‌ای از زنان و دختران سنتی همان دوران. اتفاق ویژه‌ای در زندگی‌اش نمی‌افتد و در برخی قسمت‌ها تقریبا یکنواخت می‌شود تا این‌که به ده قسمت پایانی سریال می‌رسیم؛ در این قسمت‌ها اتفاقاتی می‌افتد که نمی‌توانم درباره‌اش توضیح بدهم.

خب چنین نقشی چه جذابیتی داشت که آن را پذیرفتید؟

یکی از دلایلی که باعث شد نقش را بپذیرم، کنجکاوی درباره تاریخ کشورم و بخصوص انقلاب ایران بود و این‌که در آن زمان چه اتفاقی افتاد؛ از هر کسی که می‌پرسیدم در این باره اطلاعات جامعی نداشت و تا زمانی که در این باره مطالعه نمی‌کردم چیزی دستگیرم نمی‌شد بنابراین بازی در «معمای شاه» برایم جذابیت داشت. این سریال باعث شد درباره تاریخ ایران مطالعه کنم و اطلاعاتم درباره یکی دو دهه از تاریخ کشورم که به انقلاب اسلامی منجر شد، افزایش پیدا کند. به لحاظ بازیگری این حسن را برایم داشت که بتوانم با آقای ورزی همکاری کنم. من با هر کارگردانی که کار کنم، چیزهایی یاد می‌گیرم و آقای ورزی هم آدم باسوادی است؛ چه یک جلسه با او کار کنید چه چند جلسه حتما چیزهایی یاد می‌گیرید؛ هم به لحاظ اخلاقی و هم کاری.

هنوز نام نرگس محمدی همه را به یاد «ستایش» می‌اندازد. فکر می‌کنید بالاخره چطور می‌توانید از سنگینی این نقش رهایی پیدا کنید؟

من فکر نمی‌کنم به این سادگی‌ها از نقش ستایش رها بشوم چون در ده سال اخیر تاثیری که ستایش روی تماشاگران سریال‌های تلویزیونی داشته، خیلی زیاد بوده و مردم ستایش را خیلی خاص و ویژه دوست داشتند. من هر کار دیگری می‌کنم، هر نقشی که بازی می‌کنم از هر نوعی؛ چه مثبت چه منفی، باز هم می‌گویند ستایش چنین کرد و ستایش چنان کرد. هر کاری می‌کنم انگار نمی‌شود ذهنیت مردم را عوض کرد؛ مگر این‌که فیلمنامه دیگری مثل ستایش نوشته، با همان کارگردان خوب ساخته و باز قسمت شود که من آن را بازی بکنم، شاید در این صورت شرایط عوض شود.

فکر می‌کنید نقش گلنار بتواند این کار را بکند؟

سریال «معمای شاه» یک سریال تاریخی است که مستندات تاریخ را روایت می‌کند. در چنین اثری، هم درام و هم شخصیت‌ها خودشان زیر سایه رخدادهای تاریخی هستند. بنابراین هیچ نقشی در این سریال به قهرمان بدل نمی‌شود و همین طور نقش گلنار.

چه برنامه‌ای برای ادامه راه بازیگری دارید و می‌خواهید به کجا برسید؟

من دوست دارم این فرصت ایجاد شود که با برخی از کارگردان‌های مورد علاقه‌ام کار کنم، در سینما فعال‌تر بشوم و نقش‌های متفاوت بازی کنم، مثل شخصیت‌هایی که مانند ستایش تاثیرگذار باشند. البته همه اینها بستگی به این دارد که کائنات و تقدیر و گردش روزگار چه اتفاقاتی برای من رقم بزند.

از میان کارگردان‌های تلویزیونی به کدام‌یک علاقه دارید و می‌خواهید با آنها کار کنید؟

حسن فتحی خیلی خوب است، سعید سلطانی عالی است و همین‌طور سیروس مقدم و خیلی‌های دیگر.

درباره شما حاشیه و شایعات فراوان است. چه احساسی در این باره دارید؟

واقعا نمی‌دانم باید چه کرد. گاهی اذیت می‌شوم. به نظرم اصلا خوب نیست اما انگار بعضی از مردم حاشیه‌سازی و شایعه‌سازی را دوست دارند. من واقعا هر روز این نوع خبرها را این طرف و آن طرف می‌بینم که دست به دست می‌شود اما نمی‌توانم کاری بکنم. اصلا نمی‌دانم باید با چه کسی حرف بزنم یا کجا شکایت کنم. قبول کنید آزاردهنده است، مثلا همین ازدواج‌های دروغین که بارها شنیده‌ام مرا ناراحت می‌کند. اما در کنار اینها گاهی در دنیای بازیگری از همکاران خودمان هم چیزهایی می‌شنویم که خوشایند نیست.

وقتی می‌خواستم با معمای شاه همکاری کنم و در تمام مدت بازی در این سریال برخی از همکاران می‌گفتند: همکاری نکن، این سریال به کسی دستمزد نمی‌دهد! در حالی که در این چند سال که تعداد پروژه‌های سازمان بسیار کم بود، نزدیک 700 بازیگر در سریال معمای شاه سر کار بودند و اموراتشان را می‌گذراندند. دوست دارم روزی برسد که این حرف‌‌ها و قضاوت‌ کردن‌ها در فضای بازیگری تمام شود.