کنترل پهپاد از طریق ذهن خلبان+ ویدئو

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از BBC، ریکاردو مندس، مدیر این پروژه می‌گوید: «این اولین بار است که ما به طور عمومی یک پرواز واقعی را با کنترل ذهن به نمایش می‌گذاریم، این نمایش کاملا بی‌سابقه است».

همانند پهپادهای دیگر، این هواپیما دستورها را از طریق امواج رادیویی از زمین دریافت می‌کند، اما به جای استفاده از دسته کنترل و دکمه‌ها، خلبان فقط با استفاده از افکارش، جهت حرکت پهپاد را مشخص می‌کند.

ریکاردو مندس می‌افزاید: «ما در حال انتقال از کنترل معمول هواپیماها به کنترل مغزی پروازها هستیم. از این لحظه هواپیما توسط امواج مغزی خلبان کنترل می‌شود».

خلبان توجه‌اش را روی صفحه کنترل که شامل پارامترهای پرواز است، متمرکز می‌کند. او از نظر ذهنی تلاش می‌کند که پهپاد را در جهت مورد نظرش هدایت کند و آ ن را در منطقه برنامه‌ریزی شده نگه دارد.

نونو لوریرو، محقق در حوزه تحقیقات پزشکی بنیاد شامپا لیمود می‌گوید: «این کار خیلی دشوار نیست. با تمرین بیشتر، ما می‌توانیم کارهای بیشتری انجام دهیم و به این صورت کار خلبانی ذهنی‌تر می‌شود».

این تکنولوژی مبتنی بر رابط کاربری مغز و ماشین است، سیستمی که با استفاده از مجموعه‌ای از الکترودها که به پوست سر فرد متصل می‌شود، کار می‌کند. محققان با استفاده از نرم‌افزاری خاص پیام‌های فرستاده شده از مغز را دریافت می‌کنند.

روی کوستا، پژوهشگر در حوزه مطالعات رابطه مغز و ماشین می‌گوید: «ما از کلاهی استفاده می‌کنیم که پیام‌ها را از سطح پوست سر دریافت می‌کند، جایی که فعالیت‌های الکتریکی از مغز صادر می‌شود. ما این سیگنال‌ها را می‌گیریم و به کامپیوتر منتقل می‌کنیم و سپس آنها را به عناصر قابل مشاهده‌ای تبدیل می‌کنیم که می‌توان روی صفحه نمایش دید».

هنگامی که خلبان به صفحه نمایش نگاه می‌کند، مغزش می‌آموزد که چگونه الگوهای پیام‌های الکتریکی فرستاده شده، حرکات اشیا را کنترل می‌کند. دانشمندان می‌گویند با تمرین بیشتر، این روش می‌تواند برای کنترل خودروها هم به کار برود.

روی کوستا می‌افزاید: «در اصل، همه می‌توانند این کار را یاد بگیرند اما در نهایت بستگی به قابلیت یادگیری فرد دارد. همچنان که هر کسی نمی‌تواند پیانیست شود».

این تکنولوژی در کابین شبیه‌سازی‌شده یک هواپیما مورد آزمایش قرار گرفته است. محققان می‌گویند که در آینده، رابطه مغز و ماشین ممکن است به ساده‌سازی سیستم‌های کنترل هواپیما و کوتاه‌تر شدن زمان آموزش خلبان‌ها کمک کند و شاید هم روزی به افراد معلول کمک کند که بتوانند هواپیماها را به پرواز درآورند.

وی می‌گوید: «علاوه بر صنعت هوانوردی، ما در پی استفاده از این تکنولوژی در حوزه‌های گوناگون هستیم. تصور کنید بتوانیم از آن در صندلی‌های چرخدار استفاده کنیم و افراد معلول بتوانند صندلی چرخدارشان را با ذهن شان کنترل کنند و یا از آن برای کنترل روزمره لوازم برقی خانه استفاده کرد».

از خاموش و روشن کردن لامپ‌ها، تا تایپ ایمیل یا کنترل اندام‌های مصنوعی با سیگنال‌های مغز، همه اینها و شاید بیشتر می‌توانند روزی با توسعه بیشتر تکنولوژی مغز و ماشین امکانپذیر شوند.